16

548 52 10
                                    

Milan, Almila ve ben müdürün odasına irelliyorduk. Sınıfımı öğrenmek için. Almila Milanla karşı sınıftaymış. Milan ya Almila ya da onunla olacağımı söylemişti.

Müdürün odasının önüne gelince kapıyı çalıb  geri çekildim.

"Girin." komutunu duyunca kapıyı açıb içeri girdim.

"Merhaba, hocam. Ben yeni öğrenci Asena Milay Kılıç. Sınıfımı öğrenmek için gelmiştimde. "

"Hoş geldin Asena Milay. Kenan bey aramıştı. Senin sınıfın 12a yani Milanla aynı. İstersen yardımıcı olayım. " dedi müdür bey.

50-55 yaşlarındaydı ama oldukca dinc duruyordu. Ve yüzde hiç eksik olmayan bir gülümseme vardı. Sevmiştim sanırım.

"Hayır teşekkür ederim. Bulurum ben hem Milan da kapının önünde. "

"Tamam o zaman sınıfına gidebilirsin. "

"Teşekkür ederim, hoşcakalın. " diyerek çıktım odadan.

Milan ve Almila meraklı gözlerle bana bakıyordu ben de onlara.

"Ee hadisene kızım? Hangi sınıfsın?"

Milan'ın sabırsız çıkışları beni güldürmüştü.

"12-a efendim. "  dedim Milan'ın adeta gözleri parladı.

"İşte bu be! "

Milan'ın sevinc nidası ile minik bir kıkırtı kaçtı ağzımdan.

"Hadi hadi geç kalacağız. " diyerek yürümeğe başlmıştım ki Almila'nın yanımızda olmadığını fark ettim.

"Almila nerde? " diye sordum.

Milan sağına ve solun baktıktan sonra omuz silkti.

"Bilmiyorum az önce burdaydı. "

"Her halde sınıfa gitdi. " diye kendi sınıfımıza doğru yürümeye başladık.

Kapını açtıktan sonra ilk Milan sonra ben girdim sınıfa.

"Gire bilir miyiz hocam? " hoca başını kaldırıb bize baktıktan sonra başını yeniden aşağı bakarken aniden aydınlanma yaşar gibi yeniden bize baktı.

"Milan?" dedi sorgular bir tonda, "yanındakı akraban falan mı? " bakışlarında anlamlandıramadığım bir şey vardı.

Milan kaşlarını çatarak, "ikizim hocam. " dedi.

Ben de konuşa bilirdim ya.

"Öyle mi?  ne güzel." dedi ellili yaşlarındakı adam.

"Kardeşin kendini tanıtsın geçin yerlerinize." diye ekledi.

Boğazımı temizleyin sınıfa döndüm.

"Asena Milay memnun oldum. " dedim kısaca.

"Arkadaşlarınla sonra tanışırsın Milaycım oturun şimdi. "

"Milay'ım." Diyordu derinlerdeki ses. "Unuttun mu beni? Özlemiyor musun artık?"

Yutkunub kaşlarımı çatarak baktım öğretmene.

"Asena."

"Efendim? "

"Asena adını tercih ediyorum. Asena derseniz sevinirim. "

Ailem. Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin