hyunlix FİC

25. BÖLÜM

Sabah uyandığımda çok huzurlu hissetmiştim. Yan tarafımda hyunjin i uyurken gördüm.

Yavaşça kalktım yataktan. Telefonu aldım. Saat daha erkendi aslında. Ama tarihe baktığımda şok olmustum. Günden bile haberim yoktu. Yarın okulum başlıyordu.

Ben böyle endişeli bir şekilde düşünürken hyunjin in sesini duydum.

"Yaa! Niye gittin! Gel yatalım" bende öyle istiyordum ama sanki herşey şimdi ciddilesmisti.

Bir hafta tatil olmuştu ve ben öğretmenim ile sevgiliydim. Fazla garip gelmeye başladı.

Biz ne ara evimde onunla aynı yatakta yaticak kadar yakın olmuştuk.

"Hyunjin yarın okul var." Dedim

"Olabilir. Şimdi yanıma gel" dedi. Ama ben odadan çıktım.

Neden biran utanmıştım. Herşey okulun yaklasmasiyla ciddilesmisti sanki.

Kendimi rüyadan uyanmış gibi hissettim. Bu bir hafta içinde birlikte bile olmuştuk.

Kafayı yemem sona erince kahvaltı hazırlamaya başladım.

Pek konusmamistik. Kahvaltı yaptıktan sonra derslerimi yapacağımı okula hazirlanacagimi, jeongin in heran gelebilecegini söyledim. Oda işinin olduğunu söyleyip gitmişti.

Benim korkmuş ve endiselenmis olduğumu farketmiş miydi?

Salonda boş boş oturdum. Ev çok sessiz çok boştu. Bu beni neden rahatsız ediyordu?

Biraz derslerime baktım. Çantamı hazirladim. Bu sırada jeongin de gelmişti. Onunla uzun bir sohbet etmiştik. Bir hafta yokluğunda neler yaptığımı anlattigimda ilk şok olsada sonra biraz güldük.

Yarın hicbise olmamış gibi davranacaktim. Kimse ogrenmemeliydi.

Ertesi gün olmuştu. Okulda siramda oturmuş derin derin düşünüyordum.

Yanıma jisung un gelmesiyle daldigim yerden çıktım. Düşüncelerimi susturup jisung u dinledim. Minho ile geçen harika haftasını anlatıyordu. Bazı yerlerde gülüyor bazı yerlerde ona kızıyordum.

Birbirleri için varolmus iki gençti onlar. Minho ne kadar sert dursada jisung un yanında bebek gibiydi.

Ve minho nun bir özelliği çok fazla beyci olmasıydı. Jisung un bir sizunden çıkmazdı.

Dersler hızla akıp gidiyordu. Eve geldiğimde bizimkileri aradım. Bir hafta boyunca bir araya gelememiştir. Hep birlikte güzel zaman gecirmistik.

Onlar tanıdığım en iyi arkadaşlardı.

Şimdi ise salonda televizyon izliyor gibi duruyor ama derin düşünceler içindeydim. Saat geç oluyordu.

Jeongin in sesiyle düşüncelerinden kurtulabilmistim.

"Felix... İyi misin? Bu aralar çok dalginsin"

"Of... inan bende bilmiyorum jeon"dedim.

"Hadi uyuyalım. Kalk. Ben yokken sonunda birazda olsa kilo alabilmissin. "Demesiyle güldüm. O ise beni elimden cekistiriyordu.

"Felix!"jisungun başımda bağırması ile ona baktım.

"Minho bana kazak almış!" Dedi. Sonra gösterdi. Siramda oturmuş bir jisunga bir kazaga bakıyor onu dinliyordum. Sonra Seungmin de yanımıza geldi.

"Neyi zırvalıyor bu yine"

"Sevgilisi saray almis" dedim gülerek.

"Seung zırvaliyor ne ya yeni kelimeler mi buluyorsun. Hem Felix sana gelince bu kazağın önemi bir saray ile eş tutulamaz."diyip kazağa sarıldı.

Bende jisung un dediğine katılarak "zırvalıyor un anlami ne gerçekten" dedim seungmin elini başına vurarak
"Dersde hoca ya sorucam" dedi.

Dersimiz Chan hoyaydı. Masasına eşyalarını yerlestiriyordu. Sonra Seungmin e kaydı gözüm gerçekten sorucakmiydi.

Ben seungmin e bekip gülerken jisung ile jeongin de görmüş olacakki onlarda gülmeye başladı.

Chan hoca seungmin i farketince izin verdi. Seungmin ayağa kalkıp "zırvalamak ne demek" diye sorunca sınıf gülmeye başladı.

Chan seungmin i üzgün görünce sınıfa kızmaya başladı.

"Çocuklar neden gülüyorsunuz? Hicmi saygınız yok? Gulen olursa beni yormadan direk sinifdan çıksın. " Demesiyle sınıfı ölüm sessizliği kapladı.

Chan bunu farkedip gülümsedi "üzgünüm seung tam anlamını bilmiyorum ama saçma olan şeylere deriz"diyip gülümsedi ve derse başladı.

Ders bitince komple bizim ekip seungmin in yanına toplanmıştık.

"Seung dedi"
"Sınıfa senin için kızdı"
"Kelimenin anlamı harbi varmış amk"
"Biz bilmezken sevgili mi oldunuz"
"Kesin aşık "
"Sana gülümsedi lan"
"Çok havaliydi be karşim"

Seungmin sozlerimizden sıkılmış olucaktiki kulaklarını kapattı.

Ayağa kalkıp"ben haklı çıktım biraz Türkçe öğrenin hıyarlar " diyip bizi kovmaya başladı.

Teneffüslerden birindeydim. Öylece oturuyor bir şeyler yazıyordum.

Yanıma gelen çocukla ona baktım.
"Felix di değil mi?"

"Evet?"

"Öğretmeniniz sizi bekliyor" diyip yürümeye başladı. Peşinden gittim.

Bir odanın önünde durunca eliyle gösterip burdan ayrıldı.

Bende kapıyı tiklatıp içeri girdim.  Hyunjin!

Çok güzel duruyordu. İçeri gectikden sonra kapıyı geri kapattım.

"Hocam?"dedim gözlerine bakarken. Masasına oturmuş bana bakıyordu.

"Ne hocası Felix ya" diyip yanıma yaklaştı. Fazla yaklaşmıştı. Bir adım geriye gittim. Elini belime atıp kendine cekti.

Ben şaşkın bir şekilde dururken oda boynuna yöneldi. Kafasını boynuma gömmüş kolumu içine çekiyordu.

"Felix seni özledim" dedi boğuk bir sesle.

Hicbise denemiştim. Konuşamıyorum çünkü.

Küçük bir öpücük kondurdu.

"Bugün işin var unutma gelmezsen siker-"

Sözünü keserek"hyunjin!" Dedim.

"Pardon notlarına sıfır veririm tatlı öğrencim" diyip yanagimi sıktı.

Tekrar boynumda öpücükler bırakmaya başladıgında gözlerimi kapattım.

"H-hyunjin... Okuldayız " dedim zorla.

"Yani diyorsun ki evde olsaydık daha fazlasına izin verirdin. " Dedi gülerek ve benden ayrıldı .

"Neyse bugün okul bitince beni aşağıda bekle birlikde evime geçeriz. Ha sana tripliyim. İki gündür hiç aramadinda sormadinda. Bu adam beni özlemiş mıdır, beni hayal ediyormudur diye hicmi düşünmedin" dedi alayla.

Bende hafifden gülerek"ama sende aramadın,sormadın"

"Pazar günü çok dalgın görünüyordun. Belki kızarsın veya benimle görüşmek istemezsin diye seni bekledim. Ama bana işin için  gelene kadar bekliyemedim şimdi çağırmak istedim" dedi.

Bende gülerek"dersim basliyacak beni de gördün o zaman gidiyorum." Diyip kapıya yöneldim. Yüzü düşmüştü. Yanağına öpücük bırakıp odadan çıktım.

Kahretsin hoca derse başlamıştı. Kapıyı tıklatıp içeri girdim.

"Üzgünüm hocam bir öğretmenin yanındaydım"

"Tamam yerine geçebilirsin" dedi. Sıraya oturur oturmaz jisung un soru yağmuruna tutuldum.

En son çareyi teneffüs de anlatırım demekde buldum.