Μπήκαμε μαζί με την Αφροδίτη στο δίκλινο δωμάτιο που αποφασίσαμε να μείνουμε και πραγματικά ήταν το καλύτερο δωμάτιο ξενοδοχείου που έχω δει.
Κάπως έτσι, ήταν το δωμάτιο μας.
Και έτσι ήταν το μπάνιο του δωματίου μας.
<<Μα καλά! Κάποιος μου κάνει πλάκα!>>
Φώναξε έκπληκτη και γεμάτη ενθουσιασμό η Αφροδίτη καθώς πήγε και έπεσε πάνω στο κρεβάτι ενώ απλώθηκε σαν χταπόδι πάνω στο στρώμα.Ξεκίνησα να γελάω με την αντίδραση της και εκείνη μου έριξε ένα δολοφονικό βλέμμα.
Άφησα τα πράγματα μου δίπλα από το κρεβάτι που μου είχε αφήσει η Αφροδίτη και κάθισα για να ξεκουραστώ λίγο.
Ε δεν γίνεται να είμαι και όλη μέρα στο πόδι. Κουράζομαι.
<<Τι έχει το πρόγραμμα σήμερα?>>
Ρώτησα κάποια στιγμή την Αφροδίτη.<Χμ.... ας το σκεφτούμε επιστημονικά>>
<<Ωχ τέλεια. Για πες>>
<<Η ώρα είναι 2 το μεσημέρι οπότε παίρνει τους καθηγητές να μας πάμε καμιά εκπαιδευτική επίσκεψη αλλά παίρνει και εμάς να βγούμε το βράδυ>>
<<Ωραία, κατάλαβα>>
Λέω φανερά ξεπερασμένη.Βαριόμουν να πάω επίσκεψη σε κανένα μνημείο ή κάτι τέτοιο αλλά βαριόμουνα να βγω κι ολας, το βράδυ.
YOU ARE READING
𝐅𝐚𝐭𝐞𝐬 𝐠𝐚𝐦𝐞
ChickLit> Με ρωτάει και μου χαρίζει ένα από τα ωραιότερα χαμόγελα που έχω δει ποτέ..