Bir Başka Hayat

Gerçekler

Konakta olanlar

Bu seslerin ardından evin büyükleri salondan çıkmış avluya gelmiştiler. Bu hareketle yukarıdaki gençlerde aşağı inmiştiler. Herkes az önce çıkıp giden abi kardeşin ardından şaşkındılar.

Helede Kumsal'ın kendini bu ailede çok önemliymiş gibi anlatması hepsini sinirlendirmişti. Aslında dedikleri de haklıydı.

Herkesin kötü bir tavırda olacağını söylemişti ki çoğu da öyleydi.

Ama nedeni Kumsal'ı çok sevmeleri falan değildi.

-Ne oldu? Kim evden çıktı?

Bunu Mahir bey sormuştu.

-İki kez yan yana durup konuşamıyor musunuz? Ne bu kavga?

Bunu da Tuncay Bey sinirle gençlere söylemişti. Gelenler arasında en büyük oğlu ve küçük kızı yoktu. Demekki gidenler onlardı.

-Niye gittiler?

-Amca tutamıyorlar ki bir ağızlarını. Siktiğimin embesilleri kıza bilenmişler. Adam olun be azıcık, demişti Alaz.

Kendisi yeni kuzenine ısınmıştı ama hemende alışması zordu. Sadece bir ön yargısı yoktu. Yengesinin kopyasıydı işte bu kız. Onun kadarda tatlı olurdu yani.

-Dayı senin embesil oğlun gitmiş kızı tehtit etmiş. Sonrada ikisi çıktı.

Bunu Asaf demişti.

-Siz bir halt yemediniz değil mi?

Bunu oğullarına karşı sormuştu Serhat bey.

-Yapmadık bu sefer bir şey. Atakan abiyle şu kızın arasında mesele.

Koray bunu demişti ama yinede onlarda boş durmamıştı.
Sadece en azından sebep tam olarak onlar değildi.

-Tabii yapmadınız. Kıza ikiden bir yükselip duruyorsunuz bee

Baran bunu sertçe söylemişti. Sevecen yaklaşıp yalnız kalmasın diye uğraşmak istemişti. Ama bu gerizekalı kuzenleri bir fırsat vermiyordu ki

-Adar, Aram gidin bulun şunları, demişti Tuncay Bey

Oğlunun bir şey yapmayacağını biliyordu. Ama deliydi bu çocuk kızının kalbini kıradabilirdi.

-Amca konuşacak şeyleri var onların ben yarın yanlarına giderim, demişti Adar.

-Bir şey yapar neyim. Sen git yinede, bunu Mahir bey yeğenine güvenmeyerek söylemişti.

-Abi bir şey yapmaz. Kardeşi onun bir rahat bırakın, demişti en küçük kardeşleri Azad.

Bu sırada Defne Hanım ağlamaya başlamış en büyük eltisi ve görümcesi de ona destek çıkıyordu. Küçük eltisi yanlarında durmuştu.

Küçük görümcesi yeğenlerinin yanına gitmişti. Aslıhan fazlasıyla gergindi.

Bu ailede ona en boktan davranan Yaman ve kendisiydi. Kız kardeşlerinin asla kabullenmemişlerdi.

Onlardan sonra da zaten umursamazlığıyla Deniz geliyordu. Kız kardeşine yapılan imalarda bile sadece izlemişti. Sonrasında kavga çıktığında da keyfi yerine gelmişti.

Sonuçta bu demek oluyordu ki tekrardan geldiği yere dönecekti. Sevemiyordu bu yeni kardeşi. İhanete uğradıktan sonra herkese bir nefreti vardı sanki.

Ama şu an öyle pişmandıki. Hele birlikte dışarı çıkmaları onu çok sinirlendirmişti. Kendinden iğrenmişti. Ancak tavrını değiştirecek gücü yoktu.