jeo dan
Sabah gözlerimi açmıştım. Ancak bunu beklemiyordum. Bir adama sarılmış şekilde uyuyordum. Yataktan hızlıca kalkıp "Yardım edin!" diye bağırmıştım. Sese yataktaki adam da uyanmıştı.
"Yardım edin bana!"
"Noluyor?"
"Sen kimsin?!"
"Hyunjin, sevgilin?"
Hyunjin ayağa kalkmıştı yataktan. Ben odanın köşesinde ağlamaktan beter olmuştum.
"Tamam sakin ol, ağlama"
"Yardım edin!"
"Bak anlaşa biliriz"
"Yardım edi- nasıl anlaşıcaz?"
"Öncelikle,yakınlaşa bilir miyi-"
"Noluyor lan burda?!"
"Minho, Minho lütfen yardım et!"
"Çekil Hyunjin ne yaptın Jeongin'e?!"
"Hiç bir şey?"
"Tamam çekil Hyunjin"
"Tamam"
Hyunjin geri çekilmişti. Minho bu sırada yavaşca bana doğru ilerilemeye başlamıştı. Minho yanıma geldiğinde sarılmıştım ona sıkıca. Minho karşılık veridktrn sonra geri çekilmişti.
"Şimdi neden olay çıkarttığını söyle bana"
"Minho bu adam kim?"
"Hwang Hyunjin. Senin sevgilin"
"Bu adam benim sevgilim olamaz!"
"Sakin ol Jeongin!"
"Bağırma!"
"Tamam bağırmayacağım. Sen hafıza kaybı yaşıyorsun."
"İnanmıyorum sana"
"Çocukluk arkadaşına mı inanmıyorsun?"
"A.. doğru.. O zaman neden tanımıyorum ben bunu?"
"Hafıza kaybı yaşıyorsun"
"Diyelim ki unuttum bunu. Bu benim sevgilim. E, o zaman ben bunu nasıl sevmişim? Bu benim tipim değil ki..?"
Gözlerimden yaşlar aka aka bu sözleri nasıl söylediğimi anlamamıştım
"Değil mi..?"
"Tamam Hyunjin sakin. Jisung, sen Hyunjin'i bir odaya götür. Orada teselli et. Ben Jeongin ile ilgilenicem."
"Emredersiniz komutanım"
"Dalga geçme lan."
"Gel Hyunjin."
Hyunjin denen adam Jisung ile beraber odadan çıkmıştı. Ben Minhoyla onların odadan çıkmasını bekliyordum.
"Jeongin otur yatağa"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Walk My Baby/ Hyunin
FanfictionHyunjin arabasında giderken Jeongin'e çarpması sonucu Jeongin sakat kalmıştır. Daha sonralar Hyunjin ile Jeongin çok yakın arkadaş olup, bir evde yaşamaya başlamıştılar. Doktorlar Jeonginin yürümeye çalışırsa yeniden sağlığına kavuşacağını söylemişt...
