Unicode
ဇေယံတစ်ယောက် ညီနှစ်ယောက်ကိုကျောင်းလိုက်ပို့ပြီး သူကိုယ်တိုင်လဲကျောင်းသို့သွားရသည်။ ကားထဲတွင် မှူးကေစိုးလဲပါလာသည်။ ဒုတိယနှစ်တက်နေသည့်ဇေယံက အငယ်တွေကိုစောင့်ရှောက်ဖို့အကြောင်းဖန်လာသည်မို့ အငယ်တွေရဲ့တာဝန်ကဇေယံအပေါ်ကျရောက်လာသည်။
မှူးကေစိုးသည် သက်ဦးလေးနဲ့လိုက်ခဲ့ကာ ရန်ကုန်တွင်ကျောင်းဆက်တက်သည်။ မေဂျာကိုလဲဇေယံနှင့်တူသည့်မေဂျာကိုသာယူထားသည်မို့ သွားရမည့်လမ်းကြောင်းတူကာ အမြဲလိုလိုဇေယံကားနှင့်ပါလာတတ်တော့သည်။
"ကိုဇေ"
"အင်း ညီမ ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ဟိုလေ ညနေကျရင် မှူးကိုအင်းလျားလိုက်ပို့ပါလားဟင်"
"အာ ကလေးတွေကြိုရအုံးမှာမို့ ကျွန်တော်မအားဘူး၊ တက္ကစီနဲ့ပဲသွားလိုက်ပါလား"
"ညီမကရန်ကုန်နဲ့နည်းနည်းစိမ်းနေလို့ပါ ကိုဇေ၊ ကူညီပါလားဟင်"
"ဒါဆို အင်းလျားနားမှာနေတဲ့ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ချိတ်ပေးပါ့မယ်၊ မိန်းကလေးအချင်းချင်းဆိုတော့အဆင်ပြေမှာပါ"
မှူးကေစိုးသည်စကားသံထွက်မလာတော့ပေ။ ကေစိုးသည် လူတကာလည်ပြန်ငေးရတဲ့အလှကိုပိုင်ဆိုင်ထားပေမဲ့ ကိုဇေကတော့သူ့ရှေ့တည့်တည့်မှာရပ်နေရင်တောင် ခေါင်းငုံ့ထားမယ့်သူမျိုး။ ကိုဇေကကားကိုကန်တင်းထိဆက်မောင်းသွားတော့ မှူးကေစိုးလဲအလိုက်သင့်ပဲလိုက်လာခဲ့လိုက်တော့သည်။
"လိုက်ခဲ့နော်ညီမ ကျွန်တော်မိတ်ဆက်ပေးပါ့မယ်"
"ဟုတ် ကိုဇေ"
မှူးကေစိုးသည် တစ်ခါမှခြေဦးမလှည့်ဖြစ်ခဲ့သည့် ကျောင်းကန်တင်းသို့ရောက်လာရသည်။ ကန်တင်းတွင်လူများနေပုံကတကယ်စိတ်ပျက်စရာ။ ကိုဇေကိုဝိုင်းတစ်ခုဆီမှလက်ပြနေတာလဲမြင်ရ၏။ ထိုဝိုင်းတွင်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ရှိနေသည်။ ကိုဇေ ထိုဝိုင်းကိုလျှောက်သွားလေတော့ ကေစိုးလဲနောက်ကသာငြိမ်ငြိမ်လိုက်ရတော့သည်။
ထိုစားပွဲဝိုင်းရှိမိန်းကလေးသည်အသားရောင်ခါးတိုအင်္ကျီကို နီညိုရောင်ထဘီအကွက်လေးဖြင့်တွဲဝတ်ထားသည်။ နက်မှောင်နေသောဆံနွယ်ရှည်များကိုရှေ့ပို့ထားသည်က သူ(မ)ရဲ့အလှကိုယဥ်စေသည်။ သူ(မ)သည် သွက်လက်သည့်ပုံစံနှင့်ဖြစ်ကာ ပြုံးကြည်နေသောမျက်နှာလေးကြောင့်ချစ်စရာကောင်းလှသည်။
YOU ARE READING
လှိုင်းသက်ရာဆင်း
Romanceဗေဒါပမာ လမ်းတစ်လျှောက် လှိုင်းတွေကြမ်းလဲ အပြုံးတောက်... ေဗဒါပမာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ လွိုင္းေတြၾကမ္းလဲ အၿပဳံးေတာက္... 21.1.2024(Sun)
