𝐅𝐚𝐭𝐞𝐬 𝐠𝐚𝐦𝐞

~4~

Χτυπάει ξανά το ξυπνητήρι χωρίς σταματημό και αρχίζω και εγώ να ανοίγω τα μάτια μου.

'Πωωωω, γαμώτοοοο, και είναι ακόμα Τετάρτηηηη'

Κλείνω βαριεστημένα το ξυπνητήρι στο κινητό μου, φοράω τα γυαλιά μου, σηκώνομαι και πηγαίνω στο μπάνιο.

Βγαίνω από το μπάνιο και ευτυχώς έχω βρει τι θα φορέσω από το προηγούμενο βράδυ γιατί δεν θα είχα χρόνο να κάτσω και να διαλέξω τώρα μιας και έβαλα το ξυπνητήρι λίγο πιο αργά από ότι συνήθως.

Ντύθηκα λοιπόν με αυτά τα ρούχα ⬇️

Μιας και σήμερα έχουμε γυμναστική και έχει ακόμα αρκετή ζέστη, επέλεξα να φορέσω κάτι πιο άνετο.

Πήρα την τσάντα μου και βρήκα από το σπίτι.

Δεν φεύγουμε μαζί με την αδερφή μου πλέον μιας και φεύγει μαζί με κάτι φίλες της τώρα το πρωί και γυρνάνε και μαζί το μεσημέρι.

Ξεκίνησα να περπατάω προς το σχολείο μου.
Στον δρόμο, λίγο πριν φτάσω στο σχολείο συνάντησα τον Κωνσταντίνο! Πλάκα πλάκα έχω καιρό να μιλήσω με αυτόν με όλα αυτά που γίνονται με την Αφροδίτη που έχουμε γίνει πολύ καλές φίλες πλέον.

<<Εεεπ, Βασούλα? Καιρό έχουμε να μιλήσουμε ρε>>

<<Το ξέρωω. Να μωρέ είναι επειδή ξεκίνησα και εγώ να κάνω με κάποια άτομα παρέα. Εσύ? Τι γίνεται?>>

<<Εγώ έχω μια παρέα 5 ατόμων πλέον..μεταξύ αυτόν και ο Άγγελος, ο αδερφός της Αφροδίτης από το τμήμα μας>>

Με τα λόγια του αυτά πνίγηκα με το σάλιο μου! Ώστε με αυτόν κάνει παρέα ο Άγγελος και ανέφερε συνέχεια έναν Κωνσταντίνο κολλητό του! ΠΟΥ ΝΑ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΕΛΕΓΕ ΑΥΤΟΝ!

<Εεεϊ Βααασ. Χάζεψες?>>

<Τι? Εε? Όχι? Δηλαδή...όχι..ε, τι?>>

<<Χάζεψες λέω? Τι έπαθες ξαφνικά?>>

<<Τίποτα μωρέεε, όλα καλά απλά πνίγηκα καταλάθος και απλά...εεεε, ναι χάζεψα λίγο στο...στο κενό. Ναι, αυτό είναι>>