𝐅𝐚𝐭𝐞𝐬 𝐠𝐚𝐦𝐞

~44~

Το επόμενο πρωί ξύπνησα με μια μυρωδιά από κρέπες.

Γύρισα προς την άλλη πλευρά για να δω αν ο Άγγελος έχει ξυπνήσει.

Δεν τον βρήκα στην άλλη μεριά και πετάχτηκα από το κρεβάτι σαν ελατήριο.

'Αυτό ήταν... κάναμε ότι κάναμε χτες και έφυγε... Με άφησε!'

Έλεγα και ήμουν έτοιμη να βουρκώσω.

*Μωρή είσαι ηλίθια? Μπορεί να είναι στο σαλόνι ο άνθρωπος και έτσι κι αλλιώς... σπίτι του είσαι μωρή*

'Α ναι. Μπορεί να έχεις δίκιο'

Βγήκα από το δωμάτιο μου και κατευθύνθηκα προς το σαλόνι.

Ο Άγγελος ακόμα άφαντος.

<<Μωρέ λες...>>
Είπα ψιθυριστά και πήγα προς την κουζίνα.

Όταν μπήκα μέσα, είδα έναν Άγγελο να κάθεται στηριγμένος πάνω στον πάγκο της κουζίνας και να χαζεύει στο κινητό του, ενώ στο τραπέζι μπροστά του υπήρχαν 3 πιάτα με 2 κρέπες το καθένα.

Έμεινα με ανοιχτό το στόμα στην θέση μου μέχρι που κατάλαβε την παρουσία μου και σήκωσε τα μάτια του από το κινητό του.

Το άφησε στον πάγκο και ήρθε να με αγκαλιάσει.

<<Καλημέρα πριγκίπισσα μου>>
Μου είπε και μου έδωσε ένα πεταχτό φίλη στα χείλη.

<<Καλημέρα και σε εσένα>>
Του είπα και εγώ δίνοντας του ένα φιλί στο μάγουλο.

<<Έλα κάτσε να φας>>
Μου είπε και πήγα και έκατσα ενώ εκείνος ήρθε και έκατσε δίπλα μου.

<<Προς τι όλα αυτά?>>
Τον ρώτησα ενώ ξεκίνησα να κόβω την κρέπα μου.

<<Απλά είπα να σε περιποιηθώ σήμερα όπως εσύ χτες>>
Είπε και μου έκλεισε το μάτι.

Εγώ γέλασα και εκείνη την στιγμή εμφανίστηκε η αδερφή του στην κουζίνα.

<<Ωρέ. Ποιος απο τους δύομαγείρεψε? Κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε για να μαγειρέψεικάποιοςαπο εσάς>>
Είπε και έκατσε στο τραπέζι.

<<Βασικά ο Άγγελος τα έφτιαξε>>
Είπα εγώ ενώ έτρωγα ένα κομμάτι από την κρέπα μου, και μπορώ να πω πως την είχε κάνει υπέροχη ο Αγγελούκος μου.

Εκείνος έτρωγε ήδη.

<<Έλα ρεεε. Δεν ήξερα ότι ήσουν και τέτοιος μάγειρας. Δεν στο είχα>>
Είπε η Αφροδίτη ενώ είχε ήδη μπουκοθεί με την κρέπα της.