lee_lixie
dün
seni ruyamda gordum hyunjin
parktan eve dondugumde hemen uyumusum bu yuzden mesajlarina bakamadim
endiselendirdigim icin uzgunumhwang_jnn
endişelenmedim
benim için o kadar da değerli biri değilsinlee_lixie
dun gece ruyamda
ben uyaniyordum ve kapida sen vardin
sonra sen beni yatagima getirdin, saclarimi oksadin, optun, ozur diledin
cok
gercek gibiydi
sesin hala kulagimda yankilaniyor gibihwang_jnn
öyle bir şey olmadı
yine kafanda kurmaya başlamışsın
ayrıca hırkan bende
dün düşürdüğün yerden aldım
bir ara gel al
bu hırkayı sevmiyorum
çok seviyorum/
bana eskiyi hatırlatıyor/lee_lixie
peki
alırım bir ara
bugun okula gitmedin sanirimhwang_jnn
gidesim gelmedi
sana mı sormalıydım?lee_lixie
oyle bir sey demedim
hyunjin
neden benimle kalmadin
neden gittin?hwang_jnn
sana daha fazla zarar veremezdim/
sana daha fazl/
sana karşı sevgim azaldı
ve sonunda bitti
anladın mı?
artık senin yüzünü bile görmek istemediğimi fark etmiştim
ben de hayatından çıktımlee_lixie
arkandan kopek gibi agladim ben
hic mi uzulmedin?hwang_jnn
iğrenç bi insanım ben/
hayır
sevmediğim biri için üzülmem.lee_lixie
acitiyor
soyledigin her kelime
birer birer kalbime saplaniyor
bana neden yapmaya devam ediyorsun bunu?hwang_jnn
ne yapmamı istiyorsun Felix?
seni sevmememe rağmen seninle tekrar sevgili mi olayım?
ya amk sana yazmıyorum vazgeçmiyorsun, yazıyorum yine vazgeçmiyorsun. illa seni gebertmem mi lazım benden uzak durman için be
bıktım artık senden anladın mı?
yoruluyorum artık
sürekli bana bakmalarından
bana yazmalarından
zor durumda olduğunda seni sevenlerden değil benden yardım istemenden
çok yoruldum
Tanrı kahretsin ki sana böyle davranmaktan çok yoruldum Felix
seni sürekli üzmekten çok yoruldum anlıyor musun?
siktir git hayatımdan ya
seni gördükçe kendime küfürler etmekten çok bıktım
Seni seviyorum Felix, git artık git!lee_lixie
hyunjin...
seni anlamıyorum
yazdıkların birbirini tutmuyor
beni seviyor musun, benden nefret mi ediyorsun anlayamıyorumhwang_jnn
Ben seni sevmekten nefret ediyorum Felix.
lee_lixie
Hyunjin
senden uzak duracağım artık
yanında veya etrafında bulunmayacağım, sana bakmayacağım, sana yazmayacağım
bunu istiyorsun değil mi?
o hâlde yapacağım
senin iyi olman için her şeyi yapacağımGörüldü. ✔︎✔︎
__
Gece olmuştu, hava karanlığa gömülmüştü. Felix, Hyunjin'in yazdığı şeylerden sonra direkt kendini evden dışarı atmıştı, midesi bulanıyor, başı dönüyordu. Hyunjin'e sevgisiyle zarar verdiğini anlamıştı. Soğuk havada dizlerini kendine çekmiş, öylece ufak bir bankın üstünde oturuyordu. Kafasının içindeki seslerin susması için ufak bir melodi mırıldanıyordu kendince.
"Oh baby please don't hurt me,
nal ulliji ma..."Şarkıya devam edeceği sırada, arkasından duyduğu ses, şarkıyı devam ettirdi.
"Neol saranghaetdon maeumeul
ajik mot jiwotjiman..."Felix hızla arkasını döndü ve baktı, bu Hyunjin'di. Felix önüne döndü ve hiçbir şey olmamış gibi şarkıya devam etti.
"Oh baby, please stop for me
deoneun ulji ma...""Neoreul wihan nal wihan
gyeolmal yeah, oh we're done..."İkisi de söylemeyi kestikten sonra, Hyunjin elindeki hırkayı Felix'in üzerine attı ve yavaşça yanına oturdu. İkisi de sessizdi, sanki yıldızların konuşmasını bekliyorlardı. Sessizliği ilk bozan Felix oldu.
"Neden geldin?"
Soluna döndü, Hyunjin hâlâ gökyüzüne bakıyordu.
"Sadece bugünlük, senin yanında olmak istedim, eskisi gibi seninle beraber yıldızlara bakmayı özledim..."
Felix'in kalbi hızlı atmaya başladı, Hyunjin onu özlemişti... Yüzüne bir gülümseme yerleşti, o kadar narin bir gülümsemeydi ki, Hyunjin dönüp bakmak istedi, gülüşünü incelemek, gülüşüne karşı gülmek istedi. Fakat o eski Hyunjin değildi...
Felix yavaşça Hyunjin'in yanına yanaştı ve kendini biraz aşağı kaydırarak kafasını Hyunjin'in omzuna koydu, Hyunjin ise kafasını Felix'in kafasının üstüne bıraktı yavaşça. Uzun bir süre böyle kaldılar, hiç bitsin istemiyordu ikisi de. Fakat Felix özgür değildi, Hyunjin ise korkaktı.
Felix'in gözleri dolmuştu, o kadar özlemişti ki Hyunjin'in kokusunu, iyice içine çekmek istedi, bir daha bu kokuyu alamayacakmış gibi.
Hyunjin ise Felix'in saçlarını kokladı, hiç değişmemişti, hâlâ bebek gibi kokuyordu. Hyunjin dokunmak istedi bu bebeksi saçlara, okşayıp karıştırmak istedi, fakat yapamazdı, eve gittikten sonra ellerini koklayıp ağlayacağının farkında olduğu için bunu yapmaktan kaçtı.
O gece sadece yıldızlar konuştu, fakat yeryüzündeki iki yıldız öylece sustular.
...
Kizlar bu bolum kufur edemeyecegim, zaten leave'in sozlerini yazarken paramparca oldum, biraz aglayayim bari.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Haberin yok ölüyorum, Hyunlix.
Fanfiction"Hyunjin, haberin yok, ben ölüyorum. Sen gelirken ben gidiyorum." angst.