böyle gitme ; kerem aktürkoğlu

0.9

"Kerem, oğlum hoşgeldin." diyerek annem Kereme sarılmıştı en az Arda gibi şaşkın görünüyordu.

"Selma Teyze iyi misin? Uzun zaman oldu
ve sizi çok özledim." demişti Kerem yarı anlaşır şekilde homurdanmıştı, Selma Hanım sımsıkı sarılıyordu uzun zamandır bu anı bekliyormuş gibiydi.

"İyiyim çok iyiyim sayende, sürpriz oldu bana Beren de hiç söylemedi geldiğini." demişti Selma Hanım gülümseyerek kollarını Keremden ayırmıştı.

"Tesadüfen karşılaştık anne." demiştim gülümseyerek, aşırı gergindim ve bocalamadan konuşmaya çalışıyordum.

"Hadi gelin içeriye, bugün bırakmam ben Kerem oğlumu." diyerek kapıyı işaret etmişti Selma Hanım.

Kerem ve Cemre içeriye geçerken, arkalarından Arda içerige geçmişti, bu çocuğun ne işi vardı? Hiçbir fiktim yoktu.

"Anne." diyerek kapıdan içeriye girecek olan annemi durdurmuştum. "Noldu kızım?" demişti bana bakarak.

"Arda'nın ne işi var burda? Neden aldın onu eve." demiştim sinirle.

"Ev sahibi evden kovmuş, buraya gelmiş kızım napsaydım gelme git mi deseydim." demişti annem, her zaman ki gibi vicdanı el vermiyordu.

"Ben derim şimdi gider, onu istemiyorum." demiştim içeriye girerken annemi geride bırakmıştım.

~~~~~~

İçeriye girdiğim de Ardaya gelmesi için seslenmiştim.

Mutfağa ilerleyerek Ardayı köşeye çekmiştim.

"Hangi yüzle buraya geliyorsun?" demiştim sakin olmaya çalışarak konuşuyordum, deniyordum en azından.

"Ev sahibim... zorluk çıkardı gelmek zorundaydım özür dilerim annemlerle olan durumlarımı biliyorsun." demişti mahcup görünen tavrıyla.

"Umrumda değilsin Arda, senin sesini duymak istemiyorum hiçbir şeyini istemiyorum, defolup git evimden." demiştim elimle kapıyı işaret ederek.

Arda derin bir iç çekerek öylece durmuştu daha sonra vazgeçerek mutfaktan çıkmıştı, istemiyordum beni aldatan birini evimde görmeyi pişman olduğunu biliyordum ama umrumda değildi beni hak etmiyordu.

Arda çeketini alarak evden çıkmıştı, kapıyı kapatarak içeriye geçmiştim.

Kerem annemle sohbet ederken istem dışı sırıtıyordum, hayalini kurduğum o an sonunda gerçekleşmişti.

"Berencim, bugün Kerem bizde kalıyor odanı paylaşıcaksın artık." diyerek gülümsemişti annem.

Kereme baktığımda bana göz kırptığını fark etmiştim, gülümseyerek başımı 'tamam' anlamında sallamıştım.

-

Sonunda yeni bölümü atabildim!
Bir senedir yazamadığım o kurguya yeni bölümü yazmak istedim sizi bu kadar beklettiğim için çok üzgünüm, bir daha asla böyle bir sorun olmayacak şimdiden keyifli okumalar dilerim. 🤍

-Bölüm sonu-