Bazen beklemediğimiz insanlar hayatımıza girebilir ve bazen bu insanlara istemeden alışabiliriz.
Serin esen hava arabanın penceresinden gelip adeta yüzümü ve saçımı okşuyordu.
Arabanın içinde kedi köpek gibi birbirimize girmiştik.
Zeynep'in inadı beni adeta çileden çıkartıyordu. hele saçımı çekmesi hala etkisindeydim.
İşaret parmağını Arabanın camına bastırarak "sen çok pislik sin" dedi.
Kendisi çok temiz ya.
Yaptıkları saçmalıklar katlanamıyacak kadar berbattı.
Onun demesiyle direksiyonu sağa çevirip arabayı durdurdum ve iki elimle direksiyonu sıkarak "madem pisliğim neden arkamdan geliyorsun?" Dedim.
Hüzünle gözlerime bakarak "kimsem yok diye senin arkandan geliyorum" dediğinde dudaklar titriyordu.
Bir an kendim vicdan azabı çekercesine buldum. Belki De biraz abarttım sonuçta hasta o.
Kafamı yola çevirip tekrardan arabayı sürmeye başladım.
Sabahtan beri kedi köpek gibi birbirimize girmiştik ve şimdide dut yemiş bülbül gibi susuyoruz.
Onun sesiz kalmasına pek alışık değilim ama sesiz kalması çok iyiymiş Açıkcası.
Yavaş bir şekilde kafasını bana çevirdi ve bende ona bir anlık baktım benim baktığımı fark ettiği gibi kafasını eğdi.
omuzlarım dikleştirerek citi bir bakış atarak "ne oldu yine? niye baktın bana?" Dedim.
Oda başını eğerek sustu. Onun susması normal değildi değişik bir hali vardı.
Ben galiba onu çok kırdım.
Onu bu şekilde görmek beni rahatsız ediyoru. "Ne o niye üzgünsün? Neyin var?" Dedim. başını kaldırıp yola bakarak "ben evime gitmek istiyorum evimi özledim" dedi ve demesiyle boğazım düğümlenerek ona baktım.
Tekrardan yola bakarak huzursuz bir şekilde yola devam etim.
Zeynep omuzuma dokunarak "ben evimi hatırlıyorum beni eburda indirir misin lütfen?" Dedi.
İçimde koca bir huzursuzluk ve şaşkınlık vardı ve eyer o gitmek isterse ona engel olamam.
Kısık bir sesle "senin evin benim evim ondan başka senin evin yok ki" diyerek içli bir nefes çektim.
Oda bana baktı ve gözlerini kapatarak "ben evimi hatırlıyorum köyümü ve annemin öldüğünü kardeşlerimin öldüğünü hatırlıyorum" diyerek çığlık attı.
Kapalı gözlerinden yaşlar akmaya başladı ve ben o an anladım ki Zeynep eski haline dönüyor. Nedensiz bir şekilde buna hiç sevinemedim. hata içimde fırtına koparcasına rahatsızıdım.
Hızlıca arabayı sağa çekerek durdum. Zeynep gözlerini açtı ve bana bakarak "serhat ben herşeyi hatırlıyorum" dedi.
Bende ona öfkeyle bakarak "Zeynep saçma sapan konuşma sen iyi değilsin" diyerek dimdik yola bakıyordum. Zeynep omuzuma dokunarak "herşey için teşekkürler ederim. Beni burada indir evime gidecem. lütfen daha fazla kimseyle uğraşmak istemiyorum" dedi.
Demesiyle kafama bir kurşun sıkılmışçasına öfke ile ona baktım "madem herşey hatırlıyordun neden deli taklidi yaptın neden?" Diyerek öfkeyle bağırdım ona.
Oda ağlayarak "farkında değilmisin serhat ben yeni hatırlamaya başladım" diyerek çığlık attı.
Beni sağ eliyle kenara iterek arabanın kapısını açtı ve arabadan indi.
⛓️
Arabadan inerken serhat hemen arkamdan indi.
Sanki hayata yeniden başlıyordum iyi olduğumdan emin mıydım bilmiyorum ama hiç birşeyi umrumda değildi sadece evime gitmek istiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YASAK MEYVE.
قصص عامة"Yaralarını sarmak isterken senin engeli halline aşık oldum. Bir gün iyileşsen beni bırakır mısın.? Ben senin yaralarını sarmak istedim, nereden bileyim yaralanan ben olacam."
