YENI HAYAT

* Elvan dalton ? *

Herkese merhaba! uzun bir zamandır bölüm yayınlamadığımın farkındayım, kusura bakmayın. karakterler falan en kısa zamanda belli olacak.

Çınar'ın ağzından ; Saatlerdir araba kullanmama rağmen uyuyamamam tam bir sinir krizi geçirme nedeniydi. Vücudum ''yeter artık dayanamıyorum'' derken gözlerim ''amaan azcık daha dur'' diyordu.

Uyuyamadığım her dakika kafamın içindeki tilkiler aynı kişiyi düşünüyordu, kalbimi çalan peri kızı'nı.

Aylin.

İlk görüşte aşk mıydı bu ? daha doğrusu aşk mı ? Bir yanım aklımdan çıkmamasına ''Aşk'' diye bağırırken diğer yarım ''belki hala eski sevgilisine karşı bir şey hissediyordur, hislerini bilmeden yaklaşma o kıza'' diye beni ikilemde bırakıyordu.

Birde kaza olayı vardı tabi. Aylin'in ölü gibi yatan kanlı bedeni, hastanede makinalara bağlı hali gözümün önüne gelince.. Sesli bir şekilde yutkundum hangi ara bu kadar aşık etmişti beni kendine ?

Kazadan sonra Aylin daha az gülüyor, daha az konuşuyordu. Hatta gerekli olmadıkça ağzından tek kelime çıkmıyordu Ben bunları düşünürken Kubilay elinde telefon sessizce içeri girdi.

Yatakta doğrularak ayaklarımı yataktan aşağı sarkıttım ve Kubilay'ı dinlemeye başladım.

''Daha demin uyudu efendim, merak etmeyin.''

''İlaçlarını da alıyor, biz zaten hiç yalnız bırakmıyoruz. Tabi ki de dikkat ediyoruz, size de efendim. iyi geceler.''

Kubilay telefonu kapatıp karşıma oturdu, derin bir nefes alması bir terslik olduğuna işaretti Kubilay bana, ben Kubilay'a salak gibi bakarken tam ''bana öyle bakma, anlayacaklar'' moduna girecektim ki son anda dayanamayıp

''Anlatacan inşAllah.'' dedim.

''Aylin'in babasıydı arayan'' dedi tok sesiyle.

"Eee, nolmuş ?''

''Babası yurt dışındaki hastanelere bakıyormuş, adam akıllı bir doktor bulursa Aylin'i yurt dışına gönderecekmiş orada tedaviye başlayacaklarmış. Birde buradaki doktoru bu tür hastalarda iyi düşünemez, depresyona girer ve bir zaman sonra intihar etmeye çalışır demiş, o yüzden yanından ayrılmamız lazım.'' diye konuya girince kollarımdan destek alarak arkama yaslandım.

''Peki arabayı kullanan kişi bulundu mu?''

''Kameralarda araba gözükmemiş net şekilde, bizim ifadelerimizde anlattığımız kadar biliyorlar.'' diyerek kendini yatağa attı.

Bende kendimi yatağa bırakarak ''ne yapmayı düşünüyorsun?'' diye sordum.

Odada 2-3 dakika ölüm sessizliği oldu tam uyumuştur diye düşünürken sesini duydum ''Korkuyorum.'' dedi titreyen sesiyle

''Hayatımda belki de ilk defa kaybetmekten korkuyorum. Yanında olamamaktan, onu kaybetmekten deli gibi korkuyorum. Kendine zarar verir, yetişemem diye ödüm kopuyor. Aylin benim çocukluğum. Kardeşim.'' dedi.

Ağlamamak için kendini zor tuttuğu sesinden belliydi, derin bir nefes alıp devam etti ''Çocukluğumu, sıra arkadaşımı, top oynarken düşünce kaldıranımı kaybedeceğim diye korkudan ölüyorum. Kardeşim, canımın yarısı o kız benim, o kıza bir şey olursa yaşayamam ben.'' dedi ve ayağa kalktı gözleri kıpkırmızı bir halde zoraki şekilde gülümseyerek

''yarın yorucu bir gün olacak, yorgunsun zaten yat dinlen. ben bir sigara içip geliyorum'' diyerek odadan çıktı.

Gözlerim daha fazla dayanamadı ve aklımdaki düşüncelerle yavaş yavaş kapandı.