Pabucumun BadBoyu|TEXTİNG

6.0 *FİNAL*

Buruk bir merhaba... bu size veda merhabam değil... daha pek çok kurguda birleşecek hikayemiz ama PB için son merhabam...

Öncelikle bölüme #Erosiçinadalet diyerek başlamak istiyorum...

Biliyorsunuz benim ne derece bir kedi sevgim olduğunu ve Eros'a yapılanın insanlık dışı olduğunu düşünüyorum.

Vicdanı olan herkesin de böyle düşünmesi gerektiğine inanıyorum.

Neyse... iyi okumalar...

~~~

8 ay sonra...

"Ecem, çok özledim sizi."

"Kızım gittin İstanbul'a bizi de bıraktın burada."

Dediğine burukça gülümsedim ve "Bartın ne yapıyor?" diye sordum.

Onun hakkında birkaç şey duymak istiyordum.

Ne yaptığını bilmek istiyordum...

"Görmüyorum bayadır. Asıl sana sormalı sen konuşuyorsun onunla."

Bilgisayarımın ekranından bana bakan Ecem'e öylece baktım.

"Mesajlarıma bir haftadır dönmüyor. Vize haftasında falan da değil."

Dediğime kaşlarını çattı.

"Nasıl yani hiç mi konuşmadın bir haftadır?"

"Bir kere ulaşamayınca aradım. Yaşıyorum dedi o kadar."

Tekrar bunu hatırlamak canımı yakmıştı. Gözlerimin dolduğunu hissetmem ile havaya bakıp tekrar kendime geldim.

"Bu çocuk neyin peşinde."

Bilmem anlamında omuz silktim.

"Belki de sıkılmıştır."

"Bartın, sıkılmak, senden? Yok. Kafamda oturmuyor kelimeler."

"Aramıza mesafe girdi. Yani sıkılmış olabilir."

"Her erkekten beklerim ama Bartın'dan beklemem."

"Bartın'da bir erkek unutma."

Ben de aksini düşünmek istiyordum ama kafamda sadece bunlar dönüyordu.

"Ayşen, sofra hazır."

Yağız'ın sesi ile Ecem'e döndüm.

"Yemeğe yiyip ararım seni sonra. Teyzemleri de arayacağım daha."

"Tamam kuzu. Afiyet olsun."

Ona öpücük atıp görüntülü konuşmayı kapattım.

Bartın'a bir süre ulaşamamak gerçekten canımı sıkıyordu.

Neyin peşinde olduğunu Ecem gibi ben de sorguluyordum ama mantıklı bir şey aklıma gelmiyordu. Sıkıldığını düşünmek dışında...

Odamdan çıkıp hazır olan sofraya baktıktan sonra benim olan yere oturdum.

Benim oturmam ile herkes yemeğe başlamıştı.

"Yağız, Ayşen'e söyle tuzu uzatsın."

Annemin bu haline çok alışmıştım ve gönlünü almak için uğraşmıyordum.

Böyle davranmasının sebebi mahkeme günü teyzemlerde kalmayı seçtiğim içindi.

Yine mahkeme olsa yine teyzemleri seçerdim pişman değilim.

Yanımda olan tuzu Yağız'a verdim.

Annem ve Faruk abi evlenmişti. Yani biz Yağız ile gerçekten üvey kardeş olmuştuk.