Ölü ozanlar, şiir yazarlar ✓

bitik bir yüreği kuşlar kentine çevirmek, final

Yangın yeri.

Taehyung'un kalbi yangın yeriydi. Birini sevmek ve ona bağlanmak eskiden midesini bulandırıyordu. Buna sebep olan tabii ki babasıydı. Onu sırf hasta, ölecek diye terk eden babası yüzünden insanlardan, özellikle erkeklerden nefret ediyordu. Cinsel yönelimini içinde sürekli itiyor ve kendini herkesten soyutluyordu.

Haklıydı. Babası gibilere denk gelirse canı yanacaktı. Onu asla gerçekten sevmeyecek insanlarla bırak konuşmayı, aynı ortamda durmak bile can yakıcı olacaktı. Bu yüzden güvenmediği kimseye kendini açmamıştı. Annesi gibi terk edilmek, sevilmemek istemiyordu. Bunun içinde en iyisi, kendini korumaktı.

Ama bir şeyler oldu. Hayatına aniden dahil olan Başkomiser, aklını başından almıştı. Birden kalbine, zihnine, haraketlerine bile dahil olmuştu. Seokjin onu en başından beri tedirgin eden, bitir yüreğini ezdikçe ezen bir ur gibi, tedirgin ediyordu onu. Yine de istedi. İçinde bir şeyler itiyordu ona doğru.

Şimdi onun kollarında, yağmur yağarken pencerenin kenarında şekerleme yapıyor olmak paha biçilemezdi. Kulağına değen kuş sesleri, saçlarında gezen eller ve kulağının üzerinde sakince atan kalp atışları... Seokjin'in bedeninden yayılan sıcaklık Taehyung için oldukça konfor sunuyordu.

"Uyuyamadın mı?" Seokjin'in sesini duyan Taehyung kafasını hafifçe sürttürdü tenine. "Nerden anladın?" Bedeninin üzerinde yatan minik suratın bu tatlı sorusu onu güldürmüştü. "Hissettim." Gerçekten anlamıştı. Kalp sesinin onun hoşuna gittiğini biliyordu. Yumuşak yanakları gülümsediği için, teninde hareket oluşmuştu.

"Üzerimden yük kalkmış gibi hissediyorum. Halbuki onunla hiç görüşmedik ama yakalanmış olması, iyi hissettirdi." Seokjin sevgilisini çok iyi anlıyordu. Taehyung ile barıştıktan sonra, Yoongi'nin planını da öğrenmişti. Her ne kadar arkadaşına kızsa bile, başka çareleri yoktu.

Sevgilisi sayesinde, aylardır aradıkları adamı sonunda yakalamışlardı. "Böyle hissetmen çok normal. Sonuçta o kötü biriydi." Taehyung derin bir nefes alıp, çenesini sevgilisinin göğsünün ortasına yaslayıp gözlerine baktı. Onunla göz teması kurmak her zaman hoşuna gidiyordu.

"Sen de beni o kötü adamdan kurtardın. Gerçekten kahramansın." Seokjin genişce gülümseyip, dudaklarına ufak bir öpücük bıraktı. "Sana deliler gibi aşık bir kahraman." Taehyung artık kuşkulu hissetmiyordu. Aklında en ufak bir soru işareti yoktu. Seokjin'e artık daha fazla güveniyor ve inanıyordu.

İçindeki tüm korkuları almış ve yerine çiçekler bırakmıştı. Bitik yüreğine, cıvıl cıvıl kuşlar serpiştirmişti. Tekrar kafasını sevgilisinin kalbinin üzerine yerleştirdi. Belindeki ellerini daha sıkı sarıp, toprak kokusunu çekti. Seokjin saçlarını öperken, yağmurda uçuşan kuşların sesinde gözlerini yavaşça kapattı.

Huzurlu uykusuna dalarken, aşık olduğu adamla birlikteydi.

Ölü ozanlar dirildi, şiirler yağmur damlalarına karıştı.