Stark'ın Kızı

Bölüm 18

Tony'den:
Ark reaktör çipini hazırlamıştım şimdi çipi kızımın vücuduna yerleştirmeliydim. Friday herşeyin hazır olduğunu söylediğinde üstümü giyinip kızımın yanına girdim. Dikkatlice sargıyı ve dikişler açtım. Friday yaranın açtığı boşluğa mini bir kamera yerleştirdiğinde sıra gene bendeydi. Magili pensi (doktorların kullandığı yan makasa benzer bir alet ucu birşeyleri tutacak eğim ve kalınlıkta) ile çipi tutarken, Mikro penset (cımbız gibi ama ucu daha çok uzun ve ince) yarayı açtım. Ekrana bakarak kalbe çok yakın olmayacak ama çok da uzak olmayacak şekilde yerleştirdim. Bir kaç saniye sonra,
Friday: Değerler olması gereken seviyeye yükseldi Bay Stark, başardınız.
Dediğinde yüzümde buruk bir gülüseme vardı. Başardığım için mutluydum ama kızıma reaktör yerleştirmek de canımı sıkmıştı. Elimdeki eldiveni çıkartıp kızımın saçlarını okşadım. Alnına öpmek için eğildiğim de kızımın kendi kokusundan eser yoktu ilaç ve dezenfektan kokuyordu. Çok özlemiştim. Gülüşünü, sesini, kokusunu çok ama çok özlemiştim. Bir kaç saat sonra onu odaya alabilirdim ama ne zaman uyanacağı belli olmayacaktı. Gözlerim dolmuştu kızım yaralandıktan sonra iyice sulu göz olmuştum hemen uyanıp benimle dalga geçmesi lazımdı. Hiç kızmayacaktım, dalga da geçmiyecektim ama uyanmalıydı artık. Ben bunları düşünürken ensem de hissettiğim sızlama ile arkamı döndüm.
Bruce: Özür dilerim dostum ama değerlerin kötüleşiyor. Kızın uyandığında ayakta ve iyi olabilmen için dinlenmen lazım.
Gözlerim kararırken yanıma gelen zırh'ı gördüm.

Nur'dan:
Gözlerimi ışıktan dolayı açamaz iken Friday'ın sesini duydum.
Friday: Efendim Bayan Stark uyandı.
Odanın kapısı açıldığın da babamın geldiğini düşünerek kalkmaya çalıştım. Yabancı bir ses konuştuğun da zor da olsa gözlerimi açtım.
Bruce: Merhaba küçük Hanım, Ben Bruce daha tanınabilmek için Hulk diyorum.
Şaşkınlıkla karşımdaki adama baktım. Hulk gerçekten de bu adam mıydı?
-: Merhaba Bay Bruce, ben Nur Jessica West ama siz de beni Strak'ın kızı olarak daha iyi tanıyabilirsiniz.
Bruce: Evet baban anlattı herşeyi birbirinize kavuşmanıza sevindim yaşadıklarınız ne kadar üzücü olsada sonuçta kavuştunuz bu da güzel birşey.
-: Evet bence de ve babamla kavuşmak herşeye değiyor. Babam demişken o nerede?
Bruce: Şey seninle ilgilendi ve hiç uyumadı. Friday değerlerinin kötüye gitmeye başladığını söylediğin de bir iğne hazırlamasını istedim ama galiba iğne biraz ağır geldi çünkü hala uyuyor.
-: Babam ne zamandır uyuyor?
Friday: 9 saat 43 dakikadır uyuyor Bayan Stark.
Gözlerim büyümüş Bay Bruce'ya bakıyordum.
-: Bir iğnede hata yapmışsanız beni nasıl kurtardınız?
Bruce: Senin kurtulman da en büyük rol babana ait. Ben pansuman, dikiş ve sargı kısmı ile ilgilendim gerisi babandaydı.
-: Ee başka birşey kalmamış ki babam ne yaptı?
Bruce: İki defa kalbin durdu Nur. Babam sana elektro şok verdi. Değerlerin çok dengesiz di seni hayatta tutmakta zorlanıyorduk. Kalbinin durumu neredeyse babanın ki ile aynı elinde yedek reaktör vardı ama senin vücudunda koca bir delik açmayı düşünmek bile onu kötü etti. O da saatlerce uğraşıp reaktörü çip haline getirdi ve seni tekrar ameliyat etti. Ama bu sefer tam hazırlıklıydı reaktörün tamamlanmasını beklerken ameliyat için tüm bilgiyi edindi. Ve senin ameliyatını tek başına yaptı.
-: Ne yani babam beni kesti mi?
Bruce: Hayır zaten amaç seni kesmemekti. Hazırda bir kesiğin vardı baban da onu kullandı. Bandajı ve dikişi açtı çipi yerleştirip sana dikiş attı sonrada bandajını sardı.
-: Vay beee, babama bak saatler için de cerrah olmuş.
Bruce: Dinleyince vay, bir de halini görseydin o zaman gülmek yerine delirirdin. Hulk çıkmasın diye defalarca meditasyon yaptım. En sonunda hazır değerleri de düşmüşken bende uyuttum onu.
-: Aranıza girmeyeceğim ama babamı görmek istiyorum beni yanına götürür müsünüz lütfen?
Bruce: Olmaz o dediğin Nur durumun hala kritik hareket edersen dikişlerin zarar görebilir.
-: Ee ama hem sıkıldım hem babamı özledim yattığım yerde ne yapacağım ben.
Bruce: Sudoku biliyormusun?
-: Evet, tabiki biliyorum. Ne oldu ki?
Bruce: Friday bize bir sudoku hazırla, biraz eylenicez.

Tony'den:
Uyandığımda her tarafım ağrıyordu. İçerden gelen kızımın sesini duyunca heyecanla yataktan kalktım. Hızlı adımlarla odasına girdiğimde kızım gülüyor Bruce ise yakınıyordu.
Bruce: Sen gerçekten bir Stark'sın baban haklı. Bu ne ya babasını yenemedim kızını yeneyim dedim o daha fena çıktı.
Tony: Tabiki de yenecek o benim prensesim.
Kızım beni görünce yerinden kalkmaya çalıştı Bruce Nur'u tutunca canı acımış olmalı ki inledi. Bruce'a nasıl baktım bilmiyorum ama o geri çekilmiş kızım ise gülüyordu.
Nur: Baba elinden gelse Bruce abiyi gözlerinle öldürüceksin. Birşey yok dikişlerimi unuttum kalkmaya çalıştım ama o unutmamış beni tuttu o kadar.
-: Olabilir ama canın yandı gerisi benim umrumda değil. Canını yakan ben bile olsam canı yanar.
Nur: Bruce abi bizi biraz yanlız bırakırmısın? Babamın ayarları bozulmuş onu bir düzelteyim.
Bruce omzuma iki kere vurup "kolay gelsin dostum ben saatlerdir uğraşıyorum baş etmesi çok zor bir kız " deyip gülerek odadan çıktı. Aklıma gelen şey ile gözlerim büyüdü. Biz Özlem gidermiyecektik, kızım beni azarlıyacaktı. Nur konuşmaya başladığında ben gözlerimi kapadım.
Nur: Baba burda beni korumak ile ilgili ahkam kesiyorsun ama sen kendine dikkat etmiyorsun. Sen iyi olmazsan beni nasıl koruyacaksın?
-: İyi oldum da noldu Nur, seni koruyabiliyormuşum gibi konuşma. Oradaydım Nur sana yakındım. Ama başının dertte olduğunu anlayıp seni koruyamadım. Sen daha ne iyi olmasından bahsediyorsun.
Nur: Baba saçmalama benimle lavaboya gelemezdin ya. Bu planlı yapılmış birşey di birileri bizi takip etmiş yanlız kaldığım anda beni tuzağa düşürdüler. Sen falcı değilsin ki olacakları önceden bileceksin. Suçlu benim tedbirsiz davrandım. Yeter artık kendini suçlama ben büyüdüm kendimi savunmam lazım baba ve sana düşen de bana bunu öğretmen.
  -: Kendini savunmak mı istiyorsun?
Nur: Evet
  -: O zaman çabuk iyileş kendini en iyi şekilde savunmanı sağlayacağım güzelim.