Bölüm dört

352 32 6
                                    

Berrak: Çağlar Söyüncü sana mı geldi yoksa bana mı öyle geliyor?

Berrak: Deniz yaa!

Deniz: Evet bana geldi.

Berrak: Sevgiliyiz de bir de düşüp bayılayım.

Deniz: Şey bayılma ama sevgiliyiz.

Berrak çevrimiçi...

Berrak çevrimdışı...

Deniz: Cidden bayıldın mı?

Deniz: Arıyorum açmıyorsun şaka mı?

Deniz: Berrak kalk bir gören olacak.

Deniz: Kime diyorum?

Berrak çevrimiçi...

Berrak yazıyor...

Berrak: Ne bayılması içim geçmiş.

Berrak: Hemen detay istiyorum hemen!

Deniz: Şu an olmaz canım, Çağlar'ın yanındayım kulübe imza işleri için geldik.

Berrak: Tamam ölmem her halde meraktan.

Deniz: Yok sabırlı ol💪

Berrak: Çok zor ama başarıcam.

Gülerek telefonu kapatıp oflayıp duran Çağlar'a baktım.

"Ne oldu canım?" dediğimde bana döndü "Nihayet ilgini çekebildim." gülümsedim benim tarafımdan hep ilgi görmek istiyordu.

Bu hep böyleydi.

Gülümseyerek ayna karşısında oturan  Çağlar'ın yanına gittim saçları açıktı. Ellerimi saçlarına atıp okşamaya başladığımda gülümseyerek arkaya yaslandı "Saçlarımı istediğim gibi bağlayamadım yardım eder misin güzelim?" dediğinde yalanına inandım.

Benim bağlamamı, saçlarıyla uğraşmamı çok severdi sırf bu yüzden saçlarını uzatıyordu.

Kafamı sallayıp masanın üzerindeki tarağı aldım yavaşça saçlarını taradım. Tarama işlemim bittiğinde saçlarına bir öpücük kondurup bileğimde olan kendi tokamla saçlarını her zaman yaptığı gibi küçük bir topuz yapıp gerisini salık bıraktığımda aynadan bana gülümseyerek bakan yüzüne baktım.

"Oldu mu bey efendi?" dediğimde gülümseyerek kafasını salladı.

Avuçlarıma birer öpücük kondurup yerinden kalktı.

"Ben ikinci yuvama imza atmaya gidiyorum." dediğinde gülümsedim yanağına küçük bir öpücük kondurdum.

"Başarı hep seninle olsun bir tanem." dediğimde gülümsedi.

"Senin gibi bir güzellik benim yanımdayken başarıda benimle olur."

///////

Çağlar, bugün Fenerbahçe'de ki ilk antrenmanına çıkacaktı ben ise kitapevime gelmiş rafları düzenliyordum.

Diğer çalışanlar müşterilerle ilgilenirken üst kata çıkıp oradaki raflarla ilgilenmeye karar verdim.

Dikkatli adımlarla yukarıya çıktım. Klasik kitapların olduğu raflara gidip elime aldığım bezle ilk bir güzel tozlarını aldım rafların.

En üsteki raflara boyum yetmediği için yanda duran merdivene çıkıp öyle silmeye devam ederken duyduğum sesle irkildim.

"Yardım edeyim." diyen tanıdık olmayan sesle dengem bozulurken uzun boylu beyefendi gelip beni belimden tuttu dengemi sağladı.

"İyi misiniz?" dediğinde kafamı sallayarak ellerinden kurtulmaya çalıştığım da bırakmadı.

"İnmenize yardımcı olayım." Ben bir şey demeden arkadan gelen tanıdık ses sert bir şekilde cevap verdi.

"Sevgilime ben yardımcı olurum size gerek yok."

İlaç ol yaralarıma| Çağlar Söyüncü✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin