Daha fazla uzatmadan Sizleri bölümle Baş başa bırakıyorum♡
Bir yandan şarkı dinlerken Okuyun lütfen!
NOT: Bölüm başlangıcı Yamandan devam ederek, İlerleyecektir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir hastane morgunun Kapısının önünde, Belkide kaybettiğim kadını düşünüyordum..
Sahiden Alıp gitmişler miydi Derinimi..
Biz birbirimize daha doyamamıştık Daha yeni kavuşmuşken.. Aramıza giren Engeli yolları aşıp biz yinede kavuşacaktik..
Şimdi ne hale gelmiştik..
İçerde yatan kişi Derindi belkide düşüncesi bile Kalbime onlarca hançer saplayıp çıkarırcasina acı veriyor. Boğazım düğümleniyor, Nefes alamıyordum..
"Yaman bey hastayı cenaze törenine göndermeden önce, Emin olmak için içeri girip bakmanız gerekiyor."
Benden bunu nasıl isterdi bu Kadın? İçeri girip bakarsam bidaha nasıl yaşardım. Nasıl nefes alırdım. Nasıl ayakta kalırdım..
Yapamazdım.. yaşayamazdim..
İstediğin oldu mu be kader, Al şimdi benimde canımı alda geriye yaşayacak birşeyi kalmayan bu adamı Bu cefadan kurtar..
Ayaklarım yerden kesilirken Deniz gözündeki bitmek bilmeyen yorgunluğu ve Gözyaşlarına engel olamıyordu..
"Hadi Yaman, belkide içerideki bizim Deli, dolu, enerjik Derinimiz değildir!" Diyerek beni Sakinleştirmeye çalışıyordu fakat ayakta zor duruyor, sesi titriyordu. ama ona rağmen bir ümit güçlü durmaya çalışıyordu.
Morgdan içeri girdiğimizde karşımdaki sedyede yatan Kişiyi gördüğümde Ayaklarım yerden kesilmişti. Uzeri beyaz bir çarşafla kapatılmış olan bu kadın derin olamazdı..
Olmasın.. Dayanamam..
Denizde gördükleri karşında gözyaşlarına sel olurken. Bir yandan Sedyede yatan kadına bakıp Konuşmakta güçlülük çekiyordu..
