KALBE BİN KURŞUN

"3 - Siyah Laleler Lanetlidir!"

04.02.2024, 18:58

Selamlar!

Kalbe bin kurşun'a gösterdiğiniz ilgi için teşekkür ederim hepinize çokça kalp ♡ Kapınıza gelen siyah lalelere dikkat edin! Korer Karayel'in radarına girmiş olabilirsiniz.

Siyah lalelerin laneti üzerinizne olsun! İyi okumalar dilerim.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın!

"3.
SİYAH LALELER LANETLİDİR!"

"Yanık günce'den not; sözlerine pranga vuranlar gülüşlerini kaybedenlerdir."

Siyah laleler onun simgesiydi. Eğer birini öldürecek ise onlara siyah lale göndermek onun huyuydu.

O, Korer'di. Sinirlense bile sakin kalmayı başarabilecek kadar aklı başında, sakin olsa bile karşısındaki kişinin canını alabilecek kadar da manyak biriydi. Konu o ve onun sınırları içindeki biri ya da bir şey ise elinizi uzatıp dokunmayı geçin gözünüz bile değemezdi.

Şu hayatta görmezden gelemeyeceği iki şey vardı; yalan ve ihanet. Ona binlerce yalan söylemiştim ve o bunları görmezden gelmeyi seçmişti ya da benim öyle düşünmemi istemişti.

Derin bir nefes aldım dün gece salonda bir arbede yaşandığı belliydi gözlerimi açtığımda kendimi onun odasında bulmuştum aşağıya indiğimde cam kırıkları ile dolu salon dün gece her ne yaşanmış ise ona ev sahipliği yapmıştı. En çok şaşırdığım nokta da dün gece olan hiçbir şeyi duymamış olmamdı.

Fazla derin uyumuştum.

Camlara dikkat ederek kırık bahçe kapısından dışarı çıktım. Evin bir metre kadar uzağında olan koca ağaca ayaklarından asılmış bir adam vardı Korer ve korumalar da o adamın etrafındaydı.
Verandanın basamaklarını inip ağaca doğru ilerledim daha bir kaç adım atmıştım ki Korer geldiğimi hissetmiş gibi arkasını döndü.

O an ağaca asılı olan adamın yüzü görüş alanıma girdi. Cesur abim... Kaşlarımı çatıp adımlarımı hızlandırdım tam önünde durduğumda onu göğsünden ittim. "Bana geçerli bir açıklama yap Karayel!"

"Benim sınırlarım içinde bana ait olanı almaya kalktı." umursamazca konuşması sinirlerimi daha da bozarken bakışlarımı abime çevirdim.

"İndirin onu hemen!" korumalar hareketlenirken Korer ardını döndü.

"Sana söylemiştim Cesur." sesinde haklı olmanın verdiği gurur vardı. "Korumalarım bile onun sözünü dinlerken bana ait olmadığını iddia edemezsin."

Kaşlarımı çattım. "Öldürürüm seni Korer." yanından geçip abime doğru ilerledim. "İyi misin?" yanına çöküp ellerimi yanaklarına koydum.

"İyiyim." kafasını geri çekip yerden destek alarak kalktığında beline sarıldım. "O sana ait değil Korer." kolunu omuzuma attı. "O hiçbir zaman sana ait olmadı, siz sevgiliyken bile."

Yutkundum o an içimde varlığını hissettiğim bebeğim...bebeğimiz çoktan ona ait olduğumu ve bunu cümle cihanın bile değiştiremeyeceğini haykırıyordu. Oysaki ben Korer'e karşı ne hissettiğimi ya da onun bana karşı ne hissettiğini bilmezken kesin konuşmak çok zordu.

"Yanılıyorsun." o kelime dudaklarından o kadar iddialı dökülmüştü ki bir an hamile olduğumu bildiğini düşündüm. Bedenimi saran korkuya anlam vermezken adımlarımı hızlandırdım abim her ne kadar yaralı olsa da bana ayak uydurdu.