Keyifli okumalar 🌹
Arabadan çıktık, karakola doğru yürümeye başladık.Yusufla yan yana yürüyorduk Yusuf bir an duraksadı ve kafasını yana doğru çevirerek "komutanım Zeynep hanımı getirdim. nezeman geliceksiniz?"yüksek sesle dedi.
Adam kafasını bize çevirerek oturduğu yerden ayağa kalkıp"Yusuf orda bekle geliyorum".derek hızlı adımlarla bize doğru yürüdü.
Ve yanımızda durarak bana bakıtı "geçmiş olsun nasıl oldunuz Zeynep hanım?"
Elini beline koymuş sakin bir şekilde dedi.
Yüzüne bakarak"İyiyim teşekür ederim siz" diye cevap verdim.
"Bende iyim sağulun önemli bir şeyiniz yoktur umarım?"diye sordu "iyim sağolun" yüzüne bakarak cevap verdim.yusuf hemen "ne iyisi komutanım başında koca bir yara kolunda iki kırık morarmış bedeninide göremediğim için saymıyorum bile komutanım".hızlı bir şekilde Deyip hemen bitirdi.
içimden yine konuşmaya başladı diye geçirdim.Adam "tamam Yusuf anladım sana sorulmayan soruları cevaplama zaten yarın askerliğim bitiyor gidecem senide kırmıyım yusufum" elini omuzuna vurarak hafif sırıtarak dedi.
Yusuf özülmüş bir şekilde "komutanım gerçekten gidiyormusunuz? nereye? yine gelicekmisiniz? ben sizi çok seviyorum size çok alıştım" diyerek komutana sarıldı.komutanda bir eliyle sırtına vurdu komutanın yanında Yusuf çocuk gibi kalımıştı.
Ne yalan söyleyeyim Yusuf'a biraz üzüldüm.
Ve Yusuf sarılmayı bırakıp arkana dönerek ağlamaya başladı.komutan "Yusuf yapma ama böyle birgün mutlaka ayrılacakıtık." Diye teselli etmeye çalıştı.
Yusuf hemen göz yaşlarını silip evet komutanım biliyorum"
Sadece ayrılıklar bana çok zor geliyor diyerek hafif sırıtmaya çalıştı.Geceni Rüzgar hafif bir şekilde saçlarımı okşuyordu başımı kaldırıp bankta'ki kıza bakıtım.
Ayaklarını üst üste koymuş bir şekilde bize bakıyordu.
Ve benim ona bakıtığımı fark eti başını biraz daha yukarıya kaldırarak "canım seni bekliyorum" kibar bir sesle dedi.
Komutan yüzünü ona çevirmeden "bekle canım beş dakika gelirim" diye seslendi.
Tahmin ettiğim gibi sevgilisi yada karısıyıdı.Yusuf '"tamam komutanım siz arzu hanımı bekletmeyin sonra yine vedalaşırız komutanım. hadi Zeynep gidelim."
Dedi içimden Zeynep hanımdan ne ara Zeynep olduk diye geçirdim.
"Tamam Yusuf bey kardeşlerim beni bekliyorlar şimdi. biraz acele gidelim".
Dediğimde,
Komutan "kardeşleriniz orada değil"diye arkamdan seslendi.Öyle dediğinde endişeli bir şekilde kafamı ona doğru çevirerek "neredeler peki?"
"Zeynep hanım bir yerde oturalım size anlatacam" diyerek yutkun bir şekilde bana bakıtı.
Birşey olduğundan endişelendim.
Yüksek sesle! "Kardeşlerim nerede"
Sinirli bir şekilde ona bakıtım.
"Çocukların güvenliği için babanızı yakalayan kadar çocuk esirgeme kurumunda kalacaklar."dedi.
Şaşkın bir şekilde ona bakarak "Ne diyorsun sen ne saçmalıyorsun ben onları korurum"diyerek bağırmaya başladım!"ne hakla bana sormadan böyle Bir şey yapıldı çabuk beni kardeşlerime götürün"diye bağırdım!.Yanıma yaklaşarak "tamam sakin olun ifadeden sonra sizi götürürüm" diyerek beni sakinleştirmeye çalıştı.
Dizlerimin üzerinde yere yığılarak sesiz bir şekilde ağlamaya başladım.
Gözlerimi kapmış bir şekilde.
Göz yaşlarım siyah renkli eteğimin üzerine damlıyordu.
bir omuzuma dokundu hafif bir şekilde
Gözlerimi Açtım komutan bir dizinin üzerinde diz çökmüş bir şekilde "bak Zeynep sen çok güçlü birine benziyorsun eyer güçlü değilsen bile güçlü olmak zorundasın biraz bekle baban bulunana kadar kardeşlerin orada kalsın yine alıcaksın zaten lütfen şimdi git ifadeni ver. ifadeden sonra kardeşlerine götüreceğim seni merak etme"gözlerimin içine bakarak sakin bir bakışla dedi.
Gözyaşlarımı sildim ve ağlamaklı sesimle "tamam ifadeden sonra götüreceksin beni"
Komutan sakin bir sesle "tamam seni burda bekleyecem merak etme sen" diyerek beni ikna eti.İçimden biran önce kardeşlerime gitmek istesem'de gidemezdim sakin olmak zorunda olduğumu biliyordum.ve komutan ayağa kalkarak "hade Zeynep hanım ayağa kalkın" elini bana doğru uzatarak "hade seni burda bekleyeceğim"eli yukarda kalmış bir şekilde bana bakıyordu.
Elimi yere koyarak ayağa kalktım.
Ben kalkar kalkmaz elini indirdi."arkama dönerek "beni burada bekle geleceğim"der demez hız adımlarla karakola doğru yürümeye başladım.
Ve Yusuf ta arkamdan hızlı adımlarla geldi.🌹
3 saat sonra.
İfademi verdim ve hızlı adımlarla dışarıya çıktım.biran önce kardeşlerimi görmek istiyordum kim bilir ne haldedir diye düşünüyordum. Karakolun kapısında durarak etrafıma bakmaya başladım. her yer çok sessizleşmişti.
Hafif gece rüzgarı esiyordu.
Sağ tarafa bakıtığımda adam bankın üzerinde oturmuş bir şekilde elini buynuna koymuş gökyüzüne bakıyordu.
Hemen ona doğru yürümeye başladım hızlı adımlarla. iki üç adım yakınında durarak "hey adam hade beni kardeşlerime götür ifadeyi verdim"başını bana doğru çevirerek ayağa kalktı bana doğru yürüdü ve yanımda durarak yüzme bakarak "ben hey adam değilim Zeynep hanım"durgun bir şekilde dedi.
Başımı kaldırıp yüzüne bakarak
"Şey tamam komutan bey" dedim.
"Serhat bey yeterli" diyerek arkana dönüp yürümeye başladı.
"Hade beni takip et"diyerek yürümeye başladı.Susarak arkasından yürümeye başladım. aslında biraz tedirgin'de oldum o adamla tek başıma gitmek ister istemez tedirgindim sonuçta tanımıyordum'da. ama öleceğimi bilseydim de yine gidecektim.
Önümüzde duran siyah arabanın kapısını açıp bindi. Bana bakarak "hade Zeynep hanım sizi bekliyirum" aceleci bir şekilde dedi.
Hızlı adımlarla arabanın arka kapısında durdum.
Ve kapıyı açıp arabaya bindim.
orda sesiz bir şekilde oturdum.
.Kafasını bana doğru çevirerek sert sert bakıtı.
"Neden ön tarafa oturmadın? Ne o Zeynep hanım benden korktunuz'mu?uzaktan bakınca okadar sapık birine mi benziyor muyum?"diyerek kafasını benden çevirip arabayı sürmeye başladı.
Yutkun bir şekilde"tabi ikide öyle bir şey düşünmedim hem siz ne saçmalıyorsun ben arka koltukta oturmayı seviyorum ondan arka koltukta oturdum" yüksek sesle diyerek başımı pencereye doğru çevirerek cama bakmaya başladım.
Hiç bir cevap vermeden arabayı sürmeye devam etti.Ve kafamı ona doğru çevirerek arabanın dikiz aynasına bakıtığımda sinirli gürünüyordu.
İçimden Neden bu kadar sinirlendiki alt tarafı arka koltukta oturdum diyerek içimden geçirdim.Birden bir zil sesi duydum
onun telefonu yan koltuğumda çalıyordu.başımı eyip yan koltuğa bakıtığımda telefonun ekranında
Babannem yazıyordu."şey telefonunuz çalıyor"
Adam hemen sol elini direksiyondan kaldırıp sağ elini bana doğru uzatarak "bana ver" kaba bir sesle dedi.
Telefonu koltuktan alıp büyük eline koydum.Telefonu alıp ekranına bakıtı ve telefonu açıp "efendim babannem"diyerek hafif bir şekilde sırıtı.
Baba annesinin sesi gelmiyordu bana.
zaten merakta etmiyordum.
Adam "iyim baba anne sen nasıl sın iyi tamam baba anne şu anda araba sürüyorum pek müsayit değilim zaten yarın gelicem babannem benim."
Kısa kesmeye çalışıyordu.
Ve yumuşak bir sesle "tamam babanne yarın Gröşürüz iyi geceler kendine iyi bak"diyerek telefonu kapatı.Dikiz aynasına bakıtığımda bana baktığını fark ettim.
Hemen başımı yanımdaki cama doğru çevirerek cama bakmaya başladım.
Bir an içimden bu adam neden bana baktı diyerek geçirdim.
Nedense hiç bir şekilde rahat değildim o arabada.
Biran önce kardeşlerime gitsem diye geçirdim.Ve arabada derin bir sessizlik oluşmuştu.
Birden yavaş bir şekilde arabayı durdurdu
Adam "işte geldik Zeynep hanım ine bilirsiniz" diyerek kapıyı açıp dışarı çıktı.
Bende arabanın kapısını açtım arabadan indim.
Kafamı sağ tarafa doğru çevirerek binaya bakıtım üç katlı bir binaydı binanın üzerinde Adana çocuk esirgeme yurdu
Yazıyordu.
daha sonra arkasından yürümeye başladım.
Önümüzde küçük bir kulübe vardı. Kulübenin üzerinde güvenlik yazıyordu. kulübenin içinden şişman bir adam çıkarak bize garip bir şekilde bakıtı. "buyurun kime bakmıştınız.gıtlaktan çıkan bir sesle dedi.
Hemen hızlı bir şekilde"bu sabah gelen Zehra ile Zümrüt ablasıyım neredeler? kardeşlerimi getirin lütfen"
Sesim titrek bir şekilde çıkıyordu biran önce artık onları görmek istiyordum.Güvenlikçi adam "hanımefendi bu saatte çocukları görmenize izin veremem saat çok geç oldu yarın gelin" dedi.
O der demez gözyaşlarım akmaya başladı.
serhat komutan bana bakarak "göz yaşlarınız silin Zeynep hanım onları görmeden hiçbir yere götürmeyeceğim sizi.Oy vermeyi unutmayın ❤️
Hayat çok kısa onun için her anı dolu dolu yaşayın ❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YASAK MEYVE.
General Fiction"Yaralarını sarmak isterken senin engeli halline aşık oldum. Bir gün iyileşsen beni bırakır mısın.? Ben senin yaralarını sarmak istedim, nereden bileyim yaralanan ben olacam."