sjans in visé/bankzitters fanfiction

4

"Je belt me als er iets is oke" zegt Matthy. Ik knik en de jongens behalve Milo gaan. Ze hebben opnames van LOG en Milo niet. "Zullen we boven fifa spelen" vraagt Milo. Ik knik en loop met hem naar boven. Hij doet de deur opslot en duwt me ertegen. "Nu ben je van mij schatje" zegt hij en kleed me uit. Bij stromen de tranen al. "Milo alsjeblieft niet" zeg ik. Hij negeert me en duwt me op bed. Ik knijp mn ogen dicht en niet veel later voel ik hem naar binnen gaan. "MILO STOP!" Ik duw hem van me af en kleed me aan. "Maar schat t was net zo leuk" zegt hij verdrietig. Ik maak de deur open en ren naar beneden. In de badkamer sluit ik me op. Meteen bel ik Matthy. "Hey lieverd is t dringend" zegt hij als hij opneemt. "K-kun je komen?" "Ja tuurlijk lief, blijf aan de lijn oke en blijf rustig. Kun je me ondertussen wat er is gebeurd" zegt hij. "Milo- hij- hij heeft me verkracht" snik ik. "Moet ik Robbie meenemen, dit kan echt niet." Hij blijft kalm en rustig. "Ja" snik ik. "Ik ben er over een kwartier, blijf aan de lijn oke" zegt hij.

Ik leg mn telefoon naast me neer en sla mn handen voor mn gezicht. "Lieverd we zijn er, waar zit je" hoor ik, maar t lukt niet om te reageren. Ik zit te erg in een paniekaanval. "Lieverd probeer even te reageren!" "B-badkamer" snik ik. Niet veel later hoor ik een klopje. Ik maak de deur open en zie Matthy staan. Hij komt naast me zitten en neemt me in zn armen. "Robbie is naar Milo, geen zorgen" zegt hij. Ik knik. "Kun je me vertellen wat hij precies heeft gedaan?"

"We gingen boven fifa spelen, maar hij maakte de deur opslot en trok mn kleding uit. Ik raakte in paniek en hoorde niks, wel voelde ik zn lippen op de mijne en toen opeens trok hij mn benen uit elkaar en ging hij in me. T deed echt pijn en toen schreeuwde ik uit paniek. Duwde hem uit me en trok alles uit en heb me hier opgesloten" snik ik. "Je hebt t goed gedaan oke, hij is niet in je klaargekomen en dat is t belangrijkste" zegt hij en legt zn kin op mn hoofd. Zo blijven we rustig zitten. Hij stelt me gerust en ik blijf dicht bij hem. Wil hem nu echt niet kwijtraken.

"Schatjes Milo is weg, gaat t weer?" Robbie zit voor mn beeld gehurkt en wrijft over mn bovenbeen. Ik druk zn hand weg. Ik zie hem zn hoofd schudden naar Matthy. "Zullen we eventjes naar mijn kamer gaan en dan doe je eventjes rustig aan in bed. De andere komen dalijk ook thuis en dan heb je daar geen last van" zegt Matthy zacht. Ik knik en ga staan. Samen met de jongens loop ik naar de kamer. Ik pak een trui van Matthy en trek die over mn shirt aan. Ik ga in bed liggen en Matthy stopt me in. Beide lopen ze daarna weg van t bed. "Niet weggaan" snik ik. "Rustig lieverd ik ga de jongens opvangen en Mat gaat eventjes editten" zegt Robbie. Ik knik en leg me aan Matthy zn kant. "Ik breng straks wel wat eten. Als t niet lukt Lieve is t niet erg" zegt Robbie. Ik knik en hij gaat weg.

"Zeker dat t gaat" vraagt Matthy opeens en kijkt me aan. Ik haal mn schouders op. "T doet gewoon pijn" zeg ik zacht. "Dat snap ik lieverd echt waar en als ik t van je af kon nemen had ik dat gedaan" zegt hij. Ik knik. "Wil je bij mij komen?" Hij staat op en komt bij me liggen. Ik nestel me tegen hem aan en sluit mn ogen. "Ik maak je wakker voor t eten" fluistert hij. Ik knik en val langzaam inslaap.

661 woorden