Katil(Ara Verildi)

4.Bölüm:Büyük acılar dilsizdir

Merhaba okurlarım (⁠・⁠∀⁠・⁠)

Nasılsınız?(⁠≧⁠▽⁠≦⁠)

İyi okumalar dilerim (⁠☆⁠▽⁠☆⁠)
_________________________________________

4.Bölüm:Büyük acılar dilsizdir

Herkes yol boyunca sessizdi.Kimseden bir çıt bile çıkmıyordu.

Bende sıkıntıdan dışarıyı boş boş izliyordum.

Ani bir frenle az kalsın camdan dışarı fırlayacaktım.

"Umut!Ne yapmaya çalışıyorsun!Daha deminden beri ölümle burun burunayız oğlum!Sağ sağlim varırsak elini ayağını öpeceğim!"dediğimde Umut sinsi bir şekilde sırıttı.

Anlamayarak camdan dışarı baktığım da vardığımızı gördüm.

"Şey sondaki dediğim mecazi anlamdaydı."dediğimde ise kahkaha attılar.

Gözlerimi devirdim ve kapıyı açıp dışarı çıktım.

Burada hep rüzgar esiyordu.
Rüzgardan dolayı saçlarım yüzüme geldi.

Ellerimle saçlarımı geriye attım.
Diğerleride arabadan indiler ve birlikte tepeye çıkmaya başladık.

Buraya gelmeyi hepimiz seviyorduk.Tepede hem çeşit çeşit çiçekler vardı ve yemyeşildi.İnsanı rahatlatıyordu.Kafa dinlemek için en güzel yerlerden birisiydi.

Yere oturduğumda yanıma Umut,diğer yanıma Cemre oturdu.Cemre'nin yanına Eymen,Umut'un yanına Altay ve onunda yanına da Baran oturdu.

Manzara çok güzeldi.Derin bir şekilde nefes alıp verdim.Bir dahakine gelirken kitap getirmeyi kendime söz verdim.Tabii unutmazsam.

Umut aniden"Ben bir kıza aşığım"diyince hepimiz ona baktık.
"Ne diyorsun oğlum?"dedi Eymen.

Baran da "Galiba yanlış duydum"dediğinde Umut kafasını salladı.

Bakışları gökyüzündeydi.Sonra tebessüm ederek"Doğru duydun.Ben bir kıza aşığım."dedi.

Yalan söylemediği belliydi.O gerçekten aşıktı.

"O kız kim?Aşık olduğunu ona söyledin mi?"diye sorduğumda bana baktı.

Tebessümü söndü ve "Ona maalesef söylemedim."diyince sıkıntıdan nefes verdim.

Sonrada "Ona neler hissettiğini söylemelisin Umut."dedim.

"Işık bu benim için çok zor.Ama yine de yakın zamanda söylemeye çalışacağım."dediğinde Baran eliyle omzunu sıvazladı.

"Helal be kanka.Ne kadar cesursun."
Biraz sohbet ettikten sonra Eymen telefonunun ekranını bize doğru döndürdü.

"Şuna bakın!"dedi.

Anlamayarak ekrana baktım.Haberde bizim mahallenin ismini duyunca tüylerim diken diken oldu.

Umarım o haber düşündüğüm haber değildir.

Ama düşündüğüm haber çıktı.
"Mahallenin ara sokakın da bir erkek cesedine rastlandı.Cesedin yanındaki duvarda kanla çizilmiş bir göz vardı."

Umut alayla"Katilin mesajı şu galiba;
Aman nazar değmesin."dediğinde ben hariç herkes kıkırdadı.

Cemre benim güldüğümü görmeyince"İyi misin Işık?Yüzünün rengi atmış"dedi.

"Katil belkide şu anda dışarıda geziyor olabilir."dediğimde Eymen"Katil teslim olmuş."dedi.

Ne gerçekten de katil bulunmuşmuydu?