Arda beni arabanın ön koltuğuna otutturdu pardon fırlattı demek istemiştim. Sonra kendi koltuna oturdu ve arabayı çalıştırdı geride sadece motor sesi ve tozlar kalmıştı eminim ki herkes bize bakiyordur.
'Ne olduğunu anlatacakmısın?' dedim kısak ses tonumla.
Ardayı ilk defa böyle görmüştüm. Gözünü yoldan bi saniye bile ayırmıyodu ateş saçan gözleri kıpkırmızı ve benim sorduğum soruya cevap verme gereği bile duymadı. Boş araziden geçiyorduk ve ben korkmaya başlamıstım ilk defa buraya gelmiştim. Fazla gitmeden karşımıza bi depo çıktı. Arda hemen indi burada beklememi soyledi. Konuşamadım bile sadece kafamla onay verdim korkuyorum hem de çok fazla. Deponun önünde genç biri vardı Ardayla konuştular Arda çok sinirlenmişe benziyordu karşısındaki genç adama bağırıyordu mesafe olduğu için ben duymuyordum. Ardanin arabaya doğru geldiğini fark ettim. Arabaya bindi ve bizim evin yolunu tuttu yola bakınca bizim eve gittiğimizi anladım. Eve geldimızde annem evde yoktu. Bendeki anahtarla kapıyı açıp içeri geçtik. Arda benim odanın yolunu tuttu ve 'Valiz nerde??' diye bağırdı. Bende bazanın altından çıkarıp hemen verdim. Dolaptan bir suru kiyafetimi valize resmen tepti sonra şarj aletleri notbook tablet vs. şeyleride koydu ve bana alacağın başka birşey varmı diye tısladı.
'Nereye gittiğimizi söylersen belki bulurum birşeyler' diye tersledim.
'İzmire babaannemin yanına gidiyoruz!!' deyip cevap verme hakkı bile tanımadı.
'Çabuk ol hemen çıkmamız lazım' diye ekledi. Bende hemn apar topar biseyler daha teptim valize ve arabaya bindik. 10 dakika sonra Arda gilin eve gelmiştik hemen oda küçük bi valiz cikarip bi kaç parça kıyafet aldıkdan sonra arabaya bindik ve 4 saatlik yolculuk başladı.
**Bukreden Alıntı**
Masada oturuyoduk ve Arda'ya bi telefon geldi çok sinirlenmişe benziyordu. Ekinin kolundan tutup onu sürüklemeye başladı bizede gitmemiz lazım dedi. Arkalarından bakakaldık. Yusuf ve İlksel nereye gittiler diye aynı anda sorunca ilk şarşırdım ve ardından hemen "hiç bir bilgim yok" demekle yetindim.
Ekini aradığımda telefonu kapalıydı merak etmiştim ama Yaren teyzemide arayamazdım en iyisi eve gitmekti. Yusuftan beni eve bırakmasını istedim. İlksel de hesabı ödeyip yanımıza geldi "haber alırsanız banada söylersiniz" deyip gitmişti. Bu çocuk Ekine karşı boş değildi bu bi gerçekti ama Ekin çocuğu pardon kimseye yüz vermezdi zaten.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlk Aşkım
Ficção GeralEkin 17 yasında lise 11. sinir öğrencisi babasını hiç tanımamış fakat varlıklı bir aileden gelmiş ailenin tek kız torunu ve sonradan aileye dahil olan kişiler Ekinin kafası karışıyor ve yıllardır dostu ve ailesi arasında tercih yapmak zorunda kalıyo...
