8.Bölüm

218 15 1
                                    

Merhabaaa az ma öz okurlarım 😽🫶🏻
Kitap çok az okunuyor ama baştada belirttiğim gibi ben yazmaya devam edeceğim...
Çok uzun olmayacak zaten.
Bu bölüm de düğün hazırlıkları bitiyor. Görsel ekledim umarım seversinizzz..🫶🏻
Uzatmadan bölüme geçelim...

~🌾~

Elimi tutup parmağımımdan yüzüğü geçirdi. O kadar güzeldiki....

Yüzüğün kutusunu çantama koydum ve oradan ayrıldık.
Çoktan öğlen olmuştu.
"Acıktın mı,yemek yiyelim mi?"

Ben sessiz kalırken tekrar konuştu.
"Ben çok acıktım bir lokantaya gidelim mi?"

Ben elimi havaya doğru kaldırıp yüzüğü incelemeye dalmıştım.
"Güzelim geldik hadi inelim."
O inerken bende sağıma soluma şaşkınca bakakaldım ne ara gelmiştik buraya?

İçeriye geçip oturduk ve sipariş verdikten sonra önümüze gelenleri yemeye koyulduk.
Aklımı kurcalayan bir şey vardı.
Fakat benim sormama gerek kalmadan Kamran konuşmaya başladı.

"Efşan ev konusunda senin de fikrini almak istiyorum. Nerede yaşamak istiyorsun."
Uzun süren sessizliğin ardından dudaklarımı araladım.

"Benim için nerde yaşadığımız fark etmez.Sen nerde istersen bana uyar."
Anladım dercesine başını salladı.

"Ben konakta kalmak istemiyorum.Bir kaç ev seçtim bu gün gidip bakalım mı?"

"Olur.Ama hanımağa yanında yaşamamızı istiyor gibi onu üzmek istemem Kamran..."

"Merak etme ben konuşurum sanada darılacağını zannetmiyorum çünkü ben geldiğimden beri konakta yaşamamak konusunda kararlıyım.Hemde halamlar yengemler ben evde yokken sana eziyet ederler gerek yok."

Gülümseyip başımı salladım.Sabahki sinirim geçmişti.Bana özel yüzük yaptırması ve bana 'aşık olduğum kadın' diye hitap etmesi ağlayacak kadar mutlu olmama sebep olmuştu..

Yemeğimiz bittikten sonra tekrar arabaya binip yola koyulduk. İçim içime sığmıyordu. Düğün yaklaştıkça bir garip oluyordum. Geriliyordum..

Gerginliğimi Kamran hissetmiş olmalıydı ki sürekli dönüp beni izliyordu.

"Efşan ne oldu iyi misin güzelim? Araba mı tuttu?"
Uzanıp elimi tuttu.
"Hayır sadece heyecanlıyım.."

Güldü ve önüne döndü.
"Oh iyi o zaman başka bir şey olmasın da.."

Arabayı durdurdu ve elimi bırakıp arabadan indi bende onu takip ettim.

İlk geldiğimiz ev merkeze yakın apartman dairesiydi. Odaları küçük ideal bir yerdi. Fakat köye uzak olması nedeniyle burayı eledik.
Ardından bir saatlik yolculuktan sonra köye yakın bir eve gelmiştik.
Konağa uzaktı fakat konumu iyi iki katlı müstakil bir evdi.

Burası çok güzeldi fakat Kamran bir ev daha olduğunu söylediğinde o eve bakmaya geçtik.
Bu ev köyün biraz dışındaydı yani hem dedemlere hemde konağa eşit yakınlıktaydı.

Camları kocaman olan evin odaları ferahtı. İkici kata salonun ortasından çıkan bir merdiveni vardı.
Üst katta ise sadece yatak odası ve banyo vardı.
Mutfak ve oturma odası birleşikti.

Yaz Yağmuru Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin