hyunlix FİC

27. BÖLÜM

😭😭😭 fikri unutmıyım diye bir fice daha başladım 🙄

Bunuda belki bitiririm?
Ama çok seviyorum, ama çok uzattım ... Sdjjfdjdjdjjdj

Korktuğum şey olmuştu. Of bugün insanların yüzüne nasıl bakicam?

Hyunjin i görürsem onada bakamamki?

Endişelerinin arasindayken okula gelmiştik bile.

İlk ders en sevdiğim namjoon hocayaydi. Ders hızla bitmişti. Jisung ile hiç konusmamistim bile. Konusamazdimda galiba.

Ama tabiki duramadigi için kolumu durtmeye başladı. Ona ters ters baktım. Haklı olarak " bahane istemiyorum bugün bulusucaz. Okul çıkışı benimle geliyor ve herrseyi anlatıyorsun" dedi.

Bıkkınlıkla kabul ettim.

Dersteyken aklıma hyunjin in evindeki isim gelmişti. Teneffüsde hyunjin e bugün geç geleceğimi doylemeliydim.

Teneffüs olur olmaz çıktım sinifdan jisung şaşkın şaşkın bakıyordu bana en son.

Hyunjin in odasına geldiğimde icimde büyük bir utanç vardı. Bu kadar utanamam ama abartma Felix.

O senin sevgilin değil mi? Ama nasıl yüzüne bakicaktim?

Okulda onunla karşılaşmak veya karşılaşacak olmak sürekli kalbimi çok hızlı attiriyordu.

Kapıyı tıklatıp içeri girdim.

Kağıda bir şeyler karaliyordu. Kafasını kaldırıp bana baktı.

Bakmasiyla kocaman gülümsedigini farkettim. Mutlu bir sesle " Felix?" Dedi.

"Ben sana bir şey söylemeye gelmiştim."

"İyi ki gelmişsin özledim seni" diyip yanıma yaklaştı. Kapıyı kapatmıştım ama o kapıya yöneldi.

Kilit sesi duyunca şaşkın ve sorgularca baktım ona.

Ama onun umrunda değil gibiydi yüz ifadem.

Elini yüzüme götürdü. Hafifçe okşadı yüzümü.

Dudaklarını yanağıma bastırdı. Küçük bir öpücük bırakıp çekildi benden.

"Benim minik sevgilim ne diyecekmis bana?"

Donuk bir şekilde baktığımı sonradan farkedip cevap vermeye çalıştım.

"B-bugün geç geleceğim"

"Neden?" Dedi.

"Jisun ile buluşup tatilde yaptıklarım ile ilgili rapor vermem gerekiyor " dememle sasirmisti.

"Nedenki?"

"Arkadaşlar böyle yapar" diyip yüzüne uzandım.

Dudaklarımı uzunca yanağına bastırıp öptüm. Geri çekilip
"Eve gecincede jisung ile ne yaptığımı sevgilime rapor edicegim daha" dedim gülerek.

İlk başta dönük kalsada gülmeye başladı.

Onun tipine bende gülmeye başladım.

Ama gülerken ayaklarımın yerden kesildiğini hissettim. Beni kucağına alıp kenardaki tekli koltuga geçti.

Kucağında yan bir şekilde oturdum. Gözlerinin içine bakıyordum.

Yavasca boynuma eğildi. Küçük öpücükler bırakıyordu.

Fazla hoşuma gidiyordu ama teneffüs un bittiği aklıma çok geç gelmişti.

"Hyunjin zil calali çok oldu!!! Benim gitmem lazım!!" Diyip kalktım üstünden.

"Sevgilinin ogretmen olduğunu unutma sevgilim. Ah bir dakika bu bir ilk." Dedi gülerek.

Ona ters ters baktım. Şimdi hocaya ne diyeceğim?

Kilidi açmaya çalışırken arkamdaki kolların bana sıkıca sarılması kilidi açmamı engelledi.

"Benim sevgilim derslerini bu kadar onemsiyormuymus? Aferin sana" dedi.

"Hyunjin... Senin dersin yok mu?"

"Var" demesiyle hemen ayrıldım. Şok olmuş bir biçimde baktım ona.

"E gitsene ogrenciler ne yapicak?"

"Eminim çok mutlulardir" dedi. Aslında hakliydida ama şuan gitmesi gerekiyordu. " Ben şimdi sınıfına sende dersinin olduğu sınıfa gidiyorsun. Eğer yakalanirsak ne kadar kötü olur" dedim.

Goz devirip açtı kapıyı.

Hemen sınıfa geçtim. Dersimiz Chan hocayaydi.

Kapıyı tıklatıp içeri girdim. "Hocam üzgünüm ben-" dedim ama lafımı kesip

"Biliyorum Felix geçebilirsin" dedi.

Şaşkın bir biçimde yerime gectim. Jisung hemen sorguya çekmişti beni.

Hiçbir cevap vermeden dersi dinledim.

Okul çıkışı anlastigimiz gibi bir kafeye geçtik jisung ile birlikte.

Ona herşeyi anlattım. Anlattıklarıma şok olmustu.

Parayı ödeyip çıktık kafeden. Jisung koluma yapışıp konuşmaya başladı
"Felix bizimkileri arayıp bar a gidelim"

"Jisung benim işim var unuttunmu"

"Ya! Felix birşey olmaz onuda cagiririz " gözlerimi açıp ona baktım.

Beni umursamadı. Telefonu çıkarıp minho yu aradı.

Konuşurken surrekli iltifat ediyorlardı. Artık igrenclesince jisung u kolundan çektim. "Ha doğru konumuza dönelim... Bı tanem sen halledersin artık tamam görüşürüz. " Diyip kapattı telefonu.

Bar a geldiğimizde ona sadece minho gelene kadar kalicagimi söyledim.

Kapıdan gelen minho yu görünce şok olmustum. Çünkü yanında hyunjin ve Chan da vardı.

O ikisi öğretmen ve biz arkadaşlarımızla eglenecektik. Onların burda ne işi vardı.

Yanlarında seungmin de vardı. O buna çok sevinmiş gibiydi. Tek çok mutlu olan o değildi.

Hyunjin in agzida kulaklıklarina variyordu.

Ne kadar sevinmişti herkes. Bir tek ben mi rahatsız olmuştum?

E hyunjin de geldiği için onlarla kalmıştım.

En son jisung unda ısrarıyla ivmeye başlamistim.

Yavaş yavaş sarhoş olduğumu farkettim.

Gözüm Chan hocaya kaydiginda gördüğüm şeyle gözlerim acilabildigi kadar açıldı. Onlar öpüşüyordu.

Minsung ikilisi ortalıkta yoktu bile. Burda neler oluyor böyle!

Hyunjin e baktım. "Hyunjin minho ile jisung nerede"

"Nerede olduğunu bilmiyorum ama ne yaptıklarından eminim... Felix bizde mi gitsek" dedi.

Ona ters ters bakıp teklifini geri çevirdim.

"Hyunjin Chan hoca..." Dedim Chan ile seungmin i göstererek.

"Ah bir türlü sevgili olduklarını kabullenemiyorlar" dedi. Dediğine gülümsedim. Gerçekten öyleydi.

Dersde birbirlerine olan davranışlarıyla da belli ediyorlardı.

Aklıma gelmesiyle hemen hyunjin e döndüm"Chan hoca aramızda olanları biliyor mu?"

"Evet hemde herşeyi. " Dedi sırıtarak.

Utanarak yüzümü eğdim.

Bir anda hyunjin kafimi tutup kendine çevirdi.

Hiç beklemeden dudaklarıma yapıştı.

Ona karşılık verdim.

Ona ne zaman bu kadar aşık olmuştum?