Kurşunlar susmuyordu, bağrışlar, çığlıklar... Lida ya korkulu gözlerle baktım lida ise bir köşede oturmuş bütün olanların bitmesi için bekliyordu aklımı kaçırmak üzereydim odada kaldığım sürece lidayla hiç konuşamamıştık.
Ayak sesleri gelmeye başlamıştı biri odaya yaklaşıyordu lidanın yanına gittim birbirimize sarılmıştık. kapıdan kilidin açılma sesleri gelirken biz sadece birbirimize kilitlemiş öylece bakışıyorduk.
Kilitler açıldığında aynı anda kapı da açıldı. Içeri Korayın girmesiyle derin bir nefes aldık koray telaşlı hâliyle bizi odadan çıkartıp acil çıkış kapısına götürdü şoförün içinde bulunduğu arabaya bizi bindirir bindirmez "eve" diyip komut verdi koray geri gidecekken ağlamaklı sesimle "Koray" diye bağırdım gözlerim dolmuştu, bana doğru baktığında uzaklaşmakta olan adımlarımı yakına çekti. Ne var der gibi bakıyordu.
"Gidecek misin gerçekten."
"Gidicem yağmur benim adamlarım arkadaşlarım çatışırken ben kaçacak değilim."
"Ya bisi olursa."
"Sen bana bişey olmasından mı korkuyorsun?"
"H-hayır."
"Merak etme bana bişey olmaz" konuşurken aynı zamanda mekana doğru gidiyordu. Araba yol almadan önce son kez bağırma sesini duydum "karan nerdesin lan it göstericem sana koray şahinin açılışını basmak neymiş." Araba çalıştığında lida elini an-i hareketle koluma koyduğunda
"karan mı dedi abim."
"Galiba. Karan dedi lida."
Lida çok garip görünüyordu karan kimdi ki şahin ondan bu kadar nefret ediyordu lida ise sürekli ağzında birşeyler geveliyordu. Bunlar normal şeyler değildi. Hak var hukuk var çatışmak yerine neden geri çekilmediler? Yol boyu iç sesimle tartışıp durduk kafayı yemek üzereydim...
Korayın villadan çok bir malikâne olan ama Korayın ev diye adlandırdığı villaya gelmiştik. Bahçe kapıları bizim gelmemizle güvenlikler tarafından açıldı hızlı adımlarla eve girdik dışarısı güvenli değildi ya da ben öyle hissediyordum yaşadığım şey bende uzun seneler etki bırakacaktı bundan emindim lida odasına çıkarken "sende gel benimle rahat birşeyler vereyim elbiseyle rahat edemessin."
Teklifini kabul etmek mecburiyetindeydim hâlâ bej rengi elbisem ve topuklu ayakkabılarım vardı. Ayaklarımı hissetmesem de o merdivenleri çıktım lidanın odasına geldiğimde lida dolabı açıp "istediğin ne varsa giyebilirsin." Dolaba baktim yok yoktu bir modelden beş renk var desen abartmış olmazsın öyle bir dolaptı. Dolaptan hemen gri eşofman takımı aldıktan sonra banyoya gidip üstümü değiştirdim lidaya elbiseyi teslim ettim ne de olsa abisi giymem için göndermişti lida her ne kadar bende kalması için ısrar etse de kabul etmedim koraydan gelen hiç birseyi kabul edemezdim ama aklım koray da kalmadı diyemezdim onu düşünüyordum, peki ben beni tehtid eden bir adamı neden düşünüyordum ki amaaan ne hali varsa görsün, görsün de kimse açılışında suçsuz yere ölmeyi hak etmez tabi benim düşüncem.
Lidayla beraber aşağı kata indik ben yaşadıklarımızı hâlâ atlatamamışken lida bunları umursamıyordu. Lidanın bize kahve yapmasının ardından balkona geçtik. Lida cebinden sigara çıkartıp bana uzattı
"içer misin?"
"Sigara kullandığını bilmiyordum. "
"Kimse bilmiyor, aramızda sır kalabilir bence."
"Korkmuyor musun?"
"Neyden yağmur."
"Abinin öğrenmesinden."
"Hayır abim bu kadar küçük şeylere kızmaz."
Paketten bir dal sigara aldım dudaklarımın arasına yetiştirdiğim sigaram lida tarafından yakıldı. Ciğerlerime derin bir duman çektim, buna ihtiyacım varmış gibi hissediyordum. Beni rahatlatmıştı. Bir yandan sigaramı bir yandan kahvemi içerken lidaya,
"Lida hani bu eve son geldiğimde bana kaç çık bu evden dedin ya neden öyle dedin?"
"Konuşamayacağım şeyler var yağmur ısrar etmeni tavsiye etmem çünkü hayatımda koray şahin denilen bi varlık var."
"Korkuyorsun. Abinden korkuyorsun. Lida devlet var emniyet var gid-" sözümü bitiremeden lida araya girdi.
"Korkmuyorum yağmur burda devlet ya da emniyet sökmez zaten çok yakında anlarsın."
Artık konuşmak istemiyordum çünkü istediğim cevapları alamamıştım daha doğrusu cevap alamamıştım sustum sigaram ve kahvemin bitmesini bekledim gözlerimi kapatamıyordum insanların çığlıkları beynimde yankı yaparken gördüklerimi silemiyordum beynimden.
Yaklaşık üç saat sonra koray üstünde kanlarla eve geldi korayı öyle görünce korkum daha da arttı. "K-koray ne bu hal-halin?"
Bana bakmadı bile sanki havaya konuşuyordum gözleri evdekiler arasında gidip geliyordu bağırmaya başladığı zaman adımlarım geriye gitti.
"O PİÇİN BU AÇILIŞTAN NASIL HABERİ OLDU. DAVETLİLER BİLE
GİZLİLİKLE DAVET EDİLDİ."
öfkeden deliye dönen korayı izliyordum sadece hepsi onu sakinleştirmeye çalışıyordu kapının çalmasıyla koray da sessiz kalmıştı içeri korumalardan biri girdi.
"Koray bey hanım efendilerin çantaları ve telefonları."
"Tamam cemil sen çıkabilirsin."
Koray öne lidanın çantasını vererek onu odasına gönderdi. Bana doğru döndüğünde bir adım attı adımlarım istemsizce geri gidiyordu o bana yaklaştıkça ben araya mesafe koymaya devam ediyordum, ayağım koltuğa değdiğinde daha fazla gidemedim oturduğum koltuğa koray daha da yaklaşıyordu, yanıma gelip oturduğunda çantamı bana uzattı çantamı alıp hemen telefonumu içinden çıkarttım. Rüya beni otuz sekiz kere araması dışında bir sorun yoktu telefonu açıp bildirimlere bakmamla şok olmuş vaziyetle rüyadan gelen mesajlara ve fotoğraflara baktım.
Rüya eflall😽💗:
Yağmur nerdesin
sen.
Senin korayla
Ne işin var
Açılışta.
Haberler
magazinler
Sizi konuşuyor.
Fotoğraf
Fotoğraf
Kurşunlanan yere
araştırmaya gidiyoruz
belki bi kanıt delil
buluruz .
Yağmur yazsana
Iyimisin.
Fotoğraflarda haberlerin görselleri vardı haberlere çıkmıştım korayla beraber koray elimi tutuyor beraber kapıya gidiyoruz birbirini seven iki aşık gibi bakıyoruz birbirimize altına "koray beyin yanındaki afet gözleri üzerine çekti"
"Koray beyin yeni sevgilisi gizemli kadın" gibi bissürü saçma yazı yazmışlardı basına yayılmıştı koraya baktım bana ne oldu der gibi bakıyordu.
"Evime gitmek istiyorum."
"Şu anda gitmen senin için güvenli olmaz."
"Güvenli olsun ya da olmasın evime gidiyorum ben."
"Yağmur otur oturduğun yere."
Ayağa kalkmamla o da ayağa kalkmış bir eliyle kolumu tutmuştu.
"Koray haberlere magazinlere çıkmışız üstelik altına saçma sapan şeyler yazmışlar." Koraya telefonumdaki bütün fotoğrafları gösterdim rüyaya da yazmayı unutmadım tabi.
Rüya eflall 😽💗:
Yağmur yazsana
Iyimisin.
Rüya ben iyiyim
Nerdesin yağmur
seni alayım.
Korayın evindeyim
Neden sürekli
şu adamın evindesin
sen ?
Neyse konum at
geliyorum.
Rüya gelmene gerek
yok iyiyim teşekkür
ederim.
Eminmisin seni
tehtid etmiyor
değil mi
Eminim için rahat
olsun.
"Seni tehtid etmiyor değil mi" ah rüya biricik arkadaşım keşke sana gerçekleri anlatabilsem keşke benim ne durumda olduğumu bilsen anlatamıyorum yapamıyorum ve bu canımı çok acıtıyor. Sesimin çıkamaması içimi kasıp kavuruyor...
Bölüm sonu umarım bölümü beğenmişsinizdir. Fikirlerinizi düşüncelerinizi benimle paylaşıp oylamayı unutmayın lütfenn 😽💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Düşler Ve Düşüşler
Action"Ya kaderine razı gelecek oturacaksın ya da ezberleri bozup kendi yolunda yürüyeceksin" "Koray" dedim gözlerine bakarak "Ne olursa olsun, kim olursan ol seviyorum seni" aramızdaki mesafeyi daha da kapattı gözleri dudaklarım ve gözlerim arasında gid...
