Tired of heeling

07

Ik zit in mijn kamer en hoor iemand naar boven lopen, hij klopt op mijn kamer en loopt binnen. Robbie kijkt mij lief en en gaat naast me zitten. "je hebt het goed gedaan es, ik ben zo ontzettend trots op je." hij slaat een arm om mij heen. "Raoul zei net tegen mij dat hij gaat helpen, en dat hij je een ontzettend dapper meisje vind." Ik laat mijn hoofd op zijn schouder zakken "dit heeft wel echt geholpen. Ik voel me nu al beter, puur omdat ik nu weet dat mensen bereid zijn om mij goed te helpen, dat had ik in de kliniek niet." "tuurlijk gaan we je helpen esje, daar voor ben ik je broer." Het is stil, maar niet ongemakkelijk stil. Het is nu Het einde van de zomervakantie. Opeens bedacht ik me dat ik mijn school nooit heb afgemaakt. Ik heb havo 4 gevolgd in de kliniek, maar ben nooit verder gegaan. "Robbie?" "hm?" "Wat zou je er van vinden als ik na de zomer vakantie weer ga beginnen met school?" hij gaat verbaasd rechtop zitten. "Wil je dat echt?" vraagt hij. "ja ik denk het wel. Ik wil graag een vervolg studie doen maar ik heb mijn havo nog niet afgemaakt." Hij kijkt me blij aan "ik zou het ontzettend goed van je vinden als je weer naar school zou gaan. We kunnen wel even kijken naar een goede school voor je, misschien weten de jongens wel wat." Ik knik en we lopen samen naar beneden. "Oke jongens, wat is een goede middelbare school hier in de buurt?" vraagt Robbie aan de jongens, die allemaal in de woonkamer zitten. "Wil je weer naar school es?" vraagt Matthy verbaasd, maar blij. "ja ik heb mijn school nog niet afgemaakt maar zou dat wel heel graag willen." zeg ik enthousiast. Uiteindelijk komen we uit op het Codarts Lyceum in Rotterdam, zou vast wel goed zijn.

Timeskip 2 week

Het is de eerste schooldag en godsamme wat heb ik een stress. Het ging de afgelopen 2 week best goed. Ik heb het wel moeilijk gehad, maar ben niet terug gevallen. De jongens hebben mij zoveel mogelijk proberen af te leiden en dat is best goed gelukt en mijn band met Robbie is beter dan ooit. "Esmee, we moeten gaan, je komt zo echt te laat!" schreeuwt Robbie onderaan de trap. "jahaa ik kom al". Ik ren naar beneden en zie dat Robbie zijn jas al aan heeft, ontbijt heb ik geen tijd voor. Gelukkig maar, want ik heb dat toch niet nodig. "Moet je niet wat eten mee voor op school of zo?" vraagt Robbie. "Nee geen tijd voor, we moeten gaan. Ik wil echt niet te laat komen op mijn eerste schooldag." Verzin ik snel. Hij kijkt mij even bedenkelijk aan maar laat het zitten.

Eenmaal aangekomen op de parkeerplaats geeft hij mij een knuffel "veel succes lieverd, als er iets is moet je mij bellen, dan kom ik je ophalen ja?" zegt hij. "ja rob, het komt goed." ik kijk hem nog 1 keer aan en stap uit de auto. Hier gaan we dan, mijn eerste schooldag van havo 5. Tering wat een grote school, denk ik in mijzelf als ik naar binnen loop. Ik merk dat ik zenuwachtig begin te worden. Kom op Esmee, jij kan dit. Zelfverzekerd loop ik naar de conciërge om te vragen waar mijn lokaal is. Hij wijst me de weg en ik loop het lokaal binnen. Ik zie de docent zitten en loop naar hem toe. "Hoi, ik ben Esmee. Ik ben nieuw hier." hij kijkt op van zijn laptop en kijkt me vriendelijk aan. "ja ik verwachtte je al. Ik ben meneer Jansen. Nederlands docent. Zoek eerst maar een plekje uit, dan stel ik je zo even voor aan de klas, vind je dat oke?" "ja tuurlijk, moet goed komen." met bezwete handjes ga ik zitten.

Hier gaan we dan.