Omegaverse | Heeki

{13}

İkisi de biliyordu ki bu bir rica değildi ya da müsait olup olmadıklarını umursamıyordu, Bayan Nishimura emrediyordu.

Sunoo gerginlik ile hayat eşine bakarken Sunghoon son derece sakin bir vaziyette ona gülümsemiş önce parmak uçlarını sonra da saçlarına bir öpücük bırakıp çıkmıştı odadan.

Annesi, Bayan Nishimura, gitmemiş odanın bir iki adım ilerisinde onu bekliyordu, Sunghoon'u. Odadan çıktığını fark etmesi ile önden, Sunghoon'u ardında bırakarak ağır ağır adımlar ile yürümeye başlamıştı.

Kadının yaydığı havaya tezat Sunghoon oldukça rahattı. Bayan Nishimura kendi gerginliğinin yanında yaydığı hava ile oldukça karamsar ve sert yapılı biriydi. Buna tek başına bir kadın olarak krallığı yönetmesi de neden olmuş olabilirdi de. İlgilenilen kısım bu değildi ama ne yazık ki. Aynı zamanda bir anneydi kendi çocuklarını ayırıp kayıran bir anneydi.

Sükut içinde avluya geldiklerinde karşılarına çıkan hizmetliler eğilip ikisine birden selam veriyor yanlarından geçip gidiyorlardı. Herhangi bir köşeye geldiklerinde oturmaya gerek duymadan bir anda konuya giren Bayan Nishimura ile kalakalmıştı Sunghoon.

"Ben seni ne için çağırdım buraya Sunghoon?"

Sunghoon zaten cevabını bildiği soruyu hızlıca cevapladı.

"Tahta geçmem için"

Bayan Nishimura aldığı cevap ile küstah küstah sırıtmış yerinde duramadan bir iki adım ileri geri gidip durmuştu. Sinirli miydi?

"Sen hiç öyle davranmıyorsun ama Sunghoon."

Tek ayağını sertçe yere vurmuş ve bir kez daha ikaz etmişti oğlunu.

"Kendine gel ve sana verdiğim görevi yerine getir Sunghoon yoksa ona yardım ettiğini düşünmeye başlayacağım"

Laflarını bir çırpıda dile getirdikten hemen sonra aynı sinir ile Sunghoon'un tek kelime dahi etmesine izin vermeden ona sırtını dönüp ardında bırakmıştı onu.

Sunghoon ise ne yapacağını bilemiyordu. Bir kardeşi vardı ve onu tanımak onunla anlaşabilmek istiyordu. Bir yandan da annesinin yıllar sonra ondan istediği tek şeyde onu yüz üstü bırakmak istemiyordu. Annesine yakın olmak onunla iyi olmak istiyordu. Gerçek anne-oğul ilişkileri olsun istiyordu. Ama kendinden hiç haberi olmayan ya da tüm olan olaylardan mı demeliydi? Önemi yoktu. Kardeşi hiçbirinde suçlu değildi.

Ama emin olduğu bir şey varsa da bu, annesinin dediği şeyi asla yapamayacak oluşuydu.

**********************************

Jay, sevgilisi ki artık ruh eşiydi Jake'i sıcacık yataklarında bırakıp zar zor ayrılmıştı koynundan. Saray da yapması gereken işleri, ilgilenmesi gereken askerleri vardı. O da biricik eşinin yanında fazlası ile kalmak istiyordu ama elinde olan bir şey değildi.

Savruk adımlar ile Sunghoon onu bulduğunda aralarında kısa bir diyalog geçmişti.

"Kral Riki ile konuşmam gerekiyor Jay."

Jay buna şaşırsa da bozmamış devam etmişti.

"Ne için?"

Sunghoon başını iki yana sallayıp konuştu.

"Bunu söylemek istemiyorum onun ile konuşmam gerekiyor"

"Tamam o zaman siz büyük balkona geçin ben Kral'a haber vereceğim."

Sunghoon onu başını sallayıp onaylarken be ona balkonun yerini işaret ederken kral sarayına adımlamıştı. Büyük salonların olduğu koridorun dönemecini dönerken koridoru etkisi altına alan feromon kokuları ile sarsılmıştı vücudu. Deltanın frromonları çok fazla, çok baskındı. Bazen dayanılması güç oluyordu. Eşi ile uygunsuz bir anda olabilirlerdi ve özel anlarında onları bölmek demek Jay'in sonu da olabilirdi. Ne yapacağına karar verememişti ama kralı bekleyen Sunghoon'u hatırlayınca yapacak bir şey yok der gibi kafasını iki yana sallamış koridorun sonuna, odalara, gitmişti.

Yaklaştıkça artan feromon kokusu onu rahatsız etse de bunu yapmak zorundaydı. Sunghoon kralı bekliyordu. Büyük kapının önünde durmuş ağır ağır vurmuştu kapıya. Tok ses tüm koridorda yankılanırken çok geçmeden Riki kapıyı açtı. İçerden çıkıp Jay'ın önünde durdu ve kapıyı ardından kapattı. Eşi içeride uyuyordu.

"N'oldu Jay?"

Jay mahcupça önünde eğilmiş öyle devam etmişti.

"Sunghoon seninle görüşmek istiyormuş."

Riki de tıpkı Jay gibi anlamaz bir şekilde kaşlarını çatmıştı.

"Anlamadım benimle mi? Konuşmak istediği konu neymiş?"

Heeseung ile değilde onunla görüşmesi gereken konuyu merak etmişti oldukça.

"Bana bir şey demedi. Direkt senle konuşmak istediğini istedi."

Riki hâlâ bir anlam bulamazken tamam demiş, Sunghoon'a Jay ile haber yollamıştı. Tekrar odaya dönmüş bıraktığında uyuyan eşine bakmıştı. Hâlâ tatlı tatlı uyuduğunu gördüğünde dudaklarından minik bir öpücük çalmış saçlarını okşayıp adını seslenmişti.

"Heeseung, bebeğim"

Hafif sarsmış ve gözlerini açmasını sağlamıştı. Heeseung uykulu olduğu için anlamamış yarı kapalı yarı açık gözleri ile bakıyordu eşine.

"Riki, n'oldu?"

Riki tatlılığına dayanamadan bir kez daha öpmüştü onu. Bu kez öpüşüne karşılık alırken sertçe öpüşmeye başlamışlardı. Sonunda Heeseung alt dudağını çok hafif ısırmıştı bu yüzden geri çekilmek zorunda kalmıştı.

"Jay çağırıyor bebeğim bakmam gerekiyor. Kaldığın yerden devam et uykuna."

Heeseung dudaklarını büzmüş, mızmızlanmıştı.

"Yastıklar hiç rahat değil."

İkisi de yastıkların rahat olduğunu biliyordu sadece Heeseung, eşinin kolunda ve kokusuyla uyumak istiyordu.

"Geleceğin bebeğim uyu lütfen."

Heeseung başını sallarken o da başına, saçları arasına bir öpücük bırakmış odadan çıkmıştı.

Sunghoon'un yanına gitmeden yol üzerinde kendi salonuna uğramış paltosunu giyinerek balkona, Sunghoon'un yanına çıkmıştı.

"Nedir benimle konuşmak istediğin konu Sunghoon?"

"Kralım...

Önünde saygıyla eğilip selamlamıştı kralı.

... gelmişsiniz."

"Evet seni dinliyorum."

Sunghoon konuyu nasıl açacağını bilemezken böyle bir durumun hiçbir iyi yanı olmadığını fark ederek direkt girmişti konuya.

"Anneniz Bayan Nishimura'nın sizden sakladıkları var. Bilmeniz gerekiyor diye düşündüm."

##############################
Üç aya yakın olacak sanırım bölüm atmayalı hâlâ kitanı hatırlayıp bölüm bekleyen var mı bilemiyorum ama beklettiğim için üzgünüm
Hem pek fazla yazma isteği yoktu hem de bu kitabımı unutmuşum yalan yok
Bir daha ki bölüm için bu kadar bekletmemeye çalışacağımmm <3