sjans in visé/bankzitters fanfiction

36

Lieve
"LIEVE!" Matthy springt naast me op bed. "Hey Mat, was t leuk" vraag ik. Hij haalt zn schouders op en trekt me in zn armen. "Hoe gaat t met jou" vraagt hij. "Ietsje minder, maar verder is alles prima" zeg ik. "Wat is er dan schat?" Ondertussen gaat de deur open en komt Robbie op bed zitten. Hij voelt aan t voorhoofd van Matthy en pakt mij dan weg. Ik kijk verbaasd op in de ogen van Robbie. "Ga eventjes naar Jamie lieverd" zegt hij. Ik knik en loop weg.

Ik ga op Jamie dr schoot zitten. "Weet jij wat met Matthy is gebeurd" vraag ik. "Hij heeft voordat ze gingen een epilepsie gehad schat, maar voor de rest is hij oke. Misschien wat moe en wat verhoging, maar dat is t" zegt ze. "Maar waarom mag ik dan niet bij Matthy zijn. Ik heb hem ook gemist en we hebben ook gewoon een relatie" snik ik. "Lieverd, ik weet t, maar hij heeft nu rust nodig en we moeten hem eventjes in de gaten houden, dus jij slaapt vanavond nog eventjes bij mij" zegt ze. Ik knik en leg mn hoofd op haar borst.

Robbie
"Gaat ie goed?" Hij knikt. "Wil je nog even in bad en dan lekker uitrusten" vraag ik. Hij kijkt me aan en schud zn hoofd. "Waarom kan ik niet gewoon normaal zijn Robbie?" "Ik ben altijd anders geweest, heb autisme, ben depressief, ga niet naar school omdat dat niet lukt, heb jou bij alles nodig, heb paniekaanvallen en nu ook epilepsie, wanneer hoort het nu eens op. Ik wil dit niet" huilt hij. Ik wil hem in mn armen nemen, maar hij duwt me weg. "Dalijk verpest ik jou ook nog" snikt hij. Ik kijk hem bezorgd aan en laat hem eventjes met rust.

"Mag ik naar Matthy" vraagt Lieve meteen. Ik schud mn hoofd. "Laat hem maar met rust" zeg ik. Ze knikt en komt op mijn schoot zitten. Jamie kijkt me aan en ik schud mn hoofd. Ze staat op en loopt naar volgens mij de kamer van Matthy. Lieve kijkt ondertussen naar een video van ons. "LAAT ME, IK WIL JULLIE NIET VERPESTEN!" Niet veel later komt Jamie de kamer in. Ze legt haar hoofd op mn schouder en kijkt met ons mee.

"Matthy kom je eten!" Ik hoor niks dus besluit op te staan en de kamer in te lopen. Hij heeft zn oortjes in en ligt met zn rug naar mij toe. Ik grijp mn kans en ga achter hem liggen. Ik leg mn hand onder zn shirt en wrijf over zn buik. Af en toe por ik wat in zn navel, maar de jongen reageert helemaal nergens op. "Wat is t lieverd" vraag ik en doe een oortje uit. Hij beweegt een beetje, maar blijft mij negeren. "Lieverd, praat met me" zeg ik doordringend, maar nog niks. Ik laat t en stop t oortje weer in zn oor. Ik blijf rustig wrijven over zn buik, tot de deur opengaat. "Komen jullie eten?" Ik knik en sta op uit bed. Matthy blijft rustig liggen, dus laat ik hem maar en loop achter Jamie aan.

"Ik ga nog even naar Matthy" zeg ik als ik alles heb opgeruimd. "Jamie wil je dan maskertjes doen met mij" vraagt Lieve. Jamie knikt en ze gaan naar mij kamer. Ik loop die van Matthy in en zie dat hij nu met zn gezicht richting de deur ligt. Zn oogjes zijn open, maar oogcontact maakt hij niet. "Hey lieverd" zeg ik zacht en ga voor hem liggen. Ik neem hem in mn armen, maar hij duwt me weg. "Hey, doe maar rustig. Ik doe je niks, dat weet je toch?" Hij negeert me en knijpt zn ogen stevig dicht. Zn onderlip trilt. "Ik wil naar papa, mijn echte papa" zegt hij. Ik kijk hem bezorgd aan. "Hoe wil je dat dan doen lieverd, hij is dood dat weet je toch?" Hij knikt. "Ik wil naar hem toe, ik mis hem" snikt hij. Ik ga weer bij hem liggen en trek hem in mn armen. "Dit is mijn laatste dag Robbie ik voel t gewoon" snikt hij. Ik knik en leg mn gezicht in zn haar. "T is allemaal oke lieverd. Morgen hebben we gewoon een kantoor dagje en Lieve en Jamie gaan shoppen. Je bent de hele dag met iemand die je kent en als er dan iets is kun je dat zeggen" zeg ik. "Ik hoop gewoon dat als ik nu ga slapen. Ik nooit meer wakker word."

756 woorden