Ben Zaten Cennetteyim 📻x📺 -Tamamlandı-

Bölüm 2: Normal - Takıntılı

Vox alarmı yüzünde çaldığında hemen yataktan doğruldu, o kesin olarak uyanmadan susmazdı bu alarm ama zaten bu bir sorun değildi, erken uyanmayı seviyordu!

Odasına bir bakış attığında oldukça memnundu, asistanlarıyla kendi kıyafetleri dışında ekranlarından birkaçını getirmişti, bir sorun olursa bunu bilmeliydi. Ayrıca sadece kendisi için değil, otel içinde diğerlerine Voxtek ürünlerinden ne istediklerini sormuş ve onların siparişini vermişti.

Saati kontrol etti, tam olarak sabah yedi. Ürünler birazdan gelirdi!

Kalkıp perdeleri ve pencereleri açtı odayı ışık ve hava ile doldurmak için. Ardından yatağına ilerledi ve yatağını düzeltti.

Sonrasında odadaki giysi dolabına ilerledi. Bu sefer otele göre giysi seçiminde farklılık yapacaktı. Katlı, fırfırlı kumaşla süslenmiş siyah bir gömlek, altına kırmızı bir pantolon, beyaz ayakkabılar giydi. Ardından kafasındaki şapkanın beyaz halini de kafasına taktı. Kendisine baktığında görüntüden kesinlikle memnundu!

Odasından çıkarken komodinin üstündeki telefonlarını aldı. Bir iş için, diğeri kişiseldi. İş mesajları arasında Valentino ve Velvet' in bildirimlerinin girmesini istemezdi. Kişisel telefonu buraya geldiğinden beri kilitliydi. Etrafta gezinirken kimsenin uyanmadığını fark etmişti. Ne uykucular ama...

Odaları keşfederken mutfağı buldu. Bolca dağınıktı. Tamam, bu dağınıklığı düzeltmesi gerekecekti, böyle bir yerde kahvaltı hazırlayamazdı. Bir yandan da kahvaltı için ne hazırlayabileceğini düşünüyordu, yemek yapmaktan az çok anlardı. Düzenleme çabuk bitmişti, bulaşıklar bulaşık makinesine, temizler yerlerine -bu kısımda her dolabı açıp ne nerede diye bakmıştı- gitmişti, tezgahı silmiş ve ardından da yerleri süpürmüştü. Dolaptaki yiyecekler büyük bir şeye yetmezdi ama kesinlikle muffuletta yapabilirdi!

Diğerleri kalkana kadar sandviçin üstünü kapattı, bir saat bekemek yeterli olacaktı. En azından tarif onu söylüyordu..

Gerçi bunun için tarife internetten bakmak yerine Alastor' un ürkütücü gölgesine de sorabilirdi. Kendini bariz bir şekilde belli edip saklanmaktan kaçınan gölge ilerlemeye başladığında Vox otel içinde gölgeyi kovaladı. Mutfaktan çıktı ve salona ilerledi. Orada koltuklara oturan Alastor' u gördüğünde gölgesi kayboldu.

"Günaydın eski dostum." dedi Alastor mikrofonunu yaratıp ayağa kalkarak. "Otelde sadece kısa bir süre geçirdin ve şimdiden iyi olmaya mı başladın?"

"Sen beni tam olarak nasıl biri sanıyorsun?" dedi Vox kaşlarını çatarak. "Bunlar zaten günlük yaptığım şeyler! Sadece bu sefer Velvet ve Valentino için değil sizin için yaptım."

"Giyinişin? Yemek seçinim?" dedi Alastor, şüpheli tavrının gitmemesi Vox' u kızdırıyordu.

Açıklama zorunda olmak daha da sinir bozucuydu ama eğer açıklama yapmazsa paranoyak paranoyak konuşmaya devam edecekti ve şu anda daha yemek bile yememişken onunla uğraşamazdı. "Otelin temasına uymak istedim, sonuçta çok alakasız giyinmek absürt durur ve ben şık biriyim. Ayrıca buzdolabındakiler sadece buna uygundu, daha önce bunu bize yapmıştın, oradan hatırladım."

"Şimdilik öyle olsun." dedi Alastor, kesinlikle tatmin olmamıştı.

"Benden gerçekten ne istiyorsun?" dedi Vox. "Normal davranıyorum beğenmiyorsun, takıntılı davranıyorum- Gerçi ona bu kadar ses çıkarmadın." dedi Vox ve sırıttı. "Yoksa hoşuna mı gidiyor?"

"Berbat ve iğrenç bir espri anlayışın var." Alastor kulaklarını aşağı eğdiğinde Vox ona yaklaştı. "İstediğini açık söyle Alastor, bu benim için çok daha keyifli olur!"