Yaz Yağmuru

9.Bölüm

Öncelikle herkese merhaba
Kitabı zaten çok az okuyan var ama ben yinede bütünlük için düzeltmek istedim 9.bölümde yazdığım bir kısım galiba internetten dolayı kaydedilmemiş bu yüzden düzenleyip tekrar attım iyi okumalar diliyorum 🎀

*
*
*
*
*

Evleneli 1 hafta olmuştu, Kamran işe gidip geliyor bende de evde yemek yapıyor ev işleriyle uğraşıyordum. Arada kızlarda geliyordu bu yüzden 1 hafta boyunca sıkılmamıştım. Bu gün de Zehra bize gelecekti sabahtan hazırlık yapmaya başlamıştım.
Börek, sarma ,kısır, kek ve patates salatası hazırlamıştım. Zehra gelmeden çayı da demleyip sofrayı kurdum. Sonra Feride ve Banu'yu da arayıp davet ettim.

Biraz sonra kızların hepsi geldiğinde beraber sofraya geçtik.

"Ee Efşan alışabildin mi evliliğe?" diyen Banuydu.

"Evet alıştım sayılır."

"Aman canım alışılmayacak ne var iki insan birbirini sevince zaten beş dakika bile ayrılmak istemiyor." Dedi Zehra.

"Şuna bak şuna bize hava atıyor. Birazdan 'canım inanki birden oluyor nasıl olduğunu anlayamıyorsun' diyecek." dedi Feride.
Söylediği şey hepimizin gülmesine sebep oldu.

Zehra Ferideye aldırmadan konuştu.

"Ee ilk gece nasıl geçti anlatsana"

Bu soru pek hoşuma gitmemişti. İlk gecemizi henüz yaşamamıştık. Yaşamış olsak bile bu çok özel bir soruydu. Zaten konuşulmasından da nefret ediyordum. Burada kadınlar bir genç kız evlendiğinde hemen evine gider saçma sapan ilk gecelerini anlatırlardı.

"Zehra bu özel bir soru konuşmak istemiyorum canım kusura bakmazsan.."

"Yok..aslında öyle ama işte herkes sorunca işte ben.."

Ortam bir anlığına sessizleşmişti.

"Eee..Banu biraz da sen anlat hayat nasıl gidiyor var mı birileri anlatmak ister misin?"

"Aslında sizinle tanışıp kaynaşmam çok kısa sürdü beni hiç yadırgamadınız kızlar teşekkür ederim.Çok fazla kendimi anlatmadım." dedi

"Anlat bakalım dinliyoruz." dedim

"Biliyorsunuz ben uzun zamandır Anlaradaydım orada sınıf öğretmenliği okudum. Baydır annemle babamla da görüşmedim. Biliyorsunuz bizim aile "biraz" olaylı. Açıkcası annemin yaptığı şeylerden dolayı da ondan uzak olmak ona benzememek istedim. Aşk hayatına da gelecek olursak üçüncü sınıfta mühendislik fakültesinden bir çocukla tanışmıştım benden hoşlanıyordu sürekli ortak arkadaşlarımız olduğu için aynı ortamda bulunduk bana mektuplar yazıyordu bir süre sonra bende ondan hoşlandım ama onun son senesiydi ona numaramı bile veremeden mezun olup memleketine döndü."

"Yaa keşke görüşmeye devam etseydin belki şimdi sevgili olurdunuz." dedi Feride

"Maalesef onu bir daha hiç görmedim Karslı olduğunu biliyorum birde adını biliyorum başka da bir şey yok.."

"Ya Kamran belki tanıyordur Anneannesigil Kars'ta yaşıyor ya sormamı ister misin?" dedim.

"Olabilir aslında ben çekindiğim için soramamıştım.Adı Yusuf. Yusuf Şatıroğlu."

Şatıroğlu soyadını duyunca bu sefer bende ufak çaplı bir şok geçirdim. Şatıroğlu aşireti büyük bir aşiretti hemde Kamran'ın anne tarafıydı. Yusuf Şatıroğlu'da Kamran'ın kuzeniydi.

"Nee?" Dedim şaşkınlıkla.

"Ne oldu tanıyor musun?" Dedi Banu

"Kızım Şatıroğlu aşiretini kim tanımaz allah aşkına" dedi Zehra