AŞK ACI VERİR ♡

6 BÖLÜM

Bölümün Sonunda Görüşmek Üzere Seviliyorsunuz;))

Bol acılı, Ayrılık, Çaresizlik, Hüzün Dolu bir Bölüm Bizi Bekliyor..

Daha fazla uzatmadan Sizleri bölümle Baş başa bırakıyorum♡

~

Duyduklarım beynimde yankılanıyor. Bedenim titriyordu. Hala daha Kulağımın içinde uğuldayan sesler yükselirken. Kalbim Artık atmıyor gibiydi. Herşey Rüyadan öte kâbus gibiydi.

Herkes pür dikkat Yamanla Defneyi İzlerken İkisinin Nasıl Öpüştüğünü  alkışlamaya başlamışlardı. Çığlıklar artarken, Ben ise bir köşede Durmuş kendime gelmeye çalışıyordum.

Yıllar önce Daha On beş yaşında Halamın yanına Annemi kaybettiğim  beş yıl olmuştu. Hiçbir şey yemiyor hiç kimseyle konuşmuyordum. Halam artık üzülüyordu halime. İşte o gün benim yaşlarımda elinde Gemisi olan çocuk vardı O kişi Yamandı.

Yaman, Defneyle Sevgiliydi..

En yakın Arkadaşım İle..

Bunun ağırlığı bir yükten çok Kalp Krizine eş değerdi..

~

YILLAR ÖNCE!

Annemi kaybettiğim beşinci yıldı Bugün On İki yaşıma girmiştim. Bu yıl boyunca Halam ne kadar Benimle ilgilenmek istese bile onu istemiyordum kimseyi istemiyordum.

Herkes gidiyordu ben kimi sevsem kime değer versem gidiyordu Ellerimden kayıp Gidiyordu. Halamda giderse kimim kalırdı kimsem kalmazdı.

Halam ne kadar yemek yememi isterse istesin asla yemek yemiyor sadece öylece odamda oturmuş duvarı izliyordum. Halam bir çok terapiste götürmüştü. Pisikologlar bile artık beni iyileştiremiyordu.

Odamda oturmuş duvarı izlerken burnuma gelen havuçlu kek ile ayağa zıplamıştım. Annem gelmişti annem her zaman bana havuçlu tarçınlı kek yapardı. Biliyordum Annem gelmişti. Koşarak evden çıkmıştım.

Sokağın ikinci binasının tam karşısında elinde tabak havuçlu tarçınlı kek ile duran çocukla mutluluğum silinmişti. Havuçlu tarçınlı kek kokusu onun ellerinde tutuğu tabağındaki kekden geliyordu sessizce yanına doğru gitmiştim. Tabağı tam yanındaki Yere koyup eline Maket Kağıttan gemiyi almıştı.

Tam önümde elinde Kağıttan maket bir gemi varken Yağmurda Bir araya gelip Havuz gibi olan yerde sürmeye çalışıyordu.
Beni fark etmesi ile yerimden Sıçramistim. Oda çekingen bir şekilde bakışlarıma karşılık vermişti.

"Merhaba benim İsmim Derin. Havuçlu tarçınlı kekinin kokusunu alınca Annem geldi sandım. Seni rahatsız Ediysem özür dilerim." Diyerek utangaç bir şekilde elbisemi ellerimle düzeltip tam yanına oturmuştum. Sessizce Gemiyi sürmeye devam ederken konuşmuyordu neden Acaba dilini mi yutmuştu?

"Benim adımda Yaman, Memnun Oldum Derin. Evet annem yapmıştı Melek Ablaya götürmem için, Karşı komşumuz benim yaşımda bir Kızı varmış galiba."

Gözlerim dolmuştu ağlamak istemiyordum ama Annesinin onun için yaptığı keki Annem benim için hiçbir zaman yapamayacaktı. Söylediği İle pişman olmuş bir şekilde Tabağındaki keki bana uzatmışti.

"Özür dilerim benim suçum. İstersen bütün bu kekleri yiyebilirsin. Belki o zaman biraz olsun Annen yanında gibi hissedersin." Kek tabağını bana doğru Verirken Yüzündeki Tebessüm ile almamı bekliyordu.