11. BÖLÜM

487 24 19
                                    

Ertesi günde çok sıradan geçmişti. Gelecek hafta olacak sınavlara çalışmıştım.

Pazar olmuştu. Çok sıkılmıştım. Jeongin e söyleyip dışarı çıktım. Biraz dolaştım. Markete girdim. Küçük tatlı bir marketti evede yakındı. Bir ümitle kasiyere gidip iş için elemana gerek olup olmadığını sordum ama gerek yokmuş. Üzüntüyle çıktım.

Biraz mahallede dolaştım. Köşede bir kafe gördüm bu kafe büyüktü mutlaka ise ihtiyaçlari vardır diye gittim. Ordaki bir çalışana sordum bilmediğini kafenin sahiplerine soracağını ama beklememi rica etti. Bir masaya oturdum. Yarım saattir bekliyordum beni unutmusmuydu diye düşünürken yanıma geldi.

"Üzgünüm ihtiyacımız yokmuş"

"Ne yarım saattir bisubosuna mi bekledim"

"Üzgünüm efe-"

"Önemli değil" diyip kalktım. Çok sinirlenmiştim.

Baya yürüdüm bikac yere daha sordum. Ormanlık yürüyüş yolunda bulmuştum kendimi. Öylesine bosbos yürüyordum. Kimsecikler yoktu. Huzur doluydu.

Bir banka oturdum. Marketten aldığım atıştırmalıklar dan aldım bı tane. Buraya hiç gelmemistim çok güzel bir yerdi.

Etrafı izledim. Ağaçlar rüzgar ile sallanıyordu. Yolun karşı tarafına bir köpek farkettim. Çok küçüktü. Yuvarlanmış yatıyordu.

Etrafta annesi veya kardeşleri varmı diye bakmaya başladım çok ilerde bir adam gördüm çok yakışıklıydı. Ama yüzünü goremiyordum. Biraz daha etrafa baktım.

İlerde iki tane köpek gördüm. Napiyolardi lan bunlar. Cokda terbiyeli şeyler yapmıyorlardı.

Anın tadını çıkarıp öylece duruyordum. Sonra köpek sesleri duydum.

Yavru köpeğin yanına gitmişlerdi. Hadi ama sıra indamiydi. Hemen yanlarına gittim. Köpekler kocamandı. Onları kovalamaya çalıştım. Ama bana saldırdılar. Biri ayağımı isirmisti.

Acıdan bagirdim. Diğeri üstüme doğru geliyordu. Korkudan kalbim deli gibi atıyordu. Tam yüzümü kapatmış kendimi onlara birakacaktimki. Birinin beni kucağına aldığını hissettim.

Sonra kopeklere hafifçe bağırıp uzaklaştırdı. Beni yandaki banka oturttu. Bu oydu. Beni ikinci kez kurtarmıştı.

"İyimisin Felix"

"Evet hyunjin hocam" ayağım hafifden zarar gormustu. Çok açıyordu. Pantolonu biraz çekip bileğime baktı.

"Kotu ıssırmış onları rahat birakmaliydin sen sevişirken biri gelse nasıl olurdu" dedi ne sacmaliyordu bu. Yüzüm kızarmisti. Önümde çömelmiş ayağıma bakıyordu. Ayağımı çekip kalktım.

Yavru köpek buradaydı. Bu diğerlerine benzemiyordu cins olmalıydı. Onu kucağıma aldım.

Yavru köpeği göstererek "bunun için gittim. Sanki cokda ilgileniyordum onların ne yaptığıyla. Hem bu tecavüze girer... Şuna bak avcum kadar büyük bile değil"dedim.

Köpeği sevmeye başladım. Onu burda birakamazdim bir günde olurdu. Evede goturemezdim jeongin in alerjisi vardı.

"Eve mi gotureceksin?"

"Çok isterdim ama jeongin in alerjisi var"

"Bu cins bir köpek ve erkeğe benziyor. Biri evden atmış olmalı... Hey Felix" dedi heyecanla

Ona döndüm. "Onu ben alicam. Ben bakarım. Soo nun yerini tutamaz ama ona çok iyi bakarım. Her zaman gelebilirsin onu görmeye" dedi kocaman gulumseyip ona baktım

hyunlix FİC Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin