how fire fell in love with water broken promises#1)

10. nie zniszczysz czegoś co już jest zniszczone

Obudziłam się w łóżku już sama. Przetarłam oczy i poszłam na dół zrobić sobie śniadanie, ale zastałam Rossi'ego i dwa talerze z jedzeniem.

- co jest kurwa? - powiedziałam zaspanym tonem.

- zrobiłem ci śniadanie. - omiełam kuchnie i weszłam do salonu, a potem walłam się na kanapę. - ty tak zawsze wstajesz? - zapytał i jęknął.

- dokładnie. - powiedziałam.

- ej no ja się starałem. - podszedł do kanapy, a potem mnie podniósł i usadził na krześle barowym w kuchni. Jebłam twarzą o ladę.- coś się dzieje? nie chcesz śniadania nie chcesz kolacji. - powiedział.

- zachowujesz się jak mój stary. A no tak ja nie mam starego. - zjadł do końca śniadanie i znowu mnie podniósł. - umiem chodzić przypominam.

- z twoją energią w tej chwili wątpie w to. - powiedział, a potem wszedł do mojego pokoju. Posadził mnie na łóżku, a ja walnęłam do tyłu.

Chłopak zaczął przeglądać moją szafę.

- patrz jaką ładną sukienkę znalazłem. - pokazał mi wyblakłą czerwoną sukienkę do ud z marszczeniami i pięknymi ramionczami oraz głębokim dekoltem. Była bardzo ładna, ale nie.

- nie założe jej. Nigdy. - odpowiedziałam mu.

- ale dlaczego? - zapytał.

Westchnełam.

- bo jestem na nią za gruba. - odpowiedziałam.

Rozszerzył oczy i odwieził sukienkę, a potem podszedł do mnie.

- co ty wygadujesz? - zapytał.

- to, że jestem za gruba na tą sukienkę. - powiedziałam.

Usiadł obok mnie, a potem mnie podniósł i posadził sobie na kolanach obracając moją głowę w stronę swojej twarzy.
- słyszałaś, że nie wolno kłamać? Tulipanku jesteś piękna i cudowna. Kto tak ci nagadał? Przecież widzisz jaka jesteś chuda? Idiotko jak możesz tego nie wodzieć? A teraz przymierzaj tą sukienkę i bez gadania. - pondiosłam się i wziełam sukienkę z wieszaka i poszłam do łazienki. Umyłam przy okazji zęby i doproawdziłam moje włosy do pożądku. Wyszłam z łazienki.

Aron leżał teraz na moim łóżku przeglądając coś na telefonie. Kiedy wyszłam spojrzał na mnie i się usmiechnął.

- wyglądasz cudownie, kochanie. - wstał i podszedł do mnie, a potem mnie pocałował. - widzisz mówiłem, że będzie wyglądać pięknie. Ale na wesele Davida potrzebujesz jakiejś bardzo wykwintnej sukni. - zamrszczyłam brwi.

- ale o czym ty do mnie kurwa pierdolisz? - powiedziałam.

- no cóż może tak z dwa tygodnie temu powiedziałem, że przyjdę na wesele kuzyna z moją nową dziewczyną, a ja nie mam dziewczyny więc ty będziesz ją udawać. - powiedział.

- japierdole. Wyjebe ci obiecuje. - podeszłam do szafy i wyjełam czarną długą sukienkę z wycieńciem na nodze na ramionczka oraz koronką. - masz oceń.

- przymierzaj, Tulipanku. - westchnełam i z rezygnacją weszłam do łazienki. Przebrałam się w sukienkę i wyszłam.

Stanełam przed nim i się obróciłam.

- czyli masz już sukienkę. - powiedział.

Podeszłam do szafy i wyjełam szarą bluzę białą za dużą bluzkę i czarne dresy przebrałam się w łazience i odwiesiłam sukienki do szafy.

Wyszłam na dwór, a potem do ręki chwyciłam konewkę po czym napełniłam ją wodą.

Zaczełam podlewać kwiaty. No bo co mogę zrobić, żeby ten dupek nie siedział ze mną.