Komutan// omegaverse// Hyunchan

15

"Geçmişin yıldızları geleceği aydınlatır."
~

~~~~~~~~~~~~

Chan, elinde ki silahın Gezinden binaya bakmıştı, üstünde ki siyah askeri forma, cepli korumalar ile aslında baya havalıydı.

Binanın kapısından içeri girmeleri lazımdı, tüm askerler detaylı bir plan yaparken, Chan hiç umursamadan içeri girmişti.

Arkasından giren askerlerden biri sadece,
Bizde yanında akabilir miyiz? Demişti. Chan ise ses bile çıkarmadan içeri de ki hareketlerine devam ediyordu.

Asansörden çıkan bir çocuğu görmüşlerdi, uzun saçlı, güzel bir çocuktu. Omega olduğu çok belliydi, çocuk askerleri fark etmişti ama o an korkudan fark etmemiş gibi devam ediyordu hayatına.

Askerlerden biri ona ateş edecekken, Chan mini silahı ile direkt o askerin eline vurmuştu, ardından o askere doğru konuşmuştu.

"Eğer, o çocuk bu binadayken, bir daha o çocuğa biriniz ateş ederse, o elinizi kullanamazsınız."

Çocuk, bu konuşmayı duymuştu. O an anlamıştı, içlerinden biri bu işlerin adamı değildi.. eğer olsaydı onu da vurdururdu.

Askerler, merdivenlerden tek sıra halinde hızlı bir şekilde yukarı çıkmıştı. Hyunjin ise ne kadar tehlikeli olduğunu bilse de stajda unuttuğu peluşunu alması gerekliydi, tehlikesi umrunda değildi, peluş onun peluşuydu!

Hyunjin, hızlıca yukarı çıktığında, direkt olarak çalışma odalarına girmişti, peluşunu bulduktan sonra gülerek odadan çıkmıştı, gelen silah sesleri üzerine çığlık atarak başka bir odaya girmişti,

Odaya girdiği an ağzını tutan biri ile karşılaşmıştı, ağzını tutan kişinin gözlerin bile görmüyordu. Adam konuşmuştu, konuştuğunda Hyunjin sesini tanımıştı.

"Bağırmadan cevapla, neden buradasın küçük?"

Chan, elini ağzından çektiğinde, Hyunjin aniden konuşmaya başlamıştı.

"Peluşumu unuttum, gerçekten fazla gerek yoktu ama ben onsuz uyuyamıyorum yoksa ne haddime benim sizin görevinize karışmak, yani sizin görevinize de pek karışmadım ben, sadece peluşumu alıp çıkacaktım, herkes görüyordu zaten benim peluşumu genel olarak, ondan.. gerçekten karışmadan çıkarım, ben ö-"

"Önemli değil ama bir daha yapma, gel benimle, seni dışarı çıkaracağım."

Chan, Hyunjin'in elini tutup formasında bir yeri tutmasını sağlamıştı, Hyunjin ise bu hareket sonucu kendini aşırı güvende hissetmiş, pıtı pıtı gidiyordu askerin arkasından.

Asker, aşağı inerken merdivenleri kontrol ederek inmişti, Hyunjin ne zaman korksa, Hyunjin'i sakinleştirmek için ona bakıyordu, Hyunjin onun bakışlarını görmüyordu ama her seferinde onun kafa sallaması iyi hissettiriyordu. Hyunjin'i hızlıca dışarı çıkarmıştı, Hyunjin Chan'in kaskında ki numaraya bakarken, Chan  Hyunjin'in saçlarını okşamış, ardından konuşmuştu.