Walk My Baby/ Hyunin

0.1

Hyunjin arabası ile Jeongin'e çarpması sonucu Jeongin sakat kalmıştı. Daha sonralar yakın arkadaş olmuştılar. Doktorlar Jeongin'e yürümeye çalışırsa yeniden sağlığına kavuşacağını söylemiştir. Jeongin her gün Hyunjin'in yardımıyla yürümeye çalışıyordu. Artık umudunu kesmişti.

•••

'Jeongin uyuyomusun?' Hyunjin eve gelmişti. Jeongin'in uyuyup-utumadığını kontrol etmek istemişti, çünkü ona küçük bir hediyesi vardı.

Yatak odasına gidip Jeongin'e baktı. Ağır uyuyordu bu sefer. Hyunjin elindeki hediyeyi Jeonginin üzerine bırakıp mutfağa çekildi. Buzdolabında pek bir şey yoktu bu yüzden kendi tarifini yaptı. Gerekli malzemeler yerindeydi.

Yemek bittikten sonra yanında içecek olarak süt iyi giderdi. Evde süt kalmadığından markete kadar gitmişti.

Jeongin bu vakitte uyanabilmişti.

'Hyunjin! Evde misin? Hadi kaldır beni yerimd-'

'Bu çok güzel bir şey!' Jeongin hediyeyi görmüştü. Bunun Hyunjine ait olduğunu biliyordu, çünkü ona sadece Hyunjin hediye alırdı.

Kapı açılma sesiyle Hyunjin içeriye girmişti. Jeongin'in uyandığını anlamıştı ama yanına gitmedi. Sütü bardağa doldurduktan sonra masayı düzenledi. Jeongin'in yanına böylece gitti.

'Jeonginim uyanmışmı?'

'Uyanmış, uyanmış Hyunjin.'

'Kalk hadi yemek hazır.'

Jeongin bu sözlere gülümsemesiyle cevap vermişti. Hyunjin tekerlekli sandalyeyi yatağa yanaştırmıştı. Jeongin'i kucağına alarak yerine oturtmuştu.

'Hediye için teşekkür ederim Hyunjin.'

'Takayım mı?'

'Evet!'

Hyunjin Jeongin'in boynuna kolyeyi taktı. Hyunjin tekerlekli sandalyeyi mutfağa kadar sürükledi. Yemeğe başlamalarıyla bitirmeleri bir olmuştu. Çok acıkmıştılar.

Jeongin'in isteğiyle beraber misafir odasına geçtiler. Oturup televizyon izlemeye başlamıştılar.

'Hyunjin, yanına gelmek istiyorum, kanapeye.'

'Yanıma mı? Tamam gel.'

Hyunjin Jeongini kucağına alarak kanapeye oturtmuştu. Kendiside köşedeydi. Jeongin Hyunjin'in yanına uzanmıştı. Bedenleri büyük bir temas halindeydi. Hyunjin ne kadar şokta olsada, seviniyordu bir tarafdan. Jeongin ise çok rahattı. Seviyordu böyle uzanmayı.

'Güzelim, yürüme zamanı hadi.'

'Hyunjin yapamıyorum bir şey olmuyor işte.'

'Olacak Jeonginim.'

'Tamam, hadi o zaman.'

Hyunjin ayağa kalkıp Jeonginin elinden tuttu. Jeongin yavaşca ayağa kalktı. Hyunjin'in desteğiyle beraber Jeomgin yürümeye başladı. Hyunjin destek vermeyi bıraktı. Jeomgin dümdüz ayakta durabiliyor ve yürüyebiliyordu.

'Hyunjin, Hyunjin yaptım! Başardım Hyunjin!'

'Güzelim yaptın! Yürü bebeğim, hadi!'

'Bebeğim?'

'Eheh, dilim sürçtü.'

'Tamam. Hyunjin rüya değil mi bu? Yürüyorum, nasıl olabilir bu?'

'Güzelim yapıuorsun işte sevin biraz!'

'Seviniyorum zaten Hyunjinim!' Jeongin Hyunjine sıkıca sarıldı. Hyunjinde karşılık verdi.

'Hyunjin, bir isteğim olacak.'

'Evet?'

'Çok saçma olacak ama, seni öpebilir miyim?'

'Oh, nasıl istersen.'

Jeongin gülümsemesiyle cevabını vermişti. Hyunjin'in yanağına kondurmuştu minik bir buse. Hyunjin utanmasa oracıkta çığlık atarak dans ede bilirdi.

'Jeongin çıkmam lazım. Yazarsan cevap veririm.'

'Tamam, yazarım.'

Hyunjin gideli çok olmuştu. Jeongin artık meraklanmaya başlamıştı. Telefonu eline alıp yazmaya başladı:

•••

grup olabilir.

Jeong im🦊
hyunjin nerde kaldin
ozledik be meraklandirma insani

Huncin😭🤏🏻
pist ozlemismisin beni
geliom bi 10 dk ya
merak etme beni basimin caresine bakarim💪🏻
JDÖSNDÖSNSÖDN

Jeong im🦊
salak huncinim benim
cabuk gell bisiler yapariz

Huncin😭🤏🏻
ne gibi guzelimm

Jeong im🦊
guzelim mii😻
film falan izleriz yada oyun oynariz

Huncin😭🤏🏻
korku filmi varsa bende varim

Jeong im🦊
korku mu

Huncin😭🤏🏻
ay korktun sen
beraber izlicez korkma

Jeong im🦊
cabuk gell ozluyorumm

Huncin😭🤏🏻
minik guzellik kapıyı ac

Jeong im🦊
aa kapidamisinn aciyorum ask

•••

'Hoş geldinn' Jeongin Hyunjin'e kos kocaman sarıldı.

'Hoş buldum güzelim. Hadi korku filmi ac.'

'Gel en korkulu olanını ac korkmuyorum'

'Diyosun. Neyse açıyorum gel.'

Birlikte televizyonun karşısına oturdular. Hyunjin bilerek Jeongin'in korkacağı bir film açtı. Işıkları kapattıktan sonra bir-birlerine temas halinde olarak filme dadandılar.

'Jeongin niye saklanıyorsun?'

'Saklanıcam tabii, bu ne?!'

'Korku filmi işte bak şuna'

Jeongin kafa sallayıp filme döndü. Hyunjin filmle bakışıyordu sanki. Sıkılmıştı bile. Jeongin çok korkuyordu.

'Hyunjin uykum var uyuyalım'

'Tamam'

Hyunjin televizyonu ve ışıkları kapattı. Ardından herkes kendi odasına gitti.

Hyunjin uyurken saate bakmayı düşündü. Telefonun parlak ekranında 00:47 yazdığını gördü. Jeongin'in uykusunun gelmesi normaldi, çünkü saat 22:00 da uyurdu her zaman. Artık Hyunjin yavaştan uykuya dalmıştı.

"tık tık tık"

Hyunjin kapı sesine uyandı. Kapıyı çalan Jeongindi.

'Hyunjin, berabermi uyusak?'

'Çok korktun değil mi? Hadi gel.'

'Teşekkürler'

ilk bılumu tamamladim. diger bolum full yszisma olmasini planliyorum eger oyle olmasa baska bisi olcak . bolum gec gelecek arkadaslar