Ailem.

3

11.02.2024

Her kes içeri geçince en son abim ve ben girdik içeri.

O çocuk babasının yanında oturmuş ters ters bize bakıyordu. Nedenini anlamdım fazlada üstünde durmadım, duramadım babam söze girince.

"Sizi dinliyoruz ne söyleyecekseniz söyleyin ve gidin. " dedi kibarca. Canım ya kibarlığımı ondan almışım.

Dedem boğazını temizledi.

Adam konuşmaya başladı.

"Bakın beyefendi, Asena sizin kızınız olmaya bilir. Biz daha  Almila'nın kızımız olmadığını yeni öyrendik. Ve de araştırmaya başladık, o gün 6 bebek doğmuş, 3 erkek, geri kalan biri ile ise DNA testi yaptırdık ve negativ çıktı yani geriye sadece Asena ve Almila kalıyor. Zaten Almilanın eşinize bu kadar benzemesi, Milan ve Asena arasındakı inanılmaz benzelik her şeyi kanıtlıyor DNA testine gerek yok, bence." Adam tek seferde bunları söylerke  haklılık payı canımı yakıyordu. O çocukla- Milanla fazla benziyorduk. Ki kız da annemdi direkt.

Korkuyla abime baktım, o da aynı korkuyla babama bakıyordu.

"Baba, kardeşimi bu adamlara vermeyeceğiz dimi?! " 

Abim aniden yükelince babam abime bayık bayık baktı.

"Hayır tabii ki, Kenan beyin söylediği gibi de olsa kızımı tanımadığı, tanımadığım insanların içine göndermem."

"Yapmayın, Hayri bey, kızımı bizden ayırmayın. "

Kadının absürt cümlesiyle annem ikonik bir kahkaha attı. Her kes ona bakınca da toparlanıb söze girdi.

"Affedersiniz de nerden sizin kızınız oluyor?!  Ben büyüttüm onu o sadece benim kızım sizin kızınız yanınzda oturuyor,  boşuna demiyorlar doğurmakla anne olunmuyor. "

Kadın anneme çatık kaşlarla baktı.

"Ama ben kendi doğurduğum kızımı istiyorum. "

"Sor bakalım o seni istiyor mu? "

Üfff annem be!

Kadın dondu kaldı.

"Tamam yeter bu kadar yolcu edeyim ben sizi. " babam ayağa kalkarken.

"Hayır, hiç bir yere gitmeyeceğiz en azından kızımı alana kadar. " Almila'ya çok üzülüyorum.

"Gerekirse polis zoruyla. "

Şokla onlara baktım, sonra Almila'ya o da babasına burukca bakıyordu.

"Baba zorlamasan mı? Kız gelmek istemiyor. " Almila ilk defa konuşmuştu.

Adam ona baktı ve bana döndü.

"İsteyib istemediğini sormadım. "

"Ne saçmalıyorsunuz siz? Zorla mı götüteceksiz beni?! " diye yükdeldim birden.

"Gerekirse evet. "

O sırada dışardan polis sirenleri duyuldu.

"Bu şaka mı?! "

Babam tam adama dalacakken olaya müdahile etme gereği duydum.

"Dur baba, işini riske atıyorsun. Dışarda polisler var. "

Bakışlarımı Almilaya çevirdim ve ona taraf yürüdüm.

"Merhaba, Asena ben. "

Gülümsedi, yani çalıştı.

"Almila, memnun oldum. "

"Ailemle kalmak ister misin? Merak etme çok iyi insanlardır zaten 2 ay var doğum günüme sonra ben de geri döneceğim. "

Almila şokla bana baktı.  Diğerlerinde bakışları hiss ediyordum aldırmadım.

"Nasıl yani onlarla gitmeği kabul mü ettin? " abim yanıma geldi ve gözlerimin içine baktı.

Anladı. Babam  için olduğunu onların nasıl insanlar olduğunu bilmiyorum lakin Almilaya gerekdiğice değer vermedikleri anladım bunlar bana işlemezdi ama Almila fazla incinmiş gibi görünüyordu bu yaşadığım hayat onun hakkı zaten ben de geri döneceğim. Sadece Almila  çünki çok incinmiş.

Yine tanımadığın biri için kendi feda ediyorsun yani?

OnMkdan sonra her kes için kendimi feda ederim.

Senin suçun değildi.

Biliyorum.

Lakin bu ona saçma gelmiş olmalı ki itiraz etti.

"Hayır, abiciğim tanımıyoruz nasıl insanlar olduklarını bilmiyoruz. Güvenemem, veremem seni onlara."

"Abiciğim." dedim gözlerine bakarak.

Anladı.

Zaten hep anlardı.

Milan denen eleman bana baktı, garip bakıyordu, ne bileyim abim gibi anlıyormuş gibi.

Ama o anladı.

Abim yeter.

Kenan bey alttan alttan gülümsedi.

Ona ters ters bakıb babama döndüm.

"Babam, 2 ay sonra döneceğim hem böyle yapmamız hem abimin hem de senin mesleğini etkiler."

"Umrumda mı sence?! " yükseldi, "kızımdan önemli mi ha? Senden önemli mi benim mesleğim, işim sevmişim mesleğini de işini de. " babam tek nefeste bunları söylerken bakışlarım diğer kıza kaydı.

"Baba DNA testi yaptırsalar kolaylıkla alırlar, ki bu benzerlik tesadüf değil. "

"Meleğim neden böyle yapıyorsun. "

Bakışlarım Almila'ya kaydı.

Dolu bakışları babamdaydı.

Babama sarıldım ve kulağına tek bir cümle fısıldadım.

"Almila için babam, çok üzülmüş. "

Babamın bakışları ilk defa uzunca Almilaya kaydı. Burukca gülümseyince Almila başta şaşırdı lakin sonra kocaman gülümsedi.

Babam yeniden bana baktı.

"Merhametli, güzel kızım." dedi yumuşak sesiyle.

"İlk önce DNA testi yapılacak, sonrasına da sonra karar veririz. " Sesindeki az önceki yumuşaklıktan eser yoktu.

Kenan bey bu fikire hemen atladı.

"Tabii, hemen gidelim. "

Ayyy yeto be adam.

Göz devirdim.

Bittii
Kenem çıkışa gel be adam.