𝐗𝐈𝐕

229 17 6
                                    

Ήμουν στην αποθήκη μαζί με μερικούς εργάτες για μια δουλεια που είχε προκύψει. Λόγο αυτού,  είχα στείλει και τον Νικόλα να πάει μέχρι στα μηχανήματα να δει κάτι και να γυρίσει να με ενημερώσει. Είχε αργήσει όμως και δεν μπορούσα να περιμένω άλλο, είχα σκοπό να πάω να τον βρω.

Βγαίνοντας από την αποθήκη είδα τον Νικόλα, αλλά προς έκπληξη μου δεν ερχόταν προς το μέρος μου. Ξανά έμπαινε μέσα μαζί με την Μαριέττα. Η Μαριέττα, τι ήθελε εδώ; μετά τα από όσα μου ομολόγησε εχθές είχε μούτρα να εμφανίζεται; Γρήγορα κατάλαβα όμως πως ο λόγος της επίσκεψης της ήταν άλλος, εξίσου σοβαρός.

Φαινόταν βιαστική και προσπαθούσε να αποφύγει τον Νικόλα, ο οποίος την εμπόδιζε με κάθε ευκαιρία να προχωρήσει. Με μια κίνηση τον έσπρωξε και τον άφησε πίσω. Εκείνος την ακολουθούσε φωνάζοντας της για να την σταματήσει.

Περίεργος τους ακολούθησα χωρίς να με καταλάβουν. Πριν ανέβω τις σκάλες η Μαριέττα, η οποία είχε ήδη ανεβεί και πολύ γρήγορα είχε κατέβει την σκάλα, έπεσε πάνω μου. Ήταν αναστατωμένη και κάτασπρη σαν να είχε δει φάντασμα. Μου ψέλλισε ένα «συγγνώμη» που έπεσε πάνω μου και όταν κατάλαβε σε πιάνου την αγκαλιά είχε πέσει μέσα έφυγε γρήγορα.

Πρέπει να είχε πάει στο γραφείο, θυμήθηκα όμως πως εκεί είχα αφήσει τον Μάρκο μόνο του να κοιτάξει μερικά έγγραφα ,που μας είχαν στείλει για μια νέα προσφορά, όσο εγώ θα προσπαθούσα να λύσω το πρόβλημα στην αποθήκη.

Τι γίνεται εδώ μέσα; το ίδιο γρήγορα με εκείνη ανέβηκα δυο δυο τα σκαλοπάτια.Για να ήρθε η Μαριέττα ως εδώ και να έφυγε σε αυτή την κατάστημα, κάτι είχε συμβεί.Κάτι που αγνοούσα.

<< Μάρκο!>> βρήκα την πόρτα ορθάνοιχτη. Μπήκα μέσα και αυτό που αντίκρισα ήταν άνω ποταμών. Η Αλεξάνδρα με ξεκούμπωτα τα ρούχα της έκλαιγε  με αναφιλητά και ο Μάρκος σχεδόν ξεβράκωτος προσπαθούσα να την ηρεμήσει.

<< Αλεξάνδρα μου ηρέμησε. >> είχε πάρει το πρόσωπο της μέσα στα χέρια του και έκανε στην άκρη τα μαλλιά που έπεφταν μπροστά στο πρόσωπο της. << δεν θέλω να κλαις, ότι και να γίνει θα είμαστε μαζί. >>

<< τι  συμβαίνει ρε παιδιά; >> ρώτησα έξαλλος μόλις συνειδητοποίησα τι είχε γίνει πριν λίγο. Ο Νικόλας από δίπλα μου έκανε τον ανήξερο και δεν απάντησε. Δεν χρειαζόταν κιόλας, ήταν  πασιφανές με τι εικόνα είχε έρθει αντιμέτωπη η Μαριέττα.

Ο Μάρκος δεν μου έδωσε καμία σημασία. Σαν να μην υπήρχαμε εγώ και ο Νικόλας έτρεχε πίσω από την Αλεξάνδρα για να την εμποδίσει να φύγει. << Αλεξάνδρα! >>

Κορίτσι μουWhere stories live. Discover now