The more you hate, The more you love [Completed]

Chapter 13:

Roni's Point of View

Lumipas ang sportfest namin na sobrang nag-enjoy kami. Yung dalawang araw na natitira pagkatapos ng laban nina Borj ay nilaan namin sa mga kaklase namin.

Ngayon ay sabado na, sa 1 week na sportfest namin. Ngayon ko lang din naramdaman yung totoong pagod at idagdag pa na medyo paos ako.

Our celebration for Junjun and Borj's victory is also happening today. We haven't had a chance to talk again, but he knows we need to focus on what we want to do for those two days.

Kaya siguro hindi niya din ako kinukulit.

When we run into each other, we just smile, and we eat together when needed. Binibilhan niya ako ng foods, more on kumikilos siya kaysa nagsasalita.

Which is naiintindihan ko naman, syempre nakikiramdam din siya.

Ewan ko ba naman sa sarili ko, may paghalik pa ako sa pisnge niya.

Pero may part saakin na okay na din 'yon, atleast alam na niya na gusto ko din siya.

I'm on his wallpaper, and I'm 50% sure I guessed right.

"Roni, anak kakain na." Pagtawag saakin ni Mommy.

8am na nandito pa rin pala si Mommy.

I quickly went downstairs to eat.

"Mommy, bakit nandito pa po kayo? Tsaka saan si kuya?" Sunod-sunod kong tanong.

"Nako anak, nagmamadaling umalis kanina. Hindi ko alam kung saan nagpunta. Pero sabi niya uuwi siya ng hapon."

"Ay opo, kailangan talaga niya my umuwi. May lakad po kami mamaya, magce-celebrate kami sa pagkapanalo nila Borj sa basketball."

"Ikaw anak sa pagbanggit mo ng Borj, iba yung ngiti mo. Dalaga na ba ang baby ko?" panunukso niya saakin.

"Mommy, nakangiti naman po talaga ako e. Binibigyan niyo po ng malisya." Pagdedefend ko.

"Anak papunta ka palang, pabalik na ako. Kaya alam ko na 'yang mga ganiyan, it's okay with me if you like BORJ."

Si Mommy talaga, may pag diin pa sa name ni Borj.

"Mommy!"

"Hahaha sige titigil na ako, hay nako dalaga na ang prinsesa namin."

"Alam mo Mommy, kumain nalang tayo."

"Mabuti pa nga anak, favorite mo pa naman niluto ko."

Halos maubos ko ang nakahain sa mesa, ang sarap talaga kumain. Pagkatapos namin kumain, ako na ang naghugas ng plato.

Wala naman kasi akong gagawin ngayong umaga, for sure mabobored nanaman ako dito.

Nagwalis at mop na din ako. Balak ko sana diligan ang mga halaman namin, kaso nadiligan na pala ni mommy. Kaya umupo nalang ako dito sa labas namin.

Nagmumuni-muni ako nang biglang dumating si Jelai. Nakasimangot siya at hawak niya ang kaniyang cellphone.

"Anyare sayo?" bungad ko sakaniya.

Hindi maipinta ang mukha e.

"Sis, I need you" nakabusangot niyang wika.

"Ano ba kasing nangyare? Tara nga dito, umupo ka." Pag-aaya ko sakaniya.

"Si Junjun kase. Nakita ko may kasamang babae."

"Si Junjun? Kailan pa napalapit sa babae yon?"