İlk Aşkım

Yemek

. Saatin farkına bile varmamisim hemen uzerimi değiştirdin saçını açtım ve kapıyı açtım karşımda bir adet sınır küpü Aras!
"Lan ben sana tam 7 de yemek var demedim 6 dakikadır sofrada seni bekliyoruz nerdesin lan sen" diye kükredi. Korkmadım değil korktum ama tepemede çıkmazlardı daha tanıyalı ne kadar oldu bana bağıramazdı. " Geliyodum be ne bağırıp duruyon çocuk yok karşında" bende onunla aynı ses tonunda cevap verdim. Şaşırmış olacak ki bi adım geriledi sonrada sinir bozucu bi şekilde güldü. " ahh küçük kız seninle çok işimiz var anlaşılan bir daha bana sesini yükseltirsen sesini kökten keserim. Anladın mı beni?"
" Hayır anlamadım kimsin sen ya ben buraya sizle tanışmaya geldim azar yemeye değil tanışıp sonra defol olup gidecem " hic taviz vermeden onun gibi konuşuyodum. Sinirlenmişti ama birşey demedi. "Aşağı in annemler seni bekliyoruz küçük kız ve bir daha sakin benle bu ses tonunda konuşma"
Hiç birşey demeden telefonumu alıp odadan çıktım. Aras önden ben arkadan ilerliyorduk yemek masasına geldiğimizde herkes yağa kalktı ve kendini tanıttı.
Masanın en başında oturan orta yaşlı kadın anneannem hacer hanım. Yan tarafında annemden iki yaş kadar küçük kadın teyzemmiş yasemin hanım hemen karşısında aynı yaslarda bi bey eniştem Ali beymiş ali beyin yanindaki yerde Reyya oturuyordu onun karşında bizle yaşıt bir erkek adı Pusat Reyyanın ikiziymiş ama hic benzemiyorlardı en az Aras kadar yakışıklıydı. Ve sıra geldi bana "ben Ekin Sokan Yaren ve Osman Soykan'ın kızı sizin reddettiğiniz torununuzum Hacer Hanım." hacer hanım bozuldu kısa süreli sessizlik oluştu bu sessizliği Aras bozdu hadi yemeklerimizi yiyelim daha sonra konusuruz. Bu adam bu kadar kibar olabiliyomuymuş ya. Aras masanın diğer başına geçerken bende Reyyanın yanına oturdum. Herkes yemeklerini yerken ben tabağımla oynuyordum. Masada kimse konuşmuyor sadece çatal kaşık sesi geliyordu. Aras "tabakla oynamayı bırakda yemeğini ye" dedi kafasını tabağından kaldlrmadan. " aç değilim" diye cevapladım "sana yemeğini ye dedim" diye kükredi ve telefonun çaldım " müsadenizle" diye masadan kalktım o kadar öküz değildim biliyordum yemek adabinı " telefonu kapat yemeğini ye" ben çokdan telefonu açıp masan uzaklaşmıştım arayan annemdi
"Efendim"
"Nasılsın kuzum? "
"Nasıl olduğumu merak ettiğin içinmi aradın?" Ona çok sinirliydim bana hiç bise dememişti
"Biliyorum sinirlisin gelince konusuruz annecim"
"Ne konuşacaz ya" diye bağırdım eminim herkes duymuştur.
"Sakin ol bitanem"
"Hahh sakin olayım öylemi? Arkadaşlarla okulu kırıyoz kafede buluşuyoz Ardaya bi telefon ve kendimi İzmirde buluyom sonra hayriye sultan bi ailem olduğunu anlatıyor senin babamla nasıl tanıştığını ben 18 seneder soruyorum ve zamanı gelince diyosun zamana bak be" çok sinirliydim bağırıyordum.
"Hayatım sakinleşince konuşalım"
" Ben gelene kadar sakın arama kalbini kırmak istemiyorum Yaren Soykan!"
Telefonu suratına kalattım arkamı önüp gicektim Arası gördüm. " emin ol açıklaması vardır" dedi sakindi onun tam zıttı ben sinirliydim. "Neyse" diye kestirip attım."yemeğini ye konusacaklarımız var küçük kız" "peki".
Masaya döndüğümüzde Aras " Reyya Pusat odalarınıza" dedi. Reyya hiç birşey demeden masadan kalktı ve pusat ilk defa konuştu. "Ne odası bizde burada duracaz herşeyi bilmeye hakkımız var değilmi Aras Kara" sesi Arasın ses tonundaydı aynı onun gibi otoriter biçimde. "Peki Pusat ARAS Adanan" pusatın ikinci ismi Arasmıydı? Neden tanışma anında Reyya bahsetmemisti ve Aras Aras derken üstüne basa basa demişti.