12.Bölüm

67 10 0
                                    


Keyifli Okumalar...


Feride kapının ardında heyecanla beklerken büyük bir kalabalık kapının diğer tarafında kapının açılmasını bekliyordu.

Bana döndüğünde gözlerim kırparak artık açması gerektiğini işaret ettim.
Kapıyı açar açmaz karşımızda Cihad'ın anne ve babası ardından amcası, halası gibi büyükleri girdi en son elinde kocaman bir gül buketi ve çikolatayla Cihad girdi.
Çiçeği Ferideye çikolatayıda bana uzattıktandan sonra içeri geçtiler Feride de misafirleri karşılamak için gitti.
Tek gelmeyen benim kocamdı.

Balkona çıkıp arabaların olduğu tarafa bakındım.
Oradaydı... Daha yakından görebilmek için merdivenlerden inip adımladım.
Arabaya yaslanmış sigarasının son demlerini içine çekiyordu.
Zehirli dumanı içine çektikten sonra havaya üfleyip yere attı. Yerdeki izmariti ayakkabısının ucuyla ezip takımının iç cebinden bir tane daha alıp dudaklarının arasına yerleştirdi.

Dertleri var gibi görünüyordu. Onu gördüğüm ilk gün gibi bakıyordu etrafa.. O çarşıda gördüğüm yalnız, tehlikeli,gözlerinde yaşama belirtisi olmayan adam..Gözlerindeki karanlık beni onunla birlikte olduğum dünyadan acımasızca attı. Bense dizlerim kanasada ona doğru koşmaya devam etmek istedim..
Korktum ondan, acılarından..

Yavaş yavaş yaklaştım arkasından çakmağını dudaklarındaki sigaraya doğru yaklaştırıp yaktı.

"Kamran.." dedim ürkekçe..

Hızlıca dönüp bana baktı dudaklarındaki sigarasından çekip bu kez de havaya doğru üfledi.

Yaklaşıp belimden kavrayıp kendine çekti. Boynuma kendini gömüp öpmeye başladı.
Sigara kokusu içime sindiğinde rahatsız oldum. Ama ondan geldiği için razıydım.

Başını kaldırıp yüzümü avuçlarının arasına alıp dudaklarımı sertçe öptü. "Özledim hatunumu.."

"Niye yukarıya gelmedin, burada bekliyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak.

"Sigaramı içip gelecektim." dedi
Nedense bana hiç inandırıcı gelmiyordu. "Yalan söyleme bana bir şey mi oldu? Niye böylesin?"

"Efşanım sakin ol güzelim bir şey olduğu yok fazlaca başım ağrıyor o kadar endişelenme tamam mı?"

Dediğinde öne düşen saçımı kulağımın arkasına itip anlımdan öptü.

Elimden tuttuğunda bende onun elini kavrayıp avucunun içini öptüm.
Daha fazla oyalanmamalıydık, uzatmadan yukarıya çıktık.
O sağdaki odaya bense mutfağa geçtim.
Ev benim istemem kadar olmasada epey kalabalıktı. Aşirette herkes birbiriyle akraba olunca böyle oluyordu.

Mutfağa girdiğimde Feride heyecandan ağlamak üzereydi. Onu sakinleştirmeye başladım.
"Sakin ol bacım sen gelinsin kendine gel sürmelerin akacak!"
Feride dikkatli bir şekilde sürmelerini bulaştırmadan sildi.
"O senin evleneceğin adam heyecanlanmam normal.." onu sakinleştirken bir yandan da kahve bardaklarını aramaya koyuldum. "Sakin ol bak nefes al... nefes verrr..." bardakları bulduğumda tek tek tepsilere dizdim ardından kazandaki kahveleri bardaklara koymaya başladım. Evet kazan çünkü cezveyle yapmaya kalkışsak yarına anca yetişirdi.

Ben, Banu önümüzde Ferideyle beraber kahveleri dağıtmaya başladık.En son Cihad tuzlu kahveyi aldı tabi içinde daha çeşitli şeylerde vardı:)

Burnunu kapatıp tek nefeste kafasını dikti bi fenalaşır gibi olsada belli etmeden suyunu içti. Kadınlar bir tarafta erkekler bir tarafta olduğu için biz kapının önünde gizlice dinliyorduk.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 07 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Yaz Yağmuru Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin