böyle gitme ; kerem aktürkoğlu

0.4

(Berenin anlatımıyla)

Kalbimin hızla atmasına engel olamıyordum, kendimi ilk kez güvende hissetmiştim. Keremin kolları arasında, bana sımsıkı sarılmasını hissediyordum.

Bunca zamandır kokusuna hasret kaldığım kişi sonunda benimleydi benim yanımdaydı...

Kerem benden ayrılarak süzülen göz yaşlarımı nazikçe silmişti. Mutluluktan ağlıyordum uzun süredir beklediğim kavuşma hayali sonunda gerçekleşmişti.

"Beren iyimisin." demişti Kerem ellerimden tutarak bana bakmıştı. Kereme baktığımda gözlerinin içinin parladığını ve benim gibi mutlu olduğunu anlamıştım.

"İyiyim sadece bu anı uzun zamandır bekliyordum." demiştim gülümseyerek. Kerem saçlarımdan okşayarak başımı kendi göğsüne bastırmıştı. "Ben buradayım ve asla gitmicem." demişti saçlarımdan nazikçe okşamaya devam ederek.

"Bende asla bırakmıcam asla." demiştim istemsizce akan göz yaşlarımla. Başımı kaldırdığımda Keremin tişörtünü göz yaşlarımdan dolayı ıslanndığını görmüştüm. Kerem bana bakarak gülümsemişti "Senden bir eser kaldı bak." demişti cümlesinin ardından gülerek.

"Bunca zamandır seni arıyordum Kerem, kader bizi hastanede birleştirdi." demiştim. Keremin elini sımsıkı tutarak yıllardır göremediğim gözlerinin içine hasretle bakmıştım.

"Seni çok özledim, hemde çok." demişti tekrardan gülümseyerek. "Kolyeyi çıkarmamışsın." demişti cümlesinin ardından. Başımı 'evet' anlamında sallayarak gülümsemiştim.

"Futbola küçükken ilgin vardı, sürekli bahsedirdin bana bir gün futbolcu olursam ve kupa kaldırırsam seninle beraber kaldırıcam söz veriyorum sana demiştin bak şimdi futbolcusun ve az bir zaman kaldı kupa kaldıracaksın." demiştim.

"Beraber kaldırıcaz." demişti Kerem sözlerini vurgulayarak gözlerimin içine heyecanla bakmıştı.

~~~~~~~

Keremle hasret gidermeye başlayınca kapıda yaslanmış bize bakan Cemreyi görmemiştik. Bakışlarımı kapıya çevirdiğimde Cemreyi görmüştüm.

Cemre bize bakarak "Buraya bakmasanız görmiceksiniz beni çifte kumrular." demişti gülerek. Cemrenin çifte kumrular demesine heyecanlansamda dışa yansıtmamaya çalışarak gülümsemiştim.

Kerem beni kendine çekerek "Bu güzelliği buldum bırakamam kimse kusura bakmasın." demişti sistemkar tavrıyla. Cemre bana 'gururlu anne' bakışını atarak gülümsemişti.

Üç tane dikiş yiyen başımda sargı olmasına rağmen Kerem yanımda olduğu için acısını unutmuştum resmen. Kerem başıma dikkat ederek davranıyordu, narin elleriyle acımı unutturuyordu...

Cemre işlemleri yaptırarak çıkacağımızı söylemişti bu yüzden yanımızdan ayrılmıştı. Keremle başbaşa kaldığımızda Kereme bakarak "İyiki o topu başıma atmışsın yoksa hiç kavuşamıcaktık." demiştim gülerek.

Kerem yüzümü ellerinina arasına alarak gülümsemişti "O topu atmasaydım yine seni güzelliğinden dolayı bulurdum emin ol." demişti. Keremin dediklerine karşı kızarmaya başladığımda Kerem alnımdan öpmüştü.

"Hadi gidiyoruz." demişti Cemre elindeki çıkış belgelerini havada sallandırarak. Kerem kalkmama yardım ederek arabaya kadar yürümeme yardım etmişti.

"Eve git hadi Kerem yeterince yorgunsun." demiştim. Kerem emliyet kemerimi takmaya yardım ederek gülümsemişti.

"Arkanızdan gelicem Beren, seni yanlız bırakacağımı düşünme." demişti. Reddetmeme izin vermeyerek yanımdan uzaklaşmıştı.

Keremin benimle tıpkı bir çocuk gibi ilgilenmesi o kadar güzeldi ki hiçbir zaman bitmesin istemiştim.

Müslüm Gürsesinde dediği gibi
"Aşk tesadüfleri sever."

-Bölüm sonu-