Bir Başka Hayat

Yeni bir başlangıç

Saat 5'te uyandığımda yanımda bana sarılan bir Egemen vardı. Abim vardı ve onunla uyumuştum. Gerçekten çok tuhaf bir durum.

Kalkıp sessizce çalışmıştım. Sonra da banyoya gidip hazırlanmıştım. Bugün iyi bir gün olacaktı. Saat 7 gibi olunca Egemen abiyi de kaldırma kararı almıştım. Zaten dürtmemle uyanmıştı hemen.

-Pissst abi

-Efendim

-Saat 7 oldu. Kalksana artık

-Bugün okulum yok benim

-Nerede okuyorsun ki sen?

-Mardinde tıp okuyorum.

-Maşallah

-Uyu sen o zaman. Ben söylerim.

-Gerek yok.

Bunu demesiyle uyumuştu bende kitabımı açıp okumaya başlamıştım. Yeni bir kitaba başlamıştım zaten.

Saat 7.25 olunca aşağı inmiştim. Sofra kurulmuştu. Bir gerginlik vardı ama herkes normal davranıyordu. Yemek bitinceye kadar kimse Egemen'i sormamıştı bende söylemememiştim.

Merak etmeyene öğrenmekte yasaktır.

-Tatlım akşam amcanlar ve halanlar tekrar gelecek bu sefer yemeğe ama . Dünün telafisi adına. Dün olanlar içinde üzgünüm. Kuzenlerin fazla kaba ve düşüncesiz davrandı. Onlar adına özür dilerim.

Yüzsüz mü bunlar amk

-Bana mı soruyorsunuz?

-Evet senin isteğin her şeyden önemli.

Ne diyim amk gelmesinler mi

-Tabii benim için sorun yok.

Gelsinler diyemedim valla

Bundan sonra okula gitmiştik. Bu sefer de aynı dizaynda gitmiştik. Yol boyu konuşmuş eğlenmiştik. Sonuçta bu arabadakiler ile bir derdim yoktu.

Sadece kötüye kötü olacaktım.

Okula geldiğimde derslerde full uyumuş ya da dışarıyı izlemiştim. Bazı hocalar azarlayınca biz bunları işledik diye geçiştirmiştim.

Hangi konudayız onu bile bilmiyorum ki

Teneffüslerde İremle takılmıştım. Olay falan da olmamıştı. Sanırım o kavgadan sonra kimsenin götü yememişti.

Deniz ve Rüzgarda kendi arkadaşlarıylaydılar. Sadece öğle arası Rüzgar'ın masasına oturup yemek yemiştik. Orada da basit şeyler hakkında konuşmuştuk.

Okul bitince eve gelmiş odama kaçmıştım. Akşam burada olmak istemiyordum. Kaçmak için bir şeyler bulmalıydım ama neydi?

Buldum vallaha da buldum.

Egemen ve Rüzgarla dışarı çıkmak. Reddetmezler bence beni. Yani umarım

Bu düşünceyle Egemen'in odasına gitmiştim. Ders çalışıyordu zeki abimmm

İlk bu kişiye abi diyecektim. Çünkü ilk onunla adamakıllı yakınlık kurmuştum.

-Abii

-Abi derken?

-Abimsin ya işte. Bunu boşver. Akşam dışarıda yemek yiyelim mi?

-Neden? Haa onları görmek istemiyorsun.

-Hayır yani sadece yemek yerken tip tip bakışlardan sıkıldım.

-Gideriz. Ben babama haber veririm kabul eder.