Gelmem dedim geldim
💓
"Demek beni terk etmeye karar verdin Çağlar."
"Böyle olması gerekiyor, güzel zamanlarımız oldu kah güldük kah daha çok güldük. Ama böyle olması lazım artık."
"Bunu hak etmemiştim."
"Biliyorum sana daha önce söylemem gerekirdi, böyle öğrenmeni istemezdim affet."
"Nasıl affedebilirim ki seni? Sen seçimini yaptın beni terk etmeye karar verdin."
"Bu arkadaşlığımızı bozmayacak söz veriyorum."
"Güldürme beni, eskisi gibi olamayacağız bunu ikimizde çok iyi biliyoruz."
"Hayır Cengo'm, sadece aynı evde yaşamayacağız."
Çağlar ve Cengiz'in dram dolu konuşmasını gülerek izliyordum, Çağlar'la evlenme kararımızı duyduğundan beri Cengiz triplerdeydi.
Cengiz, küskün bir şekilde kafasını çevirdi Çağlar ise omuzlarını düşürdü bana döndü dudaklarını büzüp.
Bu haline gülümseyip kollarımı açtığımda kollarımın arasına girdi "Küstü bana." dediğinde saçlarını okşadım "Yok yok küsmez o değil mi Cengiz?" dediğimde Cengiz omzunu silkti sadece.
Çağlar, "Ya bak." dedi şikayet edercesine gülmemi bastırıp Cengiz'e baktım gözlerimi devirerek "Tamam Çağlar benden önce sana söylemeliydi Cengiz, ilk sen öğrenmeliydin affet." dediğimde bizi süzdü "İrfan Can biliyor mu?" diye sorduğunda Çağlar kafasını olumsuz anlamda salladı.
Cengiz, göz ucuyla bana baktı "Bakayım yüzüğüne." dediğinde gülerek elimi uzattım, yanımıza gelip yüzüğümü inceledi "Güzelmiş." dediğinde Çağlar "Özel yapım." dedi. Cengiz, Çağlar'a göz devirip bana baktı "Sana hayırlı olsun canım." dediğinde gülümseyerek teşekkür ettim.
"Bana hayırlı olmasın mı?" dedi Çağlar küskün bir şekilde Cengiz "Bana ne?" dedi. Çağlar oflayıp omzuma daha çok yaslandı "Barışmıyor." dedi dudaklarını büzüp.
"Cengiz'e yüzüklerimizi onun kesmesini istediğimizi söyle." diye fısıldadığımda gözleri parladı hemen doğrulup söylediğinde Cengiz'in gözünden parlamalar geçti "Olur mu ki?" dediğinde gülümseyerek kafamı salladım "Hatta bence beni senden istemeli, malum ailem yok." Çağlar omzuma bir öpücük kondurdu "Ben senin ailenim." dediğinde gülümsedim.
"Gerçekten mi?" dedi Cengiz heyecanla "Olur çok güzel olur." deyip Çağlar'ı omzumdan itip bana sarıldı gülümseyerek sarılışına karşılık verdim.
"Canım kız kardeşim benim." dediğinde gözlerim doldu o sıra Çağlar, bana sarılmayı bırakan Cengiz'e kollarını açtı "Bana da sarılacak mısın?" dediğinde Cengiz ilk yüz vermese de benim ittirmemle sarıldı.
"Benden kız almak kolay değildir Çağlar bey ona göre."
"Daha önce kaç kız verdin ki lan?"
"Hiç." omzunu silkti "Ama bu kolay alacağın anlamına gelmez, bugünden itibaren benim odamda benim gözümün önünde kalıyorsun evlenene kadar aynı yatakta yatmak yok artık." dediğinde Çağlar, "Siktir oradan." dedi ardından bana dönüp elimi öptü "Pardon güzelim."
"Deniz, abisi olarak beni seçtiyse mesele bitmiştir. Deniz abisini kırmaz değil mi?" diye tehdit edercesine konuştuğunda yutkundum "Girdik bir yola artık." dediğimde Çağlar somurtarak bana baktı.
"Ama Deniz fenerim ya." dediğinde Cengiz sırıttı "Bu da sana ders olsun, benden gizli işler yaparsan böyle olur koçum."
Çağlar ve Cengiz atışmaya devam ederken onları gülümseyerek izledim, ne kadar büyümüş olsalar da birbirlerinin yanında küçücük çocuk oluyorlardı, aynı şu an olduğu gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlaç ol yaralarıma| Çağlar Söyüncü✓
Fanfictionben rotası şaşırmış bir gemi gel güneş ol zifiri karanlığa pusulam sensin deniz fenerim