Stark'ın Kızı

Final

6 Yıl Sonra:
Tony'den;
Miniğimi kaybetmemin ardından 6 yıl geçmişti. Bugün tam altıncı yıl olmuştu. Küçük oğlumun ise doğum günüydü. Bir yanım çayır çayır yanarken diğer yanım gülmek zorunda olduğumu haykırıyordu. Tüm Avengers burdaydı. Kızımdan sonra demir adam olmayı bırakıp bir kasabaya yerleşmiştim. Sakin bir hayat yaşamaya çalışıyordum. Peter ise iyice örümcekcilik oynamaya kafasına takmış. Okulu da bırakmıştı. Başta çok kızmıştım ama kafayı yemek üzere olduğunu söyleyip bir anda ağlamaya başladığın da ben de onunla birlikte ağlamış ve bir daha işine karışmamaya karar vermiştim.
Herkez gülüp eğlenirken ben kimseye belli etmeden aralarından ayrıldım. Evine çok uzak olmayan ormanın içindeki mezarlığa doğru yürümeye başladım. Mezarlığın yanında oturmuş burnunu çeken çocuğu görünce yamukça gülümsedim. Onun da acısı benim gibi tazeydi. Yanına oturup ona sarılınca beraber ağladık. Gitmişti ve geri gelmiyordu. Hatırasına sahip çıkıp anılarıyla gülümsemekten başka elimizden başka birşey gelmiyordu.
-: Seni 3000 kez seviyorum evlat.
Peter: Bende seni 3000 kez seviyorum sevgilim.
Peter ile biraz daha oturup hava kararmaya başlayınca ordan kalktık. Eve geçtiğimde Peter da benim ile gelmişti. Jeremy ile oynamış, evdekiler ile sohbet etmiştik. Etrafımızdakileri mutlu olduğumuza inandırıp günü bitirdik.
Bundan sonra yapılacak buydu. Elimizdekilerin kıymetini bilmek ve yanımızda olmayanları unutmamak. Hayat benden kızımı almış ve onun yerine iki oğul vermişti. Peter Benjamin Parker Stark ve Jeremy Luther Stark. İkisine tutunup hayatı yaşamaktan başka çarem yoktu. Bende öyle yaptım.

——————————————————-————————-

Herkeze okuduğu için teşekkür ederim.
Umarım beyenmişsinizdir. 4 yıl önce yarım bıraktığım bir kitabı tamamladım. Tekrar yanımda olan herkeze teşekkür ederim.