Oto i ona, wielka lista fandomowa zaproponowana przez Niejestemnia, która kosztowała mnie kilka namiętnych wieczorów z indeksem Silmarillionu i internetowymi słownikami :D Jak będą błędy, to krzyczcie, bo tego się nie da w całości ogarnąć...
Dla przejrzystości podzieliłam ją według języków (następny rozdział wkrótce). Przy oc do Władcy Pierścieni bardziej przyda się sindarin, z którego są takie imiona jak Aragorn, Arwena, Legolas czy Galadriela. Wcześniejsza quenya pojawia się głównie u Valarów, Maiarów, ludzi z Numenoru i w oryginalnych imionach elfów z Valinoru. Nie jest jednak powiedziane, że musi ograniczać się do nich: np. Elessar, przydomek Aragorna, pochodzi właśnie z quenyi.
Najpierw wrzucę oryginalne, ale mniej znane imiona (np. z drzew genealogicznych, marginalnych postaci czy odrzuconych wersji), a potem moją własną twórczość.
(é i podobne oznaczają dłuższy dźwięk, a w ë kropki są dlatego, że Tolkienowi się tak podobało i nic nie zmieniają. (a) w nawiasach oznacza, że w polskim tłumaczeniu pewnie byłaby tam końcówka -a, ale w oryginale nie - tak jak przy angielskim Arwen i polskim Arwena)
Imiona pozbierane (zaczynając od żeńskich):
Ailinel(a) - jezioro + żeńska końcówka -el
Almarian(a) - od almare - błogosławieństwo
Almiel(a) - błogosławiona córka
Anairë - od anaira - najświętsza
Ancalimë - od ancalima - najjaśniejsza
Eldalótë - kwiat elfów
Elenwë - gwiazda + neutralna końcówka -wë
Elestirnë - gwiezdna brew
Erendis - samotna kobieta/żona
Faniel(a) - ?
Finvain(a) - ?
Ilwen(a) - ? i -wen - panna
Irien(a) - upragniona + żeńska końcówka -ien
Irildë - upragniony blask
Irissë - upragniona (írë - chęć, pragnienie), + żeńska końcówka -issë
Lalwendë - roześmiana panna
Lindissë - śpiewająca
Lindórië - śpiew + wieniec
Mairen(a) - od maira - wspaniała
Telperien(a) - srebrna + żeńska końcówka -ien
Vardilmë lub Vardilyë - od Vardy (jednej z Valarów)
Yávien(a) - od yávë - owocAldamir - drzewny klejnot
Aldarion - syn drzew
Ancalimon - od ancalima - najjaśniejszy
Araciryas - szlachetny statek
Ardamin - wieża świata
Artamir - szlachetny klejnot
Axantur - mistrz prawa
Calimehtar - świetlisty wojownik
Calmacil - miecz światła
Ciryaher - lord statków
Ciryandil - lubiący statki
Eldacar - elfi hełm
Estelmo - nadzieja + męska końcówka -mo
Hallacar - wysoki hełm
Herucalmo - pan światła + męska końcówka -mo
Ingalaurë - złocisty szczyt
Irimon - upragniony (ire - pragnienie + męska końcówka -mo)
Malantur - złoty mistrz
Nolondil - lubiący wiedzę
Ondoher - kamienny lord
Orondil - lubiący góry
Orontor - góra + ?
Soronto - orzeł + męska końcówka -to
Súrion - syn wiatru
Urundil - lubiący miedź
Vëandur - sługa morza
Vorondil - niezłomny przyjacielPrzy wymyślaniu korzystałam tylko z potwierdzonych słów i starałam się jak najbliżej trzymać oryginału. Kanoniczne żeńskie imiona miewają takie końcówki:
-anel, -(y)anna, -(n)dis, -ë, -el, -ian, -iel, -ien, -issë, -ldë, -lmë, -lyë, -nis, -riel, -stirnë, -wen, -wendë
Dla męskich charakterystyczne są -(n)dil (lubiący, przyjaciel), -(n)dur (jak poprzednie albo sługa), -her (lord), -ion (syn), -macil (miecz), -mo, -to, -tar (władca) i -tur (mistrz), ale często trafiają się też inne.
Widziałam dwie końcówki neutralne: -wë i -lótë (kwiat). Zakładam, że inne słowa kończące się na -ë, jak -lassë (liść, w sindarinie odpowiednik występuje u kobiet i mężczyzn), -laurë (złocisty), -mire (klejnot, częściej w typowo męskiej formie -mir), -finde(lë) (włosy) czy -rossë (deszcz, rosa) też mogą być neutralne, ale w tych nie znalazłam żeńskich przypadków. Mimo wszystko najbezpieczniej potraktować je jako odrębną kategorię.
CZYTASZ
Imiona na każdą okazję
Kurgu OlmayanCzęstym problemem ludzi piszących opowiadania historyczne lub dotyczące innych narodów jest wybór imienia dla postaci. Sama zetknęłam się z tą trudnością i dlatego na własne potrzeby zebrałam niezłą listę. Teraz postanowiłam podzielić się nią ze wsz...