Bu bölümde yardımı çok dokunan Şevval Akağaç kardeşime çok teşekkür ederim. Bu arada lütfen onun hikayesi KUZEY'e de bir göz atın, seviceğinizi umuyorum. Sizi seviyorum!
---
Herkes evin içinde Ceylin'i ararken Eslem'i kucağıma verip bahçede bırakmışlardı beni. Ev hala kül koktuğu için Gizem de yanımdaki salıncak da yatıyordu.
''İyi misin ?'' diye sorduğumda sadece kafasını sallayabildi. 5 dakika sonra Çınar kucağında Ceylin'i zıplatarak yanımıza geldi
''Sonunda prensesi bulabildik, tek sorum tuvalete kadar nasıl gitti?''
Mert yanıma gelip Eslem'i kucağına alıp yere koydu sonra da
''Lan bu çocuklar yürüyebiliyor!'' diye bağırdı. Hepimiz sadece ona 'ciddi misin?' bakışı atmakla yetindik.
Akşama doğru ikizlerin annesi gelince sağ salim çocukları teslim edebilmiştik. 'Ne zormuş çocuk bakmak' diye mırıldanıp kafamı yanımdaki kişinin omzuna koydum, aniden kalbi hızlı atmaya başlayınca kimin omzuna yatıyorum diye gözlerimi açtım Çınar'la göz göze gelince 'pardon' diyerek gözlerimi kaçırdım. Kubilay Çınar'a kafasıyla gel işareti yapınca birlikte bahçeye çıktılar.
Ailemi çok özlemiştim ve buradan sıkılmıştım. Bizimkilere bakıp 'Eve dönelim mi?' diye sordum
''Bence dönelim sıkıldım artık'' dedi Ece.
''Mert beni sandalyeye koyar mısın?'' diye sordum, sonra cümlenin ne kadar acizce olduğunu düşünmeye başladım. Mert beni kucağına alıp sandalyeye bıraktıktan sonra balkona doğru gitmeye başladım tam kapıdan çıkacaktım ki Kubilay'ın dediği şeyle olduğum yerde durdum
''Aylin'i seviyorsun dimi?'' diye sordu Kubilay sigarasından derin bir nefes çekerek
''Çok mu belli ediyorum?''
''Fazlasıyla.'' dedi Kubilay tebessüm ederek.
''Elimde değil, çok fazla seviyorum.'' Kubilay elini destek olur gibi Çınar'ın omzuna koydu, yavaş yavaş tekerlekli sandalyeyi geri çekerek oradan uzaklaştım, geri döndüğümde herkes bana bakınca ''sonra da söyleyebilirim'' diyerek Yiğit'in yanına geçtim. Yiğit telefonunu hemen cebine koyunca kaşlarımı çatarak ona baktım
''Ne oldu ?''
''Yok bir şey.''
''Söylesene.''
''Yunus mesaj atıyor sürekli, sizi buluşturmamı istiyor.'' diyerek bütün odanın ilgisini toplamıştı.
Kollarımı iki yana açıp bayılıyormuşum gibi ''ay biri beni odama götürsün, ay öldüm ay'' diye bağırmaya başladım. Kubilay gülerek yanıma gelip kucağına aldı beni ve merdivenlere yöneldi.
''İyi geceler!'' diye bağırıp kollarımı Kubilay'ın boynuna doladım. Herkes teker teker 'iyi geceler'diye cevap verince gülerek gözlerimi kapattım.
Sabah telefonun sesine gözlerimi açtığımda içimden küfürler ediyordum, babamın aradığını görünce küfürlerim yarım kalmıştı direk açarak kulağıma götürdüm
''Günaydın kızım, nasılsın ?'' diyerek konuşmaya başladığında sesinin ne kadar yorgun geldiğini fark ettim
''İyiyim, baba. Sen ?''
''İyiyim kızım. Seni çok özledik, ne zaman döneceksiniz ?''
''Bilmiyorum baba, bende sizi çok özledim. Bu gün konuşurum yarın falan yola çıkarız.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENI HAYAT
Genç Kız EdebiyatıBir kaza , hayatı ne denli etkileyebilir? Önceden olsa paranın her şeyi çözebileceği mantığıyla hareket eden bir kızdım. Kazadan sonra paranın , aslında hiçbir şeyi çözmediğini anlamam ne kadar zamanımı aldı sizce? İnsan bazı gerçekleri anlamak için...