7.Bölüm:İtiraf...

37 10 1
                                    

İyi okumalar dilerim:)

İyi bayramlar🍬🍬🍬

_____________________________________

7.Bölüm: İtiraf ...

Birilerinin konuştuğunu duyuyordum ama ne dediklerini anlayamıyordum.
Her yer karanlıktı.

Sonra o sesler sustu ve sesler uğulduya dönüştü.

Kolumda bir şey hissettim ve o şey dehşet bir acı verdi.

Çığlık atamadım.Konuşamadım.Vücudumu kıpırdatamıyordum.

Sonra sesleri net bir şekilde duymaya başladım.

Ameliyattaydım!Aman tanrım ben şuan da ameliyattaydım ve her şeyi hissediyordum.

Birisi"Narkozu verdiniz mi?"diye sordu.

Başka birisi de"Evet,verdik hocam.Ameliyata başlayabiliriz."dedi.

Hayır!Hayır!Ben herşeyi hissedebiliyorum!

Hareket etmeye çalıştım ama edemedim.

Bağırmaya çalıştım,bağıramadım.

Bu olamazdı!

Bunun olmaması için dua ettim.
Birisi"Kurşun çok derine girmiş."dedi.

Daha sonra tekrar kolumda dehşet verici acı hissettim.Gözyaşlarım içime akıyordu.Bağıramadım.Tamamen çaresizdim.Beni canlı canlı kesiyorlardı.

O acıya katlanamıyordum.İçimden ağlıyor,çığlık atıyordum ama kimsenin haberi olmuyordu.

Sadece böyle olduğumda değil.Normal hayatımda da aynı şekildeydi.

O acı her saniyede artıyordu.
Bayılmayı diledim,bu acıyı hissetmek yerine ölmeyi diledim.

Gözlerimi açtığımda ilk önce beyaz tavanla karşılaştım.Kafamı zorla yana döndürdüğümde annemi gördüm.Sandalye de uyuyakalmıştı.

Koluma baktığımda serum vardı.Bana kan veriyorlardı.

Odanın kapısı açılınca içeri ilk Umut girdi.Onun arkasından Cemre,Altay,Baran ve Eymen girdi.Benim uyandığımı da ilk Umut gördü ve ağzı açık kaldı.Olduğu yerde heykel gibi dikiliyordu.

Eymen'in sabrı bitmiş gibi"Oğlum yürüsene!"dedi.

Umut kollarını açarak bana doğru koştu.
"Işık uyanmışsın"dediğinde herkes uyandığımı fark etti.

Umut bana sımsıkı sarıldığında annem gözlerini açtı ve beni gördüğünde ayağa kalktı.Baran Umut'un omuzlarından tutup geri çekti ve kulağına doğru"ilk annesi sarılsın."diye fısıldadı.

Annemde yanıma gelip bana sımsıkı sarıldı.

Gözaltı ağlamaktan şişmişti.Daha doğrusu odadaki herkes öyleydi ama en çok annem perişan olmuştu.

Beni düşünmeleri tebessüm etmemi sağladı.

Ağzımı açtım ama sesimi çıkaramadım.Boğazım kurumuştu.

Gözlerimle Cemre'nin elindeki yeni alınmış su şişesine baktım.Cemre de bakışlarımı takip ederek elindeki şişeye baktı.Ne demek istediğimi anlamıştı.

Yanımıza gelip anneme"Ayşe teyzeciğim Işık su içmek istiyor olabilir."dedi ve elindeki su şişesini anneme uzattı.

Annem şişeyi aldı.Kumandadan bir düğmeye basarak yatağı kaldırdı ve oturmamı sağladı.

Şişeyi dudaklarıma yaklaştırarak suyu içmemi sağladı.

Sonra şişeyi küçük bir masanın üzerine koydu.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 09 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Katil(Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin