{ZAWGYI}
မိုးေႁမ့မာန္ တစ္ေယာက္ သူမရဲ့ ဖုန္းကေလးကို ကိုင္ရင္း ေအာက္ထပ္မွာ တံခါးေတြကို လိုက္ပိတ္ေနတယ္။ ခဏအၾကာမွ အိမ္ေပၚထပ္ကိုျပန္တက္လာတယ္။
~~~~~~~~~~~~~~~~
အမရာတို႔ဆီကို ဖုန္းဝင္လာတယ္။ ေသခ်ာေပါက္ လျမတ္ၾကယ္ ပါပဲ။ အားလံုး ေခါင္းေတြ ေထာင္လာၾကတယ္။ ႏြယ္ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေစာင့္ရင္း စားေနတာ အာလူးေၾကာ္ တစ္ပန္းကန္ ကုန္ခါနီး ျဖစ္ေနပါၿပီ။
"ဟယ္လို လျမတ္ ေျပာပါဦး အေျခေန"
"ဟုတ္ကဲ့ Boss သူက လက္ခံတယ္တဲ့ Boss အဲ့တာ သူက အိမ္လိပ္စာေလး ေျပာပါတယ္ နက္ျဖန္လာခဲ့မယ္တဲ့ အလုပ္ကိစၥ ေျပာဖို႔ေလ"
"ေအာ္ အင္း လိပ္စာေျပာမယ္ေနာ္ လိုက္မွတ္ထားလိုက္"
"ဟုတ္ကဲ့ Boss"
"လိပ္စာက ဗဟန္းၿမိဳ႔နယ္ ေရႊေတာင္ၾကားလမ္း အိမ္နံပါတ္ 30 ပဲ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ Boss ျပန္ေျပာလိုက္ပါ့မယ္"
"အင္း... ဒါပဲေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ"
ဖုန္းခ်သြားတယ္။ ဒီေတာ့မွ ႏြယ္ေသြးေမာ္ တစ္ေယာက္ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့တယ္။
"ဟူး..... ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အဆင္ေျပသြားၿပီပဲ"
"ဟုတ္ပ"
"ဟဲ့.... ေနပါဦး အဲ့မိန္းကေလးရဲ့ နာမည္ကိုလဲ မေမးမိပါေရာလား..?"
"ဟယ္ ဟုတ္သားပဲ..... ကဲပါ နက္ျဖန္မွ ေမးလဲ ရပါတယ္ မထူးဘူး"
"ေအး ေအး ဒါဆိုလဲ ငါတို႔ ျပန္ၿပီေနာ္"
"ဟယ္ ေနပါဦးလား ႏြယ္ရဲ့ ေပ်ာ္သြားဦးေလ"
"မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး ေတာ္ၾကာ ႀကီးဆု စိတ္ပူေနဦးမယ္"
"ေအးေအး ငါလဲ ေနာက္ေတာ့မွ နင့္အိမ္လာလည္မယ္ဟယ္ ခုေတာ့ မအားေသးဘူး"
"ဟုတ္ပါတယ္ အလုပ္ေတြက အရမ္းရႈပ္ေနတာကိုး နင္ေနာ္ သိပ္လဲ ေပြမေနနဲ႔ဦး"
"ေပြတာ မဟုတ္ပါဘူးဟ အခ်စ္ေတြမ်ားတာပါ"
"လာျပန္ၿပီ အေၾကာင္းေတြ မသိရင္ ခက္မယ္ေနာ္"
YOU ARE READING
🌹 နှင်းဆီပင်၏ ဆူးညှောင့်များ[𝐌𝐲 𝐑𝐨𝐬𝐞𝐬](GL)
Pertualanganဒီ story လေးက Lucia ရဲ့ ပထမဆုံး ရေးတာမို့ အမှားပါခဲ့ရင် ခွင့်လွှတ်ပြီးပဲ ဖတ်စေချင်ပါတယ်ရှင့် 💖💖
](https://img.wattpad.com/cover/361423143-64-k237458.jpg)