böyle gitme ; kerem aktürkoğlu

1.1

Final

"Bazen saatlerce düşünüyorum bazen ise sadece ağlamakla yetiniyorum, en çok beni üzen şey ise beni arkandan bırakıp gitmen oldu."

Sabah gözlerimi araladığımda yanımda Keremin olmadığını görmüştüm.

Yatağımdan kalkarak önüme gelen saçlarımı geriye atmıştım. Keremin aşağıda olduğunu düşünerek aşağıya inmiştim.

Evde kimse olmadığını görünce Cemreyi hızla aramıştım nerdeydi bunlar?

Sonuna kadar çalan telefonu kapanmadan açan Cemreye karşılık "Neredesiniz siz?" demiştim endişeyle.

"Markete kadar gittim, aradığını şimdi fark ettim evin yakınlarındayım geliyorum noldu?" demişti.

"Bir dakika." diyerek üst kata yani odama çıkmıştım, tekrardan bakmam gerekiyordu.

Odama çıktığımda masamın üzerinde bir mektup görmüştüm şaşırmış şekilde masaya bakıyordum, neydi bu mektup böyle?

"Beren korkutma beni neler oluyor?" demişti Cemre telaşla benim bir şey dememi bekliyordu.

"Seni arıyacağım Cemre." diyerek aramayı sonlandırmıştım.

Masanın üzerinde ki mektubu alarak oyalanmadan açmıştım, kalbim deli gibi atmaya devam ederken bir yandan sakin olmaya çalışıyordum.

Küçüklük aşkım Beren,

Sana bu mektubu yazarken sen uyuyordun,
çok güzel uyuyordun biliyor musun?

Büzülmüş dudakların, uzun kirpiklerin ve önüne gelen saçlarınla tıpkı bir melek gibiydin.

Mutluydun hemde fazlasıyla, uyurken o kadar masumdun ki kendime lanetler ettim, seni bunca zaman üzdüğüme üzebildiğime kızdım.

Bilmediğin bazı şeyler oldu Beren, benim konuştuğum bir kız vardı. Seninle karşılaşmadan önce o kızla flörttüm.

O kızla işim ciddileşince araya sen girdin, beklemiyordum seni özellikle karşılaşmamızı sen yokken o kız girmişti hayatıma.

Şimdi ise ne oldu diyeceksin biliyorum, onunla hâlâ konuşuyoruz ailelerimiz evlenmemizi istiyor ama ben yapamam bunu Beren ben bu ihaneti sana yapamam.

Bu yüzden yok olup gitmek istiyorum buralardan kimseyi düşünmek istemiyorum kendimi bile.

Seni unutmuştum bir süre belki sen beni bunca zaman unutamadın ama ben unuttum.

Hayatıma bakmam gerektiğinin farkındaydım ama yapamadım bir süre seni unutamadım, özür dilerim bunca şey için beni affedebilir misin bilmiyorum ama ben seni her zaman seviceğim son nefesime kadar.

Bu arada sana verdiğim kolyeyi çıkarmamışsın, en çok ona sevindim biliyor musun?

Sen çok değerlisin ve benden daha iyilerini hak ediyorsun Beren, ben gerçekten çok ama çok özür dilerim...