Düşler Ve Düşüşler

12. bölüm

Karan bana daha da yaklaştığında artık geriye çekilme ihtimalim kalmamıştı korkmuyorum desem yalan olurdu ama korkmamam gerekirdi. Karanın gözlerinin içine bakıyordum aynı şekilde karan da benim gözlerimin içine bakıyordu yüzüme biraz daha eğildi ne yapacağını anlayamamıştım. Karanın yüzünü hafif yana çevirmesiyle rahatladım artık yüzü yüzüme değecek yakınlıkta değildi kulağıma doğru çevirdiği yüzüyle konuşmaya başladı. "intikam al yağmur. Ailenin intikamını al. Korayın sana ve kardeşine yarattıklarının intikamını al." Gözlerimin dolduğunu hissettim karana güvenmiyordum ama koraya da güvenemezdim sonuçta korayı üç aydır tanıyordum. Düşüncelerim savaş veriyordu beynimde bir çatışma çıkmıştı, içim buruk kalmıştı adeta, sözlerim düğümlenmişti. Karanın yüzü tekrar yüzüme döndüğünde yakınlığımızı umursamadan
" Nerden bileceğim senin doğru söylediğini?" Yüzünü ve oldukça büyük kaslı bedenini geri çekti.

"Araştıralım yağmur. Yarın ilk işimiz bu olsun. Göreceksin haklı çıkacağım."
Soğuk ifadesiz sesi beynime vuruyor, karanlık bakışları üstümden inmiyordu konduramıyordum belki de koraya bunu öyle olsa neden benim yanında olmamı istesin ki? Gözlerimi karanın üzerinden çektim bakışlarımı yere eğdim karanın seslerini beynimden atmaya çalışıyordum ama ya doğruysa bir sonuca varmam gerekliydi karanı şimdilik dinleyebilirdim.

"Tamam. Araştırmak istiyorum ama eğer bunun altından bir oyun çıkar-" sözümü kesti
"Hayır yağmur bir oyun çıkmayacak. Koray benden herşeyimi aldı. Sevdiğimi bile."
Dediklerini anlayamıyordum koraya karşı büyük bir kini vardı. Bu oyunda ya yönetici olacaktım ya da oyuncu olup beni yönetmenlerine izin verecektim. Konuyu sadece zamana bırakacaktım. Sesizce karanın yanından uzaklaştım. Kaldığım odaya doğru çıkmaya başladım.

Rüyadan...
Sesin sahibine baktığımda meriçi karşımda görüyordum öfkem beynime sıçramıştı avazım çıktığı kadar bağırdım. "SEN NE YAPTIĞINI SANIYORSUN POLISIM BEN POLIS." Ben kendimi yırtarken meriç karşımda keyifli keyifli beni izliyordu bir zaman sonra meriçin kahkahalarını duydum eline bir sandalye alıp tam karşıma oturan meriçe tekrar bağırdım. "BULACAKLAR BENI. OFISINE TEK GELDIGIMI MI SANIYORDUN SEN." Kahkahası şiddetlenirken bana bakıyordu alay ediyordu benimle ama ben bunları ona ödetecektim. Meriçin kahkahası biterken konuşmaya başladı. " fazla komiksin sen minik komiser. Bu arada sen baygınken şu asistan mı ne ona yazdım yani haberleri var gitmeyeceğinden." Duyduklarım karşısında şaşkınlıkla kalmıştım, afallamıştım.

Yüzümdeki hayal kırıklıklarını gizleyemiyordum "HASTASIN SEN BIRAK BENI." Bağırdıkça daha da keyif alıyordu yüzünün her halinden belliydi. Daha da bağırıp onu tatmin etmeyecektim sustum yüzüme bakıyordu. Oturduğu sandalyeden kalkıp yanıma yaklaştığında yüzümü yüzüne çevirdim yüzüme doğru eğildiğinde işaret parmağını dudaklarıma bastırdı. "Şşii sakin olsana biraz ne bu gerginlik, hem sen korayı görmek istiyordun gelir birazdan." Öfke tüm vücudumu sararken yüzüne tükürdüm, bu yaptığımdan hoşlanmadığı belliydi şimdi keyif alan benken bağıran meriçi. "Dua et kadınsın. Yoksa seni varya."
Yüzüme oldukça keyif alan bir ifade yerleştirdim. "Yoksa ne? Ne yaparsın"

"inan bana kadınlara ne yaptığımı
Bilmek istemezsin ama çok merak ediyorsan söyleyeyim genelde yatağa atmayı severim."

"Edepsiz ve adi bir herifsin."

"Noldu? Duymak istediklerini mi duyamadın yoksa altımda olmak için biraz fazla mı heyecanlısın."

"Emin ol burdan kurtulduğumda bana yalvaracaksın."

"Eminim." Demekle yetindi ve geldiği kapıdan geri cıktı...

Artık bileklerimi hissetmiyordum, bacaklarım uyuşmuştu ne zamandır sandalyeye bağlı olduğumu bilmiyordum etrafta hiç pencere olmaması gece gündüz kavramını kaybetmemi sağlarken öfkeden içim içimi yiyordu öte yandan yağmurun nerde olduğunu hâlâ bilmiyordum bi an önce burdan kurtulup yağmuru bulmam gerekiyordu, adım sesleri duyuyordum ya da beynim bana oyun oynuyordu bir zaman sonra adım sesleri kesildi yaklaşık beş dakika sonra adım sesleri çoğaldı konuşmalar duyuyordum ama net değildi algılayamıyordum. Demir kapı yeniden açıldı meriç yüzündeki sırıtmayla içeri girerken arkasından takım elbiseli esmer bir adam girdi. Gözlerimi meriçe kilitlemiş onu öldürecek gibi bakıyordum.